Breiðfirðingur - 01.04.1984, Blaðsíða 55
BREIÐFIRÐINGUR
53
og lastar allt sem fram er borið hvernig sem eg legg mig
fram að gera þér til hæfis. Eg er svo sannarlega búin að
fá nóg af þessu.“ Með það fer hún fram í eldhús að sinna
störfum sínum þar. Þegar hún kemur inn er karl farinn
til vinnu sinnar. Ekki ber á öðru en að hann hafi borðað
með bestu lyst.
Nei, nei, bíðið þið nú alveg rólegar. Þetta er ekki
svona allsstaðar. Sumir menn eru kurteisir, lofa góðan
mat og þakka konunni með kossi. Pað eru þessir menn
sem geta unnt konu sinni hvíldar. Þetta eru skynsamir
menn og rétt hugsandi.
Og hingað erum við komnar, 50-60 konur, glaðar og
áhyggjulausar eins og börn. Já, börn kunna að leika sér,
syngja, dansa og hlæja, einmitt þetta sem við erum að
gera.
Það, sem setti sérstakan svip á kvöldvökur Snæfellsnes-
orlofsins voru baðstofukvöldin. Par voru sýnd vinnubrögð
er einkenndu gömlu tímana, s. s. tóvinna, upplestur,
rímnakveðskapur o. fl. Reynt var að iíkja eftir klæða-
burði eldri tíma. Vakti þetta gamlar minningar og rifjað-
ist ýmislegt upp sem var hálfgleymt.
Að þessu sinni er kvöldvakan á enda. Mikið er búið að
hlæja. Við erum hálfrámar eftir allan sönginn. Það eru nú
fleiri hér en Snæfellsneskonur. Tíu frá Reykjavík, og 12
frá. Siglufirði, og það eru nú konur sem segja sex. Við
hinar höfum ekki roð við þeim. Og í kvöld hefur þeim
tekist upp. Þær hafa sungið, dansað, og sagt mergjaðar
sögur. Sunnlensku konurnar hafa bliknað og blánað,
vestfirsku hafa roðnað og austfirskar iðaða í skinni. Kona
ein frá Siglufirði sagði t. d. frá nýgiftum hjónum, sem
komu sér upp hentugu kerfi, er skyldi spara þeim orð og
dýrmætan tíma. Þegar þau væru háttuð, þreytt eftir erfiði
dagsins, en þó sátt við lokaþátt, átti annað að segja
grand, og ef hitt var á sama máli segði það einnig grand.
Væru þau þá á eitt sátt og allt í lagi. Öðru máli gegndi
ef svarið væri pass, var ekki um annað að ræða en að fara