Morgunblaðið - 15.11.2018, Blaðsíða 52

✝ BrynjaTryggvadóttir
fæddist í Reykjavík
3. desember 1932.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi 4. nóvember
2018.
Hún var dóttir
hjónanna Tryggva
Magnússonar póst-
fulltrúa, f. 10. maí
1895 að Bitru í Eyjafirði, d. 16.
mars 1971, og Dórótheu Hall-
dórsdóttur húsfreyju, f. 19. apríl
1904 í Traðargerði á Húsavík, d.
19. júlí 1989. Bræður Brynju
voru: Baldur framkvæmdastjóri,
f. 23. maí 1931, d. 13. mars 1969,
og Magnús menntaskólanemi, f.
26. ágúst 1943, d. 15. ágúst 1961.
Brynja ólst upp í foreldra-
húsum á Hringbraut 116 og varð
stúdent frá Menntaskólanum í
ágúst 1995, sambýlismaður
hennar er Ingólfur Eiríksson
bókmenntafræðingur.
2) Tryggvi Þórir, lyf- og öldr-
unarlæknir, f. 19. apríl 1963,
eiginkona hans er Ásta S. Guð-
mundsdóttir sjúkraþjálfari, f. 3.
apríl 1964. Börn þeirra eru: a)
Egill, nemi í flugvirkjun, f. 18.
ágúst 1992, dóttir hans og Berg-
dísar Guðnadóttur er Birta
Kamilla, f. 17. mars 2016. b) Ás-
geir, verkfræðilegur eðlisfræð-
ingur, f. 20. júní 1994. c) Stefanía
Ásta stúdent, f. 28. mars 1999.
Dóttir Tryggva og Hrafnhildar
Bjarnadóttur var Tinna Hrönn,
f. 22. apríl 1981, d. 19. júlí 2003.
Brynja stundaði píanónám og
lauk kennaraprófi frá Tónlistar-
skólanum í Reykjavík. Starfaði
hún síðan við píanókennslu,
bæði heima og var svo ráðin að
Nýja tónlistarskólanum fljótlega
eftir stofnun hans árið 1979.
Hún kenndi við skólann um
aldarfjórðungs skeið, eða til árs-
ins 2003 þegar hún fór á eftir-
laun.
Útförin fer fram frá Háteigs-
kirkju í dag, 15. nóvember 2018,
klukkan 13.
Reykjavík 1952.
Hinn 28. apríl 1955
giftist hún eftirlif-
andi eiginmanni
sínum, Agli Sveins-
syni, bankamanni
og myndskera, f. 7.
október 1930. Synir
þeirra eru:
1) Sveinn Yngvi
prófessor, f. 6.
ágúst 1959, eig-
inkona hans er
Ragnheiður I. Bjarnadóttir fæð-
ingalæknir, f. 11. janúar 1961.
Dætur þeirra eru: a) Þorbjörg
aðstoðarsaksóknari, f. 28. apríl
1984, gift Birni Þorvaldssyni
saksóknara. b) Brynja sýninga-
stjóri, f. 2. apríl 1987, gift Frið-
riki Steini Friðrikssyni hönnuði.
Synir þeirra eru: Friðrik Yngvi,
f. 19. september 2014, og Baldur
Ingi, f. 10. ágúst 2018. c) Hólm-
fríður fornleifafræðingur, f. 21.
Brynja Tryggvadóttir tengda-
móðir mín lést hinn 4. nóvem-
ber. Ég er þakklát fyrir þau 37
ár sem ég þekkti hana.
Brynja var mér sem önnur
móðir. Fyrstu sambýlisár okkar
Tryggva vorum við mikið í
Teigagerðinu. Það reyndist
henni oft erfitt að hafa þennan
ungling á heimilinu og reyndi á
umburðarlyndi hennar þar sem
við vorum mjög ólíkar, okkur
samdi þó oftast vel.
Brynja var í eðli sínu blíð,
hógvær og þolinmóð. Hún var
mikil málamanneskja, greind og
vel lesin.
Barnabörnin voru henni mjög
kær og tók hún alltaf mjög vel á
móti þeim. Hún var hjálpleg að
passa og fóru þau öll í píanónám
til hennar eins og fjöldinn allur
af krökkum úr 108-hverfinu.
Brynja var mikill fagurkeri
og átti fallegt heimili. Hún var
listræn og var tignarleg í allri
framkomu. Stundum fannst
henni ég ekki taka það nógu al-
varlega að vera læknisfrú. Svo
minnist ég þess með gleði þegar
við í gamla daga fengum okkur
eina rettu saman og ræddum
ýmis kvennamál, enda skapaðist
ágætur trúnaður á milli þegar
árin liðu.
