Morgunblaðið - 30.05.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. MAÍ 2018
✝ Sigurlaug Stef-ánsdóttir fædd-
ist á Ketilsstöðum í
Hjaltastaðaþinghá
13. júlí 1930. Hún
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað 23. maí
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Pálína Mal-
en Guttormsdóttir,
f. 7.6. 1903, d. 14.4.
1991, og Stefán Sigurðsson, f.
22.9. 1904, d. 15.12. 1984. Systk-
ini hennar eru Sigurður, f. 1933,
Ingibjörg, f. 1934, Bergljót, f.
1941, Sæunn Anna, f. 1945, Guð-
laug, f. 1946, og Margrét, f. 1952,
d. 2002.
Sigurlaug ólst upp í Ártúni í
Hjaltastaðaþinghá ásamt for-
eldrum og systkinum. Hinn 1.1.
Kristmann og Malen Björg. 6)
Gróa Ingileif, f. 1958, maki Ár-
mann Halldórsson, börn þeirra
eru: Nanna, Halldór og Guðjón.
7) Sæbjörg, f. 1964, maki Finn-
bogi Rögnvaldsson, börn þeirra
eru: Ída og Rögnvaldur. 8) Gutt-
ormur Bergmann, f. 1967, maki
Ingibjörg Sóley Guðmundsdóttir,
börn þeirra eru: Guðmundur
Andri, Jón Otti, Guðný Sól, Fjal-
ar Tandri og Alexandra Björt.
Einnig ólst upp hjá þeim barna-
barnið Viðar Jónsson. Lang-
ömmubörnin eru 24.
Sigurlaug gekk í farskóla á
ýmsum bæjum í Hjaltastaða-
þinghá og fór síðan í Húsmæðra-
skólann á Laugum veturinn
1949-50. Árið 1952 hóf hún bú-
skap ásamt eiginmanni sínum í
Grænuhlíð. Árið 1971 fluttust
þau í Eiða og vann hún þar við
búskap og í mötuneyti Eiðaskóla
lengst af. Árið 1997 fluttu þau til
Egilsstaða þar sem þau hafa búið
síðan.
Útför Sigurlaugar fer fram
frá Egilsstaðakirkju í dag, 30.
maí 2018, kl. 13.
1952 giftist hún eft-
irlifandi eiginmanni
sínum Kristmanni
Jónssyni, f. 14.5.
1929, frá Grænuhlíð
í Hjaltastaðaþinghá.
Börn þeirra eru: 1)
Pálmi, f. 1952, maki
Þuríður Ingólfsdótt-
ir, börn hans eru:
Guðlaugur Jón
(fóstursonur), Krist-
mann Þór og Guðný
Björk. 2) Stefán, f. 1953, synir
hans eru: Ingi Þór og Stefán
Andri. 3) Þórný, f. 1954, börn
hennar eru: Sigurlaug Gréta og
Jón Hilmar. 4) Jóna Hrafnborg, f.
1955, maki Einar Jónsson, börn
hennar eru: Indriði, Ísleifur Egill
og Gyða Dröfn. 5) Jón Þór, f.
1957, maki Guðný Sigurjóns-
dóttir, börn hans eru: Viðar,
Elsku amma. Ein af mínum
uppáhaldskonum í lífinu er farin.
Þegar ég hugsa um ömmu Laugu
hlýnar mér um hjartarætur. Allt-
af gat maður gengið að því vísu
að tekið væri á móti manni með
bros á vör og einu góðu ömmuk-
núsi.
Faðmlögin hennar voru engu
lík, létu manni alltaf líða eins og
maður væri einstakur og elskað-
ur, svo innileg voru þau.
Heimilið hennar ömmu var í
mínum huga mitt annað heimili.
Þangað sótti ég mikið sem barn,
enda fannst mér fátt skemmti-
legra en að baka með henni klein-
ur, hjálpa henni við mjaltir,
prjóna eða dunda mér við hvaða
verkefni sem til féll þann daginn.
Eftir að ég fór svo sjálf að búa
fékk hún ófá símtölin þar sem
hún leiðbeindi mér við matargerð
og bakstur með hvatningarorð-
um og þolinmæði. Það er því með
söknuði sem ég kveð þessa konu
sem er mér svo kær og hefur gef-
ið mér svo margar góðar minn-
ingar í gegnum lífið. Að lokum
læt ég fylgja hér lítið ljóð sem ég
samdi til hennar.
