Morgunblaðið - 05.01.2019, Blaðsíða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. JANÚAR 2019
✝ Hrafn Hjartar-son fæddist á
Flateyri 8. septem-
ber 1954. Hann lést
á Sjúkrahúsinu á
Ísafirði 17. desem-
ber 2018 eftir
skammvinn veik-
indi.
Foreldrar hans
voru Ingibjörg S.
Hjörleifsdóttir frá
Sólvöllum í Önund-
arfirði, f. 20.8. 1928, d. 5.4. 2010,
og Hjörtur Kristjánsson, f. 11.5.
1925, d. 20.12. 1992. Bræður
Hrafns eru Hjörtur, félagsmála-
stjóri á Siglufirði. Börn hans eru
Ingibjörg Sigríður, f. 23.8. 1984,
Hjörtur, f. 16.3. 1988, og Hrafn-
hildur Jóna, f. 27.5. 1995.
Steinþór Tryggvason, f. 4.8.
1950, bóndi í Kýr-
holti, Skagafirði.
Kona hans er Sigur-
laug Stefánsdóttir,
f. 26.9. 1949. Börn
þeirra: Arndís, f.
19.7. 1970, Stefán, f.
9.11. 1972, og Gísli,
f. 6.8. 1980.
Hrafn ólst upp á
Ísafirði og bjó þar
alla sína tíð. Hann
var lengi starfs-
maður hjá Íshúsfélagi Ísfirð-
inga. Síðustu árin var hann hjá
Vesturafli, Ísafirði.
Hrafn var barnlaus og
ókvæntur.
Útför Hrafns fer fram frá Ísa-
fjarðarkirkju í dag, 5. janúar
2019, og hefst athöfnin klukkan
14.
Fallinn er frá góður frændi og
vinur, Hrafn Hjartarson, eftir
stutta sjúkdómslegu. Þegar
ferðum okkar tók að fjölga í frí-
stundahús fjölskyldunnar á Hóli
í Bolungarvík styrktust tengsl
okkar jafnt og þétt við Hrafn
með hverju árinu. Hann var
tenging okkar við Ísafjörð og
svæðið í kring, sagði okkur frétt-
ir úr atvinnulífinu enda fylgdist
Hrafn vel með allri uppbyggingu
á Ísafjarðarsvæðinu bæði til
sjávar og sveita og oft var hon-
um mikið niðri fyrir ef honum
þótti halla undan fæti í rekstri
sjávarútvegs á Vestfjörðum. Út-
sýni úr íbúðinni hans á Urðar-
veginum yfir pollinn og hafnar-
svæðið skemmdi ekki fyrir
þessum áhuga þaðan sem hann
gat fylgst með skipaferðum.
Hrafn batt ekki bagga sína
sömu hnútum og samferðafólk
hans en undir alvarlegu yfir-
borðinu bjó ríkuleg réttlætis-
kennd, fróðleiksfýsn og kímni.
Hann var mjög frændrækinn og
fylgdist vel með öllum ættingj-
um sínum, ekki síst í gegnum
Facebook í seinni tíð. Hvergi
naut Hrafn sín betur en á ætt-
armótum innan um alla ætt-
ingjana sína sem honum þótti
svo vænt um og tók mikið af
myndum sem hann hélt vel utan
um og geymdi á skipulegan hátt.
Það veitti Hrafni mikla
ánægju og sjálfstyrkingu þegar
hann hóf störf hjá Vesturafli og
vann á nytjamarkaði hluta úr
viku.
Minni Hrafns var algjörlega
óbrigðult, ekki síst þegar kom að
tímasetningum atburða á lífs-
leiðinni en þar keppti enginn við
Hrafn um nákvæmni og þurftum
við oft að fletta upp í honum til
upprifjunar á ýmsum atburðum.
Hrafni hentaði að hafa reglu á
daglegu lífi og var stundvísi hon-
um eðlislæg. Fastir liður voru
t.d. í dvöl okkar á Hóli að bjóða
Hrafni í mat og voru tímasetn-
ingar matarboðanna honum
mjög mikilvægar. Hann mætti
alltaf tímanlega og gaf sér góðan
tíma til að ræða um daginn og
veginn, skoða myndir og rifja
upp gamla tíma. Margar góðar
stundir áttum við í þessum
heimsóknum.