Brynja var greind fyrir
nokkrum árum með alzheim-
ersjúkdóm. Var hún í raun að
miklu leyti horfin okkur hvað
varðar persónuleika síðustu
misserin. Alltaf var hún þó bros-
andi og blíð, sem sýndi hennar
innri mann betur en nokkuð
annað.
Ég er mjög þakklát fyrir að
hafa kynnst Brynju og eiga
yndislegar minningar um hana.
Guð geymi hana.
Gráttu ekki
yfir góðum
liðnum tíma.
Njóttu þess heldur
að ylja þér við minningarnar,
gleðjast yfir þeim
og þakka fyrir þær
með tár í augum,
en hlýju í hjarta
og brosi á vör.
Því brosið
færir birtu bjarta,
og minningarnar
geyma fegurð og yl
þakklætis í hjarta.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Ásta S. Guðmundsdóttir.
Í dag kveð ég Brynju
Tryggvadóttur, píanókennara,
listunnanda, lestrarhest og
tengdamóður mína. Ég hitti
hana fyrst fyrir rúmlega fjöru-
tíu árum þegar ég kom inn á
heimili þeirra hjóna, 17 ára
menntaskólastelpa sem var bál-
skotin í eldri syni hennar, hon-
um Sveini Yngva. Ég bar ótta-
blandna virðingu fyrir þessari
glæsilegu heimskonu sem gekk í
batikpilsum með klút um hárið
eins og listakonur gerðu á þeirri
tíð. Hún spilaði stór píanóverk á
flygilinn í stofunni með bravör
og las bækur fram á nótt um
allt milli himins og jarðar en
hafði sérstakan áhuga á and-
legum málum og listum. Hún
var fagurkeri með græna fingur
og hafði yndi af garðinum í
Teigagerði sem var sannkallað-
ur skrúðgarður. Hún var alltaf
vel tilhöfð og með mikla útgeisl-
un.
Við Brynja tengdumst nánar
eftir að dætur okkar Sveins
fæddust. Hún var einstök amma
sem talaði við börn sem jafn-
ingja sína og vílaði ekki fyrir
sér að setjast á gólfið með lítil
tesett og fara í þykjustuleik.
Seinna voru öll barnabörnin í pí-
anótímum hjá ömmu Brynju þar
sem ég veit að þeim var kennt
mikið fleira en á slagverk. Á eft-
ir bauð afi Egill upp á kókómalt,
ristað brauð og grínaktugt
spjall.
Þau Egill voru ólík en þó
samlynd hjón sem bjuggu sér
notalegt heimili, þar sem oft var
gestkvæmt. Ást og umhyggja
Egils í veikindum Brynju síð-
ustu árin var einstök. Hann
heimsótti hana daglega á hjúkr-
unarheimilið, hélt í hönd hennar
og las fyrir hana eða sagði
gamansögur og uppskar geisl-
andi bros.
Ég vil þakka Brynju sam-
fylgdina í gegnum lífið og fyrir
allt sem hún kenndi mér; að lifa
í núinu, njóta hins fagra – og
setjast flötum beinum á gólfið
og leika við barnabörnin.
Ragnheiður I. Bjarnadóttir.
Amma var fyrirmyndarkona
af gamla skólanum, bar sig vel
og sást ekki í öðru en fallegu
pilsi með krullurnar eða rúll-
urnar ennþá í hárinu. Þrátt fyrir
að hafa sig alltaf til og vera
glæsileg, þá gat hún brugðið sér
í markmannshlutverkið fyrir
Stefaníu og leyft henni að
dúndra boltanum á sig, þrátt
fyrir mikið áhugaleysi á fót-
bolta. Hún og afi vildu allt fyrir
okkur barnabörnin gera, til að
mynda fengum við bræðurnir að
setja klunnalega viðarkofann
okkar niður í fallega garðinum
þeirra.
Hún dáðist mikið að fegurð-
inni í heiminum, hvort sem það
var í formi listar, tónlistar eða í
formi fegurðar náttúrunnar.
Hún var vel að sér í listasögu,
var píanóleikari og skapaði og
hélt við fögrum verðlaunagarði.
Dæmigert var að koma að henni
ömmu yfir listaverkabók með
klassíska tónlist á spilaranum
eða henni sjálfri við píanóið, þar
sem henni leið hvað best. Eða
þá á sumrin úti í garðinum
þeirra fagra að snyrta beðin.
Hún hafði mikil áhrif á okkur,
meðal annars í gegnum áhuga-
mál sín. Öll fengum við píanó-
kennslu hjá henni, fengum að
mála á striga úti í bílskúr undir
handleiðslu afa og hennar,
ásamt því að hjálpa henni ein-
staka sinnum við garðyrkjuna.
Fátt var betra en að gera hana
ömmu stolta yfir píanóleik okk-
ar, hún var dugleg að hvetja
okkur og hrósa okkur þegar við
átti.