En elsku amma, þín verður
alltaf minnst með söknuði og hlý-
hug.
Þú ert konan sem alltaf var til,
veittir mér skjól í hvers konar byl.
Brosið þitt einlægt, fallegt og hlýtt,
fyrirgafst flest, bæði gamalt og nýtt.
Ímynd gæskunnar og fyrirmynd mín
sem barn með barn ég leitaði þín.
Faðmlagið öruggt fyrir þann minnsta,
einlægt, eins og það væri hið hinsta.
Nú dansar með englum í fallegum sal,
við nikkuleik heilagra, ég er sannfærð
um það.
Með söknuði mun ég því minnast þín,
hvíl þú í friði, elsku amma mín.
Takk fyrir samveruna, gleðina
og umhyggjuna.
Guðný Björk Pálmadóttir.
Sigurlaugu tengdamóður
minni kynntist ég fyrst fyrir
rúmum þrjátíu árum þegar ég,
stráklingur, elti konuefni mitt á
vit foreldra sinna austur í Út-
mannasveit. Það var þoka yfir og
takmörkuð útsýn þegar ekið var
norður Hérað frá Egilsstöðum út
í Eiðar. Samt er sól í minning-
unni, Sigurlaug geislaði af gleði,
sennilega þó meira við að sjá
augasteininn sinn en mannsefnið.
En mér mætti þar alltaf hlýja og
manngæska eins og öllum sem
urðu á vegi þessarar sómakonu.
Sigurlaug var íslensk alþýðu-
kona. Dverghög og sjálfmenntuð
um náttúru landsins og í henni
lifandi djúpar rætur íslenskrar
menningar. Hún hafði þvegið
þvotta á þvottabretti í áratugi áð-
ur en rafmagnið létti henni störf-
in en þó teinrétt og glaðvær alla
tíð, tilheyrði sennilega síðustu
kynslóð Íslendinga sem sáu inn í
tvo gjörólíka heima þess sem var
og þess sem er. Hafði lifað það að
sjá bæði mótekju til eldsneytis og
að hafa fjarstýrðan flatskjá í stof-
unni heima. Séð reiðvegi verða að
bílvegum og kjör fólks taka
stakkaskiptum. Hún bjó yfir
æðruleysi sem varð til meðan
veröldin var önnur en hún er nú.
Það er mikil gæfa hverjum
manni að kynnast góðu fólki og
fylgja því um lífsins veg. Sigur-
laugu þakka ég gæskuna og góð-
vildina á kveðjustund.
Finnbogi Rögnvaldsson.
Sigurlaug
Stefánsdóttir
✝ SigurðurBjörgvin
Björgvinsson fædd-
ist á Selfossi 5. maí
1939. Hann lést á
hjúkrunarheimil-
inu Hrafnistu Hafn-
arfirði 19. maí
2018.
Foreldrar hans
voru Björgvin Þor-
steinsson, f. 15.
september 1901, d.
29. mars 1968, og Sigríður Þórð-
ardóttir, f. 30. júní 1907, d. 30.
maí 2002. Þau bjuggu öll sín hjú-
skaparár á Selfossi. Bróðir Sig-
urðar var Þórkell Gunnar, f. 19.
júní 1932, d. 30. júní 1998. Eig-
inkona Þórkels var Friðsemd
Eiríksdóttir.
Sigurður bjó mestalla ævi
sína á Eyravegi 5, Selfossi en
síðustu árin dvaldist hann á
Hrafnistu í Hafnarfirði. Dóttir
hans er Sigurrós.
Sigurður vann
lengst af við versl-
unina Ölfusá, sem
hann rak ásamt
Þórkeli bróður sín-
um á Selfossi.
Framan af voru
þeir bræður með
blandaðan versl-
unarrekstur, en síð-
an reiðhjólaverslun
og -viðgerðir. Einn-
ig voru þeir um tíma með flutn-
ingsþjónustu, einkum fyrir
sunnlenska bændur. Sigurður
var einn af stofnendum Land-
flutninga. Þegar Þórkell bróðir
hans lést hóf hann störf hjá
röraverksmiðjunni Seti ehf. á
Selfossi þar sem hann vann
næsta áratuginn.
Útför Sigurðar fer fram frá
Selfosskirkju í dag, 30. maí
2018, og hefst athöfnin kl. 13.30.