Þrátt fyrir fastar skorður í
daglega lífinu á Ísafirði var það
fastur liður hjá Hrafni að koma í
heimsókn til Reykjavíkur einu
sinni á ári. Þá dvaldi hann gjarn-
an hjá föðurfólki sínu. Þessar
heimsóknir voru honum mikil-
vægar og var hann þakklátur
fyrir allt sem gert var með hon-
um, hvort sem það voru bíltúrar
um Reykjavík, heimsóknir til
ættingja, bíóferðir eða dagsferð
til Vestmannaeyja. Hann fór
alltaf þakkátur og ánægður til
baka eftir dvölina í Reykjavík og
hefur vafalaust haft nóg að segja
frá þegar heim var komið, bæði
félögum og starfsfólki á Hlíf á
Ísafirði sem hann talaði allaf um
af mikilli virðingu og þakklæti
og skipuðu mikilvægan sess hjá
honum. Á Hlíf fékk Hrafn gott
atlæti, snæddi þar hádegismat
og fékk aðstoð við ýmsar dag-
legar athafnir, sem ber að
þakka. Hrafn seldi íbúðina sína á
Urðarveginum í sumar og flutti í
íbúð á hjúkrunarheimilinu Hlíf
þar sem vel fór um hann og stutt
var í alla þá þjónustu sem hann
þarfnaðist í sínu daglega lífi.
Hrafns verður sárlega sakn-
að. Við sendum bræðrum Hrafns
og fjölskyldum þeirra, öðrum
ættingjum og vinum innilegar
samúðarkveðjur.
Kristín Steingrímsdóttir,
Jóhann P. Jónsson
Gunnar Örn Steingrímsson,
Björk Magnúsdóttir.
Mig langar að minnast míns
kæra frænda Hrafns Hjartar-
sonar með nokkrum orðum.
Hrafn greindist alvarlega veikur
snemma í desember sl. og var
lagður inn á Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða þar sem hann naut
frábærrar umönnunar og lést 17.
desember. Þessi aðventa var því
öðruvísi en þær fyrri þar sem
allt í einu heyrðist ekki frá hon-
um. Á þessum tíma árs var hann
vanur að hafa samband til að
fylgjast með því hvort jólapakk-
inn frá honum hefði ekki örugg-
lega ratað rétta leið með póst-
inum. Aðaltenging okkar við
Ísafjörð var í gegnum Hrafn
sem var góður fulltrúi þess
svæðis þaðan sem rætur mínar
liggja og gerði hann reglulega
glögga grein fyrir stöðu þeirra
málefna þar sem lágu hjarta
hans næst.
Við Hrafn vorum systkina-
börn en Björg móðir mín og
Hjörtur faðir hans voru systkini.
Við hittumst fyrst á Ísafirði í
kringum 1960 þegar við vorum
litlir strákar og ég var í heim-
sókn hjá afa og ömmu í Sólgötu.
Í minningunni er veðurfarið nær
alltaf nátengt nafni götunnar
þar sem við lékum okkur og fór-
um m.a. til afa okkar í hjallinn
þar sem hann verkaði afla og
þurrkaði, en hann gerði út trillu
þaðan úr fjörunni. Eftir að afi
hætti útgerðinni vann hann um
tíma í frystihúsinu þar rétt hjá
en Hrafn átti síðar eftir að
starfa á sama stað.
Þegar Hrafn var kominn á
fullorðinsár var það alltaf til-
hlökkunarefni þegar hann kom
til Reykjavíkur og við nutum
þess að rifja upp góðar minn-
ingar og „taka lagið“ eins og
hann kallaði það þegar við sung-
um uppáhaldslögin hans. Hann
naut sín vel í hópi ættingja eins
og t.d. þegar hann hélt upp á af-
mæli sitt á veitingastað í
Reykjavík og á ættarmóti föður-
fjölskyldu hans sumarið 2017
sem haldið var við Skorradals-
vatn þar sem Hrafn lék á als
oddi og kvaddi sér hljóðs öllum á
óvart með Hirti bróður sínum.
Þá er einnig að minnast góðra
stunda þegar við fórum í stuttar
ferðir út frá Reykjavík, á tón-
leika eða sýningar og stendur
þar upp úr sýningin Laddi sex-
tugur, sem var í Hörpu fyrir um
10 árum.