Alveg frá því að amma veikt-
ist og eftir að hún féll frá hafa
minningarnar um hana rifjast
upp fyrir okkur, enda var ófáum
stundum eytt heima hjá ömmu
og afa, þar af vikulegum píanó-
tímum þar sem þau tóku hlýlega
á móti okkur með innilegu
knúsi, suðusúkkulaði og klass-
ísku tvennunni, sem var ristað
brauð og kókómalt. Einnig öll-
um frábæru matarboðunum þar
sem stofan fylltist af okkur
barnabörnunum í kringum
uppáhaldsréttinn okkar allra;
lambalæri að hætti ömmu, og
svo vanilluís með heitri súkku-
laðisósu í eftirrétt. Þau sýndu
okkur mikla ást og umhyggju,
m.a. með matargerð og sam-
veru, og ríkulegar minningar
rifjast oft upp fyrir okkur um
þessar yndislegu stundir í
Teigagerðinu.
Amma var alltaf svo yndisleg
og góð, hreinskilin, hógvær og
ávallt með gott jafnaðargeð. Við
munum alltaf líta upp til hennar
og reyna að halda haus í gegn-
um erfiða tíma eins og hún
gerði. Amma Brynja verður
okkur ávallt ofarlega í huga.
Blessuð sé minning hennar.
Egill, Ásgeir og Stefan-
ía Ásta Tryggvabörn.
Við eigum svo ótalmargar
yndislegar minningar um ömmu
Brynju. Hvernig hún tók ávallt
á móti manni opnum örmum og
faðmaði svo innilega að vit
manns fylltust af blómlegum
ilmi handáburðar hennar. Þegar
hún renndi fingrunum áreynslu-
laust eftir flyglinum og fyllti
stofuna af himneskum tónum.
Lambalærið hennar með brún-
uðum kartöflum og franska
súkkulaðikakan. Þegar hún rétti
manni bita af suðusúkkulaði
með prakkarasvip og við lofuð-
um allar á innsoginu að við
myndum bara fá okkur smá,
hlógum svo og fengum okkur
alltaf meira. Eða þegar hún
hljóp ákveðin á eftir fótboltan-
um, í leik við barnabörnin,
skellihlæjandi í síða pilsinu sínu.
Það var alltaf tilhlökkunar-
efni að heimsækja afa og ömmu
í Teigagerðið. Við bönkuðum til
að láta vita af okkur en gengum
svo inn um opnar dyrnar þar
sem tók á móti manni tónlist –
lifandi eða leikin í hljómtækjum.
Tónlist sem fyllti út í húsið á
þeim hljóðstyrk að full áhrif
hennar náðu að njóta sín en þó
hægt að spjalla saman. Við kom-
una eru amma og afi að bardúsa
í íbúðinni, spjalla og grínast og
taka á móti manni með brosi.
Heimsóknir í Teigagerði áttu
sína föstu passa – setið í eldhús-
inu með afa og ömmu með kakó-
malt, ristað þriggja korna brauð
með osti og sultu, spjallað og
grínast. Hlustað á ýkjusögur afa
og hlegið saman yfir vitleysunni.
Þó að maður væri barn talaði
amma Brynja alltaf við mann
eins og jafningja og hafði mik-
inn áhuga á skoðunum manns.
Hún ræddi við mann um heims-
málin áður en Frank Sinatra
eða Frankie Boy eins og amma
kallaði hann var settur í botn og
við dönsuðum í stofunni. Afi
andvarpaði aðeins enda ekki
mikill Frank Sinatra-aðdáandi
en lét sig hafa þetta. Síðan sett-
ist amma Brynja við flygilinn og
við sungum Litlu fluguna, Einu
sinni á ágústkvöldi og uppáhald
okkar allra, Loff malakoff, sem
var sungið hraðar og hraðar
með hverju erindi.
Hlýja, kímni og ást á tónlist
fylgdu ömmu fram á síðustu
stundir hennar. Þó að samtöl
væru orðin fá þá voru bros
ömmu hlý og hún hló að stór-
karlalegum barnahljóðum í ný-
fæddu langömmubarni. Í síðustu
skiptin sem við heimsóttum
hana gátum við enn sungið sam-
an Loff malakoff þó að við gæt-
um ekki lengur talað saman og
amma Brynja flissaði þá og
hristi hausinn yfir þessum fá-
ránlega texta um Þórð gamla
sem læknarnir vildu krukka í.
Elsku amma Brynja, takk
fyrir allar góðu samverustund-
irnar og fyrir að kenna okkur að
njóta þess fagra í kringum okk-
ur. Þín verður sárt saknað en
við erum þakklátar fyrir góðar
og gleðilegar minningar frá
stundum okkar saman. Þú
kenndir okkur mikilvægustu
lexíu þeirra allra; að njóta lífs-
ins.