Nú er Siggi frændi fallinn frá
eftir erfið veikindi. Langar mig
að minnast hans með nokkrum
orðum.
Siggi fæddist í Hamri, tvílyftu
einbýlishúsi sem enn stendur,
Eyravegur 5 á Selfossi, þar sem
við systkinin ólumst upp og móðir
okkar býr enn. Siggi bjó þar á
efri hæðinni nánast alla sína ævi.
Samband okkar systkinanna við
Sigga var því mikið og náið.
Einnig voru þeir pabbi mjög nán-
ir og allt að því óaðskiljanlegir.
Stunduðu þeir ýmiss konar at-
vinnurekstur saman. Má þar
nefna verslunarrekstur í verslun-
inni Ölfusá, flutningaþjónustu,
fatahreinsun og reiðhjólaverslun
og -viðgerðir sem þeir tóku við af
föður sínum. Einnig rak fjöl-
skyldan söluskála við Sogsbrú í
nokkur ár og um tíma vorum við
með kjúklingarækt á Votmúla í
Sandvíkurhreppi. Eins og gefur
að skilja er margs að minnast frá
þessum tíma.
Um árabil keyrðu Siggi og
pabbi fóðurbæti, túnáburð og
annan varning upp um sveitir.
Lengi vel á Mercedes Benz-vöru-
bíl, en síðan eignaðist Siggi
Scania Vabis. Við Sigurvin bróðir
sóttumst eftir að fara með í þess-
ar ferðir og þótti okkur mikið til
þess koma þegar við fengum að
halda um stýrið á bílnum með
annarri hendinni. Ósjaldan lent-
um við í ævintýrum, einkum á
vorin þegar frost var að fara úr
jörðu og vegir heim að bæjum ill-
færir. Áttu bílarnir þá til að fest-
ast og var þá oftar en ekki brugð-
ið til þess ráðs að setja undir þá
svokölluð flugvélajárn, sem her-
mennirnir í Kaldaðarnesi höfðu
notað við gerð flugbrauta á
stríðsárunum og ævinlega voru
tekin með þegar færð á vegum
var ekki sem best.
Siggi var mjög laginn og úr-
ræðagóður, einkum við viðgerðir
á bílum. Minnist ég þess varla að
þeir bræður hafi nokkurn tíma
þurft að setja bíl á verkstæði, því
Siggi sá um allar viðgerðir þó svo
að hann hefði aldrei fengið form-
lega menntun á því sviði. Ef bíla-
viðgerð gekk ekki sem skyldi fór
hann iðulega upp í herbergið sitt
og lagði sig. Það var eins og við
manninn mælt að þegar hann
kom til baka var hann kominn
með lausn á vandamálinu sem
hann var að glíma við.
Siggi var einhleypur alla tíð og
þegar hann var upp á sitt besta
fór hann ásamt öðrum ungum
ólofuðum mönnum á Selfossi í
svokallaðar piparsveinaferðir.
Ferðuðust þeir félagarnir um
landið í rútu og má sjá á myndum
að í þessum ferðum var glens og
gaman, auk þess sem þeir lentu í
hinum ýmsu svaðilförum.
Að lokum langar mig að rifja
upp sögu sem ég heyrði þegar ég
var strákur. Á fjórða aldursári
Sigga veiktist móðir hans alvar-
lega og dvaldi lengi á Landakoti.
Þá tók Þórkatla amma hans hann
að sér um tíma. Ekki hafði hún
mikið handa á milli, frekar en
margir aðrir á þeim árum og því
var oft grjónagrautur í matinn,
sem yfirleitt brann við hjá gömlu
konunni. Siggi vandist því og
þegar móðir hans var búin að ná
heilsu og farin að sjá um heimilið
aftur kvartaði sá litli yfir því að
ekki væri ,,ömmubragð“ af
grautnum hjá henni.
Kæri Siggi, við fjölskyldan
þökkum allar samverustundirnar
og kveðjum þig með söknuði.
Hvíl í friði.
Þórður Þórkelsson.
Það var óveður og búið var að
aflýsa skólanum hjá okkur systr-
um. Við biðum eftir því að vera
sóttar og horfðum smeykar út í
storminn.
