Breiðfirðingur - 01.04.1975, Síða 16

14
BREIÐFIRÐINGUR
lærði Jófríður margt. Þetta var fínt fólk í fínu húsi, svo
ungu stúlkunni hefur sennilega þótt margt nýstárlegt, að
koma úr litlum torfbæ og fátækt í Iþessa höll, þar sem allir
hlutir voru til alls. En hún lét á engu bera, var einbeitt
og ákveðin. Hún vissi hvað hún vildi og ætlaði sér —
ekki skorti hana kjark og áræði. Hjá þessum hjónum eða
frúnni lærði hún að búa til fínan veislumat, og húshald af
fínustu gerð og einnig algeng störf, sem tilheyrðu á slík-
um stað. Nú vann hún fyrir kaupi og gat því keypt sér allt
í peysufötin og látið sauma þau. Þá var sá sigur unninn,
en hún þurfti líka að eignast hversdagsföt, hvítar svuntur
o. f 1., sem nota þurfti á slíkum stað.
Annan vetur var hún þénandi í Stykkishólmi hjá Jóni
lóss og konu hans. E'kki er ég viss um jófríði hafi líkað
þar eins vel og í Richters-húsi. Ingibjörg var ströng hús-
móðir. Ef hún komst að því að Jófríður hafði ljós hjá sér
meðan hún var að hátta, kom hún og tók af henni ljósið,
hún var líka með afbrigðum eldhrædd.
Að þessum vetri liðnum réðist Jófríður í kaupavinnu
að Staðarfelli til Hallgríms ríka, eins og hann var stund-
um 1 allaður, sem bjó þar stórbúi. Þar var gamall bær, en
vel byggður og margar vistarverur. Hallgrímur byggði
líka Staðarfellskirkju að nýju, bændakirkju af svo vandaðri
gerð að fágætt var í þá daga.
Halldór Daníelsson hafði verið sýslumaður í Dalasýslu
frá 1883 til 1886 og sat að Staðarfelli. Þá sagði hann af
sér embætti og fluttist lil Reykjavíkur og gerðist þar bæjar-
fógeti. Þá var Hannes Hafstein nýkominn frá prófborð-
inu í lögum og gaf hann kost á að taka að sér embættið,
þar sem aðeins var um þrjá mánuði að ræða. Dalasýsla var