Breiðfirðingur - 01.04.1984, Blaðsíða 16
14
BREIÐFIRÐINGUR
þá Anna uppi efnalítil með tvö börn sín ung og brá búi
næsta vor. Var ég með í ferð fjölskyldunnar, þegar flutt
var frá Hvoli norður að Einfætingsgili í Bitru. Er sú ferð
mér afar minnisstæð, m. a. sökum þess, að dóttir Önnu,
Ingibjörg, sem mun hafa verið á þriðja ári, vildi koma
með mér þegar ég snéri heim í Saurbæinn aftur. Var það
dálítið erfið skilnaðarstund, enda féll mér vel á Hvoli. Frá
Hvoli fór ég aftur til minna kæru húsbænda á Fremri-
Brekku. Dvaldi ég þar næstu ár.
Frá Brekku fór ég á vertíð í Vestmannaeyjum. Far
opnaðist fyrir mér nýr heimur. Eg var á sjó og lærði mörg
ný handtök og ekki síður við fiskaðgerð í landi.
Þegar kom að uppgjöri um vorið var ég spurður hvaða
kaup ég setti upp, eða um hvað hefði verið samið. Mér
varð í fyrstu svarafátt, því samningar höfðu verið lausir
í reipum. Þá segir skipstjóri, sem hafði komið með mér:
,,Þið greiðið Þórarni fullt kaup,“ og var svo gert. Það
voru 450 krónur. Það var nokkur fjárhæð á þeim árum.
Haustið 1928 réðist ég að Blikastöðum í Mosfellssveit.
Eins og kunnugt er rak Magnús Þorláksson þar stórbú.
Þar sá ég fyrst rofa fyrir nýjum degi véltækninnar í land-
búnaðinum. Mér féll vel á Blikastöðum. Leitaði Magnús
eftir vinnu minni til lengri tíma. Eg gat ekki orðið við
bón Magnúsar. Eg var einu sinni enn ráðinn í vinnu-
mennsku í Saurbæ - og nú til Guðmundar Theódórs í
Stórholti.
Blikastaðabóndi sótti málið fast og sagði eitthvað á þá
leið, að ég gæti vel skrifað vestur og sagt mig lausan. Af
minni hálfu kom þó ekki slíkt til greina. Töluð orð skyldu
standa.
Eg réðist svo vinnumaður að Stórholti vorið 1929. í
Stórholti höfðu þá búið um skeið þau Elínborg Pálsdóttir,
prests í Vatnsfirði og Guðmundur Theódórs frá Borðeyri.
Stórholt í Saurbæ er stór og landmikil jörð. Þar var útbeit
mikil, sem mikið var nýtt á fyrri árum. Fóðuriðjan hefur
nú fengið nokkur hundruð hektara af ræktunarlandi, en