Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.2017, Blaðsíða 18
18 umræða
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
aðalnúmer: 512 7000
auglýsingar: 512 7050
ritstjórn: 512 7010
fréttaskot
512 70 70
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Sandkorn
Helgarblað 10. nóvember 2017
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson Framkvæmdastjóri: Karl
Garðarsson Ritstjórar: Kolbrún Bergþórsdóttir og Sigurvin Ólafsson Ritstjóri dv.is: Kristjón Kormákur
Guðjónsson Aðstoðarritstjóri dv.is: Einar Þór Sigurðsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
Stóra planið
Smáfuglarnir segja að stjórnar
myndunarviðræður Sjálfstæðis
flokks, Framsóknarflokks og
Vinstri grænna eigi sér lengri að
draganda en flestir halda. Þannig
hafi verið sett á svið ákveðið
sjónarspil með upphaflegum
viðræðum gömlu stjórnarand
stöðuflokkanna til að Katrín
Jakobsdóttir gæti réttlætt gagn
vart baklandinu að farið væri í
viðræður við Sjalla og Framsókn.
Þar á bæ geta menn vel hugsað
sér að Katrín setjist í stól forsætis
ráðherra, enda væri þar með
verið að rétta fram sáttarhönd
sem Vinstri græn gætu selt efa
semdamönnunum þar á bæ.
(Ó)gæfa Pírata
Sagan segir að Píratar hafi ver
ið tilbúnir til að víkja frá flestum
sínum prinsippmálum til að
komast í ríkisstjórn. Sjálfir hafa
þeir hafnað slíkum fullyrðingum.
Hvað sem því líður þá geta þeir
líklega þakkað fyrir að enda utan
ríkisstjórnar. Staðan er einfald
lega sú að margar hugmyndir
þeirra eru þess eðlis að aðrir
og hefðbundnari flokkar hefðu
aldrei getað samþykkt þær. Það
hefði því verið dauðadómur yfir
Pírötum að fara í stjórn með lítil
sem engin áhrif. Baklandið hefði
aldrei samþykkt slíkt til lengdar
og því hefði óhjákvæmilega kom
ið til uppgjörs, bæði innan flokks
og utan.
Uppgjöf Jónasar
Hinir reglulegu álitsgjafar á
netinu hafa vitaskuld miklar
skoðanir á því hvernig ríkisstjórn
eigi að mynda. Það er þó uppgjöf
að finna hjá Jónasi Kristjánssyni,
fyrrverandi ritstjóra, sem íhugar
að snúa sér að öðru en því að
fylgjast með þeim pólitísku plott
um sem nú eru í gangi. Hann seg
ir: „Betra er að snúa sér að mat
og veitingahúsum eða jafnvel
útlöndum, sem fáir Íslendingar
nenna að lesa um. Plottin og pæl
ingarnar eru stjarnfræðilegri en
var í Vatíkaninu í gamla daga.“
Við borgum ekki, við borgum ekki!
N
ýlega birtist frétt þess
efnis, nánar tiltekið í Við
skiptablaðinu, að íslensk
ir auðmenn óttist auð
legðarskatt svo mjög að þeir hafi
fundað með ráðgjöfum sem ráð
leggi þeim að flytja lögheimili
sitt og eignir úr landi. Hinn óg
urlegi auðlegðarskattur sem hér
er um að ræða hefur ekki enn
komið til framkvæmda heldur
er hugmynd frá Vinstri græn
um sem tala um hóflegan auð
legðarskatt upp á 1,5 prósent.
Viðskiptablaðið hefur reiknað
út að þeir sem eigi 10 milljarða
muni þurfa að borga 150 millj
ónir í auðlegðarskatt, en fyrir
þann pening mun vera hægt að
fá góða íbúð í London. Er enn ein
lúxusíbúðin í útlöndum virkilega
það sem auðmenn Íslands þurfa
á að halda?
Það er svosem ekki hægt að
álasa fólki fyrir að þykja vænt um
peningana sína en sá einstak
lingur sem á 10 milljarða ætti þó
ekki að hrína eins og stunginn
grís þótt hann þurfi að borga
aukaskatt af þeirri upphæð. Það
mun ekki stefna fjárhagslegu ör
yggi viðkomandi í voða. Auk þess
er það siðferðilega rétt að þeir
sem lifa við þau forréttindi að
eiga milljarða láti hluta af auði
sínum renna til samfélagsins,
hvort sem það er í formi hærri
skatta eða til mannúðarmála.
Þetta er hins vegar ekki hið al
menna sjónarmið meðal auð
manna, því stöðugt berast frétt
ir af því hvernig þeir hafa komið
fjármunum sínum í skjól til að
komast undan skattgreiðslum.
Ósköp er það nú aumt hlutskipti
í lífinu að vera fangi auðs síns og
leggja ógurlegt kapp á að koma
honum í skjól.
Nú er ekkert sérstakt sem
bendir til að hugmynd Vinstri
grænna um auðlegðarskatt verði
að veruleika. Viðbrögðin við
hugmyndinni eru hins vegar afar
eftirtektarverð og lýsandi fyrir
viðhorf sem er ekki ástæða til að
bera lof á. Svo virðist sem hópi
fólks, sem býr við einstök for
réttindi, þyki svo vænt um pen
ingana sína að það íhugi í fullri
alvöru að flytja lögheimili sitt og
eignir úr landi. Það er hreinlega
skelfingu lostið við tilhugsun
ina um að leggja sitt af mörkum
til að byggja upp íslenskt samfé
lag. „Við borgum ekki, við borg
um ekki,“ emjar það og finnst
stórlega gengið á rétt sinn. Ekki
ber þetta viðhorf vott um sérlega
þroskaða siðferðiskennd.
Við skulum vona að meðal
okkar séu auðmenn sem líti á
það sem gæfu að greiða skatta
hér á landi og geri það með
glöðu geði. Íslenskt samfélag
þarf á slíku fólki að halda. Það á
að vera sjálfgefið að þeir einstak
lingar sem lifa við munað leggi
sitt af mörkum til samfélagsins.
Ef þeim finnst það ekki eðlilegt
þá er eitthvað mikið og alvarlegt
að í hugarheimi þeirra.n
Mér hefur alltaf liðið best
með að vera hrein og bein
Framsókn kann
alveg að telja
Það er eng inn að
tala við okk ur
Brynjar Níelsson – mbl.isEgill Helgason – eyjan.is Birgitta Haukdal – DV
Myndin Veturinn Veturinn er hafinn og herðir hægt en örugglega tökin, einkum með snjókomu norðanlands. Það var líka heldur svalt í veðri í kvöldsól á Breiðamerkurjökli í upphafi vikunnar. myNd SigtryggUr Ari
Leiðari
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@dv.is
„Ósköp er það nú
aumt hlutskipti í
lífinu að vera fangi auðs
síns og leggja ógurlegt
kapp á að koma honum í
skjól.