Greinilega mátti finna á
Hrafni hve vænt honum þótti
um að fá að hitta Ladda eftir
sýninguna og eignast mynd af
sér og Ladda saman á því
augnabliki. Þeir sem þekktu
Hrafn vita hve stoltur hann var
af frændfólki sínu og myndir af
fjölskyldumeðlimum voru honum
einkar hugleiknar og vistaði
hann margar þeirra með rafræn-
um hætti og bætti í safn sitt á
Facebook.
Síðustu árin naut Hrafn ein-
stakrar velvildar nágranna, heil-
brigðisstarfsmanna, aðstoðar-
fólks, samstarfsfólks í Vesturafli
og gamalla skólafélaga. Alltaf
mátti skynja þá alúð sem hann
naut í því einstaka samfélagi
sem hann bjó í og var afar stolt-
ur af.
Hann var hæglátur og hallaði
aldrei máli nokkurs manns.
Dætur okkar Lauru minnast
Hrafns fyrir væntumþykju og
góðvild en þær kynntust honum
nokkuð vel þar sem hann bjó
nokkrum sinnum fáeina daga í
einu hjá okkur í Hafnarfirði. Við
Laura minnumst Hrafns með
þakklæti og hlýhug og biðjum
góðan Guð að varðveita minn-
ingu hans.
Magnús Pálsson.
Enn á ný er komið að kveðju-
stund hjá skólasystkinum úr
stóra hópnum á Ísafirði. Nú
kveðjum við kæran æskuvin,
Hrafn, og stór skörð myndast
við fráfall hans og Sigrúnar Ósk-
ar sem lést í október síðastliðn-
um og mörg hafa kvatt okkur.
Þessi árgangur var fjölmennur,
á sjöunda tuginn, og snemma
mynduðust sterk tengsl hjá
hópnum þótt mörg væru ólík
sem hafa eflst og dafnað og kær
vinátta sem hefur fylgt okkur.
Hrafn var svo sannarlega einn af
hópnum og var vakinn og sofinn
með okkur i undirbúningi fyrir
alla hittinga sem við héldum og
mætti með okkur hvort sem það
voru fermingar, gaggó eða stór-
afmæli sem við höldum oft sam-
an upp á eða bara kvöldstund í
kaffi bara til að hittast og hafði
gaman af.
Kom hann oft með hnyttnar
og glettnar athugasemdir og til-
lögur um hvað yrði á dagskrá.
Og árlega á afmæli hans
mættum við sjálfboðin vinirnir
og áttum góða stund.
Við kynntumst Hrafni, ljúfum
dreng með hlýja og góða nær-
veru, og var vináttan hans hrein,
tær og fölskvalaus, hann var
góður sannur vinur og einstak-
lega trygglyndur sem kenndi
manni margt á sinn einlæga
drengilega hátt og vorum við
sem áttum vináttuna hans lán-
söm. Hrafn var með sinn hátt á
hlutunum, hann hringdi og
spurði hvort við værum heima,
hann ætlaði að kíkja í heimsókn,
var alltaf velkominn. Sagði stutt
og laggott: ég kem klukkan átta
og var mættur á mínútunni og
þótti honum vænt um fjölskyld-
ur okkar. Er Hrafn flutti í Sól-
götuna af Hlíðarveginum kynnt-
ist hann Mumma Þór, sem varð
hans hjartans besti vinur þar til
Mummi lést og hefur fjölskyldan
hans reynst Hrafni fallega. Í
skólanum kynntist hann líka Óla
Lyngmó, sem varð dyggur
vinur.
Hrafn vann í Íshúsinu i fjölda
ára og eignaðist marga vini og
kunningja og þótti virkilega
vænt um samferðafólk sitt og
vann síðan með góðu fólki i
Vesturafli. Foreldramissir var
honum erfiður en hann og pabbi
voru miklir vinir, fór hann
stundum norður til bræðra sinna
Steinþórs og Hjartar og naut
samvista við fjölskyldu sína.
Hrafn bjó sér fallegt heimili á
Urðarveginum og líkaði vel að
hlusta á fallega tónlist og kom
með okkur vinkonum á alla tón-
leika og skemmtanir í fjölda ára.
Hann mat sjálfstæði sitt og átti
góða bíla og fór sinna ferða.
