Breiðfirðingur - 01.04.1981, Síða 74

72
BREIÐFIRÐINGUR
Helga Oddsdóttir:
Skjóni og Neisti
Mig langar til að minnast tveggja hesta, Skjóna og Neista. Því
þeir tveir hafa borið af þeim mörgu hestum sem ég hef átt, vegna
skynsemi sinnar.
Neisti var glórauður frá Magnússkógum, Skjóni var
gráskjóttur frá Orrahóli, báðir úr Dalasýslu. I haga bitu þeir
ávallt hlið við hlið. Neisti átti það til að galsast við aðra hesta
kom þá Skjóni og siðaði Neista og skildi hann frá hinum hestun-
um. Virtist Skjóni hafa mannsvit, svo sérstakur var hann.
A ferðalögum náði honum enginn nema ég. Heima í hesthúsi
átti Skjóni það til að taka hlemminn af brauðtunnunni með
snoppunni, láta hlemminn á gólfið og gæða sér á brauðinu. Var
Skjóni girðingafantur og til í að valsa en fékk Neista aidrei með
sér svo hann fór aldrei frá. Voru þeir um árabil í hagagöngu á
Esjubergi á Kjalarnesi og sagði bóndinn þar að Skjóni væri eins