Breiðfirðingur - 01.04.1981, Síða 80

78
BREIÐFIRÐINGUR
glaðværð sátu í öndvegi á heimilinu, þangað var því gott að
koma og þar að vera, og húsfreyjan var þar ávallt prýði
heimilisins með glaðværð sinni, góðvild, hlýju og rausn. Hún
var dugmikil myndarkona - í sjón og raun - félagslynd og
glaðlynd í góðum hópi, tillögu- og úrræðagóð, sérléga
listhneigð og bjó yfir listhæfileikum, sem hægt hefði verið að
þróa til skapandi listar, ef tími og aðstæður hefðu leyft henni að
helga sig þeim hugðarefnum, sem hún þó iðkaði að nokkru í
tómstundum sínum með prýðilegum árangri. Þá var hún sérlega
lagin við að hvetja og leiðbeina í félagsstörfum, og þá einkum í
leiklist og náði þar oft umtalsverðum árangri. Hún var í stuttu
máli heilsteypt kona, dugmikil, og ósérhlífin og viðhorf hennar
til samfélagsins voru ávalt jákvæð.
Hún lést í Sjúkrahúsinu á Akranesi 71 árs að aldri og var
jarðsett að Kirkjuhvoli.
Kristín Gunnarsdóttir, skoravík á Feiis-
strönd, andaðist 27. júní 1980. Hún var fæddí Skoravík21. apríl
árið 1891. Voru foreldrar hennar Gunnar Þórðarson,
Þórðarsonar í Skoravík og Svanhildur Olafsdóttir fra Bug á
Snæfellsnesi Olafssonar.
Kristín ólst upp í foreldrahúsum í Skoravík til fullorðinsára,
og þar átti hún heimili alla tíð, og bjó þar ásamt systur sinni og
öðru heimilisfólki til æviloka. Hún giftist ekki og átti ekki
börn.
Kristín var vel gefin kona, trú og traust vinum sínum, hlý í
viðmóti og sérlega barngóð og nærgætin við börn. Hún var í eðli
sínu hlédræg og unni sínum heimareit -var heimakær, og hinir
mállausu vinir hennar, skepnurnar, áttu hauk í horni þar sem
hún var, þeim skyldi hyglað svo sem bezt mátti verða. I faðmi
sinnar heimabyggðar undi hún sér bezt, í kringum sitt fólk, enda
var samheldni þeirra systranna mikil og samvinna góð. I