Hrafn var frábærlega minn-
ugur og fróður um ættir, fólk,
gamla Ísfirðinga, árganga og
hverra manna og iðulega spurð-
um við hann „hvenær var þetta“
og ekki brást minnið. Hrafn
hafði nýlega keypt sér íbúð á
Hlíf og hafði búið þar síðan í
ágúst og leið mjög vel þar og
hitti marga en hann fékk ekki
notið þess lengi. Hann veiktist
hastarlega núna í byrjun að-
ventu, en hafði verið þreyttur og
ólíkur sér, og lauk þeirri baráttu
17. desember. Hann bað mig að
láta árganginn vita af veikindum
sínum og bað fyrir kærar
kveðjur, þetta hefði verið svo
góður hópur.
Það var friðsælt og fallegt
kallið hans er hann kvaddi.
Við vinkonurnar og fjölskyld-
ur og skólasystkinin lútum höfði
og kveðjum þig, kæri vinur, með
þakklæti fyrir alla samveruna og
fylgdina og sendum Steinþóri,
Hirti og ástvinum hjartans ein-
lægustu samúðarkveðjur.
Bjarndís og Rósa.
Hrafn Hjartarson
Vegna skertra rekstrarframlaga til kirkjugarða verður
afgreiðslutími skrifstofu Kirkjugarða Reykjavíkur-
prófastsdæma í Gufuneskirkjugarði styttur um
helming frá 2. janúar 2019.
Frá og með nýju ári verður skrifstofa KGRP í Gufunes-
kirkjugarði opin frá klukkan 9 til 13 alla virka daga.
Styttur opnunartími skrif-
stofu í Gufuneskirkjugarði
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÁSLAUG H. BURAWA,
síðast til heimilis í
Red Wing, Minnesota, Bandaríkjunum,
lést 23. desember 2018.
Bálför hefur farið fram.
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð, hlýhug
og vináttu við andlát hennar.
Christopher Mark Burawa Christina Burawa
Indra Eydis Burawa
Vinkona okkar,
HELGA JÓNSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
áður til heimilis að Lögbergsgötu 1,
Akureyri,
lést fimmtudaginn 27. desember.
Útför hennar fer fram frá Höfðakapellu þriðjudaginn 8. janúar
klukkan 10.
Vinir hinnar látnu
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
SÓLVEIG KRISTINSDÓTTIR,
sem lést föstudaginn 21. desember, verður
jarðsungin frá Digraneskirkju mánudaginn
7. janúar klukkan 13.
Guðmundur K. Einarsson
Helga Einarsdóttir
Kristín Andrea Einarsdóttir Jóhann Ingibergsson
Berghildur Ýr Einarsdóttir Haukur Einarsson
Ásdís Erla Jóhannsdóttir, Sigrún Björk Jóhannsdóttir
Einar Aron Hauksson, Hilmir Nói Hauksson,
Birkir Ísak Hauksson
Elsku hjartans eiginkona mín, dóttir, móðir
okkar, tengdamóðir og amma,
SÓLVEIG KATRÍN ÓLAFSDÓTTIR,
Blásölum 7, Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum Hringbraut
mánudaginn 31. desember, verður
jarðsungin frá Kópavogskirkju föstudaginn 11. janúar kl. 13.
Oddbjörn Friðvinsson
Sigrún Jónsdóttir
Ólafur Oddbjörnsson Guðlaug Stella Jónsdóttir
Friðvin Logi Oddbjörnsson
Dagný Björk Oddbjörnsdóttir Albert M.S. Guðmundsson
og barnabörn
Elskulegi sonur minn, bróðir, mágur og
barnabarn,
KOLBEINN ARON ARNARSON
frá Vestmannaeyjum,
varð bráðkvaddur á heimili sínu
24. desember.
Jarðarförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn 12. janúar
klukkan 14. Innilegar þakkir fyrir allan samhug á þessum erfiðu
tímum.
Ingibjörg Sigríður Kolbeinsdóttir
Einar Birgir Baldursson Íris Sif Hermannsdóttir
Einar Birgir Sigurjónsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG FLYGENRING,
Hringbraut 67, Hafnarfirði,
sem andaðist fimmtudaginn 27. desember,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 9. janúar klukkan 13.
Ingólfur Flygenring
Magnús Flygenring Hildur Guðfinnsdóttir
Þóra Flygenring Sigurður Arnórsson
Unnur Flygenring Gunnlaugur Bjarnason
barnabörn og barnabarnabörn