Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2012, Blaðsíða 15

ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS14
viðarleifum í miðju herberginu sé það eina sem eftir er af vefstað sem stóð
þar áður. Af þessu má draga þá ályktun að í herberginu hafi verið unnið fyrst
og fremst að vefnaði.
Herbergi 5 (geymsla)
Síðasta herbergið sem grafið var vorið 2006 var norður af herbergi 1 og
gengið var inn í það úr herbergi 2. Eftir að hrunlög höfðu verið fjarlægð
kom í ljós brúnleitt þunnt gólflag sem var í flekkjum hér og þar í herberginu.
Í gólflaginu fundust engir gripir sem gátu gefið hugmynd um notkun þess
en byggt á uppgraftrargögnum má telja að þetta herbergi hafi fyrst og fremst
verið notað sem geymsla.10
Dýrabein
Eitt af markmiðum rannsóknarinnar var að reyna að ná safni dýrabeina til að
fá góða hugmynd um efnahag bæjarins. Við vettvangsrannsóknina sáust engin
skýr merki um öskuhaug. Fyrir norðan bæinn, í u.þ.b. 15 – 20 metra fjarlægð,
voru nokkrir hólar og þegar grafið var í þá komu í ljós öskulög. Ljóst var
að allt svæðið hafði orðið fyrir skemmdum vegna rofs og var jökulánni fyrir
norðan bæjarstæðið sennilega um að kenna. Líklegt er að áin hafi í gegnum
tíðina flætt yfir bakka sína í miklum vorleysingum og yfir bæjarstæðið og
valdið talsverðum skemmdum. Sérstaklega var öskuhaugurinn illa farinn og
hafði hann dreifst um stórt svæði. Uppgraftrarsvæðið sem varð fyrir valinu
var 5 x 7 metrar að stærð og var svæðið grafið í reitum svo að hægt væri að
hafa yfirlit yfir skipan mannvistarlaga. Beinin úr uppgreftrinum voru send
til New York þar sem þau voru greind á beinarannsóknarstofu í Hunter
College í City University of New York. Rannsókn á beinunum sýndi að
þau voru illa farin vegna vatns og frosts og sýndu merki um að hafa blotnað
og þornað á víxl. Ástand og smæð beinasafns veldur því að beinin nýtast
illa til samanburðar við önnur beinasöfn frá Grænlandi.11 Beinasafnið getur
þó gefið gott yfirlit yfir efnahag þess tíma sem þau tilheyrðu. Mikilvægt
er þó að hafa í huga að öskuhaugurinn tilheyrði seinna búsetuskeiðinu á
Qorlortorusuaq en allnokkur bein fundust við uppgröft á bæjarstæðinu sjálfu.
Dýrabeinin úr bæjarstæðinu sýndu að selir höfðu mikið verið nýttir á Ø74
og bæði fundust bein úr vöðuselum og landselum. Nokkrar rostungstennur
fundust á bæjarstæðinu sem gefur til kynna þátttöku í rostungsveiðiferðum.
Talsvert var af beinum úr sjávarfuglum, sérstaklega svartfugli, og sýnir þetta
sterka tengingu við hafið.12 Fá nautgripabein fundust á bæjarstæðinu en flest