Skyndilega birtist Siggi
frændi í dyrunum, alhvítur af
snjó eftir að hafa komið fótgang-
andi að sækja okkur. Hann tók í
hönd okkar og leiddi okkur heim,
ég gat lokað augunum, ég hélt í
höndina á Sigga. Þannig var
Siggi, hann var alltaf til staðar
fyrir okkur sem stóðum honum
næst. Við bjuggum öll saman í
Hamri þegar ég var að alast upp,
Siggi og amma á loftinu og við
systkinin með foreldrum okkar á
miðhæðinni. Það að fá að alast
upp með svona stórum hópi
ólíkra einstaklinga býr maður
alltaf að og margs að minnast.
Siggi var feiminn og lokaður
einstaklingur. Hann var hug-
myndaríkur, laghentur en þó um-
fram allt hjartahlýr. Gjafmildi
hans var takmarkalaus og ávallt
var hann með eitthvað gott í poka
eða gjafir þegar hann kíkti óvænt
í heimsókn. Hann naut þess að fá
að fylgjast með afkomendum
okkar systkinanna, gleðja þau
með gjöfum, fara í ísbúðina eða
eitthvað annað skemmtilegt.
Sambandið á milli Sigga og for-
eldra minna var einstakt. Pabbi
og hann voru eins og ein heild og
missir Sigga var mikill þegar
hann féll skyndilega frá fyrir 20
árum. Hann í raun náði sér aldrei
eftir þann missi, leitaði mikið í
minningar fortíðarinnar og ein-
angraði sig.
Síðasta áratuginn fór heilsu
Sigga að hraka og undir lokin var
hann nánast orðinn fangi í eigin
líkama. Þrátt fyrir veikindin leið
honum vel og var ávallt stutt í
brosið og glettnina. Hann fékk
gott skjól á Hrafnistu í Hafnar-
firði og erum við aðstandendur
innilega þakklát fyrir það hvað
honum var sinnt þar af mikilli
fagmennsku og væntumþykju.
Hann kom ávallt á heimili okkar
hjóna síðustu árin yfir jól og ára-
mót eða við aðra merka viðburði.
Hann naut þess virkilega að fá að
vera í kringum fólkið sitt og þá
sérstaklega að fá að fylgjast með
börnunum.
Siggi var tilbúinn að fara þeg-
ar hann kvaddi. Hann hélt þétt-
ingsfast um höndina á mér er
hann spurði: „… er ég að deyja?“
og ég svaraði: „Já, Siggi minn,“
og hann lygndi rólega aftur aug-
unum.
Hvíldu í friði, elsku vinur,
Þín bróðurdóttir,
Kristrún Þórkelsdóttir.
Sigurður Björgvin
Björgvinsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
SONJA SVEINSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Aðalstræti 40, Akureyri,
lést laugardaginn 26. maí.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 4. júní
klukkan 13:30.
Rebekka Sigurðardóttir Allan Johnson
Aðalgeir Sigurðsson
Helga Björg Sigurðardóttir Þór Jóhannsson
Jón Sigurðarson Bjarney Guðrún Jónsdóttir
Hulda Sigurðardóttir Ágúst Ásgrímsson
Sigurður Sveinn Sigurðsson Guðrún Kristín Blöndal
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA GUÐNÝ JÓHANNSDÓTTIR
frá Þorlákshöfn,
lést á dvalarheimilinu Lundi miðvikudaginn
23. maí.
Útförin fer fram frá Þorlákskirkju föstudaginn 1. júní klukkan 14.
Ásgeir Arngrímsson
Árni Áskelsson Jóhanna Marín Jónsdóttir
Bjarni Áskelsson Ingibjörg H. Sigurðardóttir
Guðmundur S. Áskelsson Þóra Bjarnadóttir
Torfi Áskelsson Júlíana Hilmisdóttir
Gestur Áskelsson Sigríður Kjartansdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn,
HÖGNI JENSSON,
Túngötu 19,
Sandgerði,
lést fimmtudaginn 24. maí.
Útförin fer fram frá safnaðarheimilinu í
Sandgerði föstudaginn 1. júní klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valborg Jónsdóttir
Allar minningar
á einum stað
MINNINGAR er fallega innbundin bók sem hefur að
geyma æviágrip og allar minningargreinar sem birst
hafa um viðkomandi í Morgunblaðinu eða á mbl.is.
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni
mbl.is/minningar.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem birst hafa
frá árinu 2000 til dagsins í dag.