Brynja, Hólmfríður og
Þorbjörg Sveinsdætur.
Brynja frænka okkar er látin,
rétt tæplega 86 ára gömul. Við
kveðjum og minnumst föður-
systur okkar með hlýhug og
þakklæti. Þegar faðir okkar lést
37 ára gamall stóð heimili
Brynju og Egils okkur ávallt op-
ið og voru sum okkar systk-
inanna tíðir gestir á Sólvallagöt-
unni og síðar í Teigagerðinu,
allt fram á fullorðinsár. Var þá
löngum setið við eldhúsborðið
og spjallað, borðað og spjallað
meira. Þá nutu sum okkar hand-
leiðslu hennar í píanónámi, sem
við höfum búið að æ síðan.
Brynja bjó yfir fágætum
smekk sem sýndi sig í öllu sem
hún tók sér fyrir hendur. Hún
og Egill dvöldu ung að árum
meðal listamanna á Ítalíu og það
var augljóst að þau fluttu hluta
af ítalskri menningu með sér
heim eins og heimili þeirra og
matargerð báru vott um. Á
bernskuárum okkar upplifðum
við heimili þeirra dálítið eins og
listasafn með óvenjulegum mál-
verkum og listmunum á þess
tíma mælikvarða. Og ekki má
gleyma flyglinum sem undir-
strikaði enn frekar hið listræna
yfirbragð heimilisins. Í bak-
grunni hljómuðu svo venjulega
verk gömlu meistaranna. En
Brynja var ekki aðeins listræn
manneskja. Hún hafði næmt
skopskyn og hafði lag á því að
horfa á hlutina á þann hátt sem
fáum er gefið. Þegar við bættist
góð frásagnargáfa varð útkoman
bráðskemmtilegar sögur af fólki
og atburðum sem áratugum
seinna koma enn ljóslifandi upp
í hugann.
Brynja missti báða bræður
sína, Magnús og Baldur, í blóma
lífsins og þótt það hafi ekki ver-
ið hennar stíll að bera tilfinn-
ingar sínar á torg er ekki erfitt
að gera sér í hugarlund þann
harm sem hún hefur mátt lifa
með af þessum sökum. En hún
eignaðist góðan og traustan eig-
inmann sem var henni ætíð stoð
og stytta og tvo drengi, Svein
Yngva og Tryggva Þóri, sem
Brynja
Tryggvadóttir
52 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. NÓVEMBER 2018
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Minningargreinar
Hver er vilji þinn varðandi skipulag og fyrirkomulag
útfarar, þ.e. hinsti vilji. Við bjóðum þér til samtals um
það sem er þér mikilvægast við lífslok þín. Viljayfirlýsing
þín verður eftirlifendum mikilvægt leiðarljós. Samtalið
og varðveisla upplýsinga er þér að kostnaðarlausu.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Elín Sigrún Jónsdóttir,
lögfræðingur
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Ástkær móðir okkar, dóttir, tengdamóðir,
systir og amma,
INGIBJÖRG BJARNADÓTTIR,
Stúlla,
Hjallalundi 9f, Akureyri,
lést í faðmi ástvina sunnudaginn 4.
nóvember á líknardeild Landspítalans.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 16. nóvember
klukkan 13.30.
Freysteinn Gíslason
Bjarni Gíslason
Sigmar Ingi Gislason
Dagmar Heiðdís Jóhannsdóttir
Ásta Sigmarsdóttir
makar, sistkyni og barnabörn
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
HULDA PÁLMADÓTTIR,
fyrrverandi læknaritari,
Engjavegi 14, Ísafirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Eyri
30. október. Útför hennar verður frá Ísafjarðarkirkju
laugardaginn 17. nóvember klukkan 14. Þeim sem vilja
minnast hennar er bent á fræðslusjóð Eyrar, 156-15-380134,
kt. 650914-0740.
Jón Páll Halldórsson
Halldór Jónsson jr María Guðnadóttir
Guðfinna Jónsdóttir Halldór Jakob Árnason
Pálmi Kristinn Jónsson Jóhanna Jóhannesdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma
SVEINBJÖRG FRIÐBJÖRNSDÓTTIR
Hlíðartungu 2, Ölfusi
lést á heimili sínu mánudaginn
12. nóvember. Jarðarförin fer fram frá
Villingaholtskirkju laugardaginn 17. nóvember klukkan 14.
Gunnar Sigurðsson
Anna Guðrún Gunnarsdóttir Bjarni G. Sigurðsson
Kolbrún Gunnarsdóttir Sigurjón F. Sigurjónsson
Friðbjörn Gunnarsson Sigurrós Lilja Ragnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn