Morgunblaðið - 02.02.2019, Blaðsíða 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 2019
✝ Jóhanna Jóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 21. októ-
ber 1926. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Lundi á Hellu 14.
janúar 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Diðrik
Hannesson múrari,
f. 5.1. 1901 á
Stokkseyri, d. 20.9.
1975, og Jónína
Margrét Jónsdóttir húsfreyja, f.
6.10. 1892, frá Hlemmiskeiði á
Skeiðum, d. 28.10. 1988. Þau
bjuggu framan af á Óðinsgötu
28 en byggðu sér svo hús árið
1948 í Barmahlíð 52 í Reykjavík
og bjuggu þar allar götur síðan.
Systkini Jóhönnu voru: Jón
Vilberg, f. 22.12. 1922, d. 12.7.
1984, Þorgerður, f. 26.9. 1925, d.
3.8. 1994, og Auður tvíbura-
systir hennar, f. 21.10. 1926, d.
9.6. 2011.
Hinn 3. maí 1947 giftist Jó-
hanna Ólafi Jónssyni, bónda og
kennara, f. 9.1. 1924, d. 17.9.
syni og eiga þau tvær dætur;
Höllu Ósk, sem á eina dóttur, og
Sigríði Emblu. 5) Jón Bragi
Ólafsson, f. 1964, búsettur á Sel-
fossi. Hann er kvæntur Kristínu
Gunnarsdóttur og eiga þau tvö
börn; Gunnar Kára og Huldu
Hrönn. Börn Jóns Braga og
Steinunnar Tómasdóttur eru
Óttar, Ólafur Jóhann, sem á tvö
börn, Tómas Anton og Ásdís
Margrét. 6) Gunnar Þór, f. 1970,
búsettur í Kópavogi. Hann er
kvæntur Álfheiði Ingimars-
dóttur og eiga þau fjóra syni;
Hörð Inga, Sigurð Guðna, Kjart-
an Ólaf og Jón Halldór.
Jóhanna fæddist á Óðinsgötu
28 og bjó þar til ársins 1948 er
hún flutti í Skeiðháholt á Skeið-
um þar sem þau Ólafur bjuggu
sér heimili. Hún stundaði íþrótt-
ir á yngri árum og var í úrvals-
liði Ármanns í fimleikum.
Jóhanna var lengst af húsmóðir
í Skeiðháholti en vann auk þess
ýmis störf utan heimilis, m.a. á
saumastofu.
Útför Jóhönnu verður gerð
frá Skálholtskirkju í dag, 2.
febrúar 2019, og hefst athöfnin
klukkan 14. Jarðsett verður á
Ólafsvöllum.
2002. Hann var
sonur hjónanna
Jóns Eiríkssonar,
bónda og hrepp-
stjóra, og Jóhönnu
Ólafsdóttur hús-
freyju í Skeiðhá-
holti. Jóhanna og
Ólafur eignuðust
sex börn. Þau eru:
1) Jóhanna Sigríð-
ur, f. 1947, búsett í
Hafnarfirði. Börn
hennar og Ægis Fr. Sigurgeirs-
sonar eru Hafdís Hanna, sem á
tvö börn, og Sigurgeir Árni,
sem á þrjá syni. 2) Margrét
Jóna, f. 1952, búsett á Kálfhóli á
Skeiðum. Hún er gift Gesti
Þórðarsyni og eiga þau þrjá
syni; Þórð Frey, sem á eina
dóttur, Egil og Hannes Ólaf. 3)
Áslaug Birna, f. 1960, búsett í
Hafnarfirði. Börn hennar og
Friðbergs Stefánssonar eru
Þórdís, sem á þrjú börn, og Atli,
sem á eina dóttur. 4) Auður
Harpa, f. 1962, búsett á Selfossi.
Hún er gift Inga Heiðmari Jóns-
Í dag verður elskuleg tengda-
mamma mín, Jóhanna Jónsdóttir,
jarðsungin frá Skálholti.
Á kveðjustund er mér þakklæti
efst í huga. Þakklæti fyrir hversu
vel hún tók á móti mér, unglingn-
um, fyrir rúmum 30 árum og
þakklæti fyrir þá elsku og um-
hyggju sem hún hefur sýnt mér,
og ekki síður strákunum okkar
Gunnars, allar götur síðan.
Öll eigum við ómetanlegar
minningar af skemmtilegum sam-
verustundum sem munu ylja okk-
ur um ókomin ár.
Elsku Hanna, hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Álfheiður Ingimarsdóttir.
Amma var einstök. Í minninga-
kistunni finnast ótal brot; öll fal-
leg á sinn hátt. Því að hvert
augnablik hefur sína fegurð, ef
maður kýs að líta þannig á það.
Þess vegna þegar ég hugsa um
augnablikin þegar ég var barn og
þótti amma of ákveðin og hörð við
mig, þá voru það einmitt eigin-
leikar sem ég fór að elska eftir að
ég eltist. Maður gat alltaf treyst
því að amma segði manni sann-
leikann, hún lá ekki á skoðunum
sínum en hvort sem hún þrosk-
aðist eða bara ég – þá virtist hún
mýkjast verulega með aldrinum.
Núna síðustu árin vissi hún ekki
alltaf hvað ég hét eða gerði sér
grein fyrir að barnið sem hljóp til
hennar væri barnið mitt – en hún
vissi að við værum fjölskyldan
hennar og það fann maður alveg
til síðasta augnabliks. Einlæga
brosið mætti manni í hvert sinn
þegar maður kom rétt eins og
maður væri að færa henni óvænt-
an glaðning og maður fann
hversu innilega hún naut samver-
unnar. Við hvert bros sá maður
hvernig dýrlegu hrukkurnar
færðust yfir andlitið og á sama
augnabliki sá maður hversu inni-
lega og oft hún hafði brosað, hleg-
ið og lifað. Þótt minnið væri farið
að fölna þá hafði hún enn sín
sterku persónueinkenni. Hún var
ákveðin og vildi gera hlutina sjálf,
á sínum forsendum. Hún var með
frábæran húmor, gerði óspart
grín að sjálfri sér og naut þess að
hlæja.
Amma hafði alla tíð mikil áhrif
á mig, hún var með smitandi eld-
móð og orku sem sýndi sig t.d.
þegar við drifum okkar (báðar
jafn spenntar) út að helluleggja
innganginn við húsið og urðum
svo sannarlega ánægðar með
okkur og dagsverkið. Amma var
stöðugt að breyta til á heimilinu,
kaus oftast að gera það einsömul
og þá var ekkert annað að gera en
að smella handklæði undir fætur
mublunnar og draga hana milli
staða – þetta hefur nýst mér oft
enda erfði ég þessa breytinga-
gleði mína beint frá ömmu – og
það er oftast einmitt best að gera
það í einrúmi.
Einn stærsti eiginleiki ömmu
var hæfni hennar til að gera það
besta úr því sem hún hafði hverju
sinni. Þessi hæfileiki var áunninn
hjá ömmu, því það var henni ekki
auðvelt 22 ára, nýgiftri með ung-
barn, að flytja í sveitina í stað þess
að búa í Reykjavík vegna þess að
afi var að jafna sig eftir erfið veik-
indi.
Það var ekki alltaf auðvelt að
eiga sex börn sem þurfti að sauma
á, fæða og hugsa um. En amma
kaus að takast á við kröfur lífsins
með æðruleysi og dugnaði og
gerði það besta úr aðstæðunum.
En þótt minningabankinn
spanni þau þrjátíu ár sem ég átti
með ömmu munu mínar dýrmæt-
ustu minningar vera hennar sein-
ustu því þótt ellin hefði tekið sinn
toll og reynt að hylja ömmu vissi
ég alltaf, fann og sá að þarna inni
var mín yndislega, notalega, gef-
andi og einstaka amma. Heitt og
innilega vona ég að ég geti orðið
afkomendum mínum dýrmæt í
líkingu við það sem amma var
mér.
Sjálfrátt ei í sálu þína
sólargeislar æðri skína
ofan að þá birtu ber.
Ljóssins skilurðu eðli eigi,
en eins fyrir það á lífsins vegi
ljómar það og lýsir þér
(Grímur Thomsen)
Takk fyrir allt, elsku amma.
Halla Ósk Heiðmarsdóttir.
14. janúar síðastliðinn var ég
stödd hinum megin á hnettinum –
á hjara veraldar við Suðurskauts-
landið. Að vera svo langt frá
mannabyggðum, fjarri fjölskyldu
og vinum og fá þær fréttir að móð-
uramma mín sé látin var erfitt en
setti þó hlutina í stærra samhengi
fyrir mér.
Ég hugsaði um þær breytingar
sem hafa orðið á Íslandi og jörð-
inni allri frá því amma fæddist á
Óðinsgötunni í Reykjavík fyrir
rúmum 92 árum. Breytingarnar
hafa verið gríðarlegar. Amma var
barn að aldri á kreppuárunum,
hún var ung Reykjavíkurdama og
fimleikadrottning sem kynntist
bóndasyni af Skeiðunum. Þegar
hún var þunguð af sínu fyrsta
barni, móður minni, veiktist afi af
berklum og þau fluttu í sveitina
þar sem baklandið var gott með
langömmu og langafa á hlaðinu.
Eins og aðrir af sömu kynslóð
upplifði amma miklar tæknifram-
farir á sinni ævi. Hún eignaðist
sex börn á 23 ára tímabili, varð
amma og langamma. Vann á
saumastofu í sveitinni, rak stórt
heimili og naut þess að ferðast hin
síðari ár með afa um til dæmis
kanadísku Klettafjöllin, Búlgaríu
og víðar um Evrópu. Þvílík lífs-
reynsla á einni ævi.
Amma var stór karakter, list-
ræn og músíkölsk. Hún hafði auga
fyrir hinu fagra, var fæddur stíl-
isti og að mínu mati á undan sinni
samtíð þegar kom að tísku og
hönnun. Ég minnist margra eft-
irminnilega gjafa frá ömmu. Gær-
an sem ég fékk í jólagjöf á ung-
lingsárunum er þar
minnisstæðust en hún sló algjör-
lega í gegn.
Og kertastjakinn og vasinn
sem hún valdi af kostgæfni báru
smekkvísi hennar merki. Svo var
amma líka svo hrein og bein, fynd-
in og svolítið kaldhæðin. Hún
gekk í verkin, var umburðarlynd
og sjálfri sér nóg.
Þar sem ég horfði til lands á
snæviþakta tinda Suðurskauts-
landsins vitandi fyrir víst að
ömmu sæi ég ekki aftur kom
þakklæti upp í hugann. Þrátt fyrir
að við séum lítil á þessari jörð, þá
skiptir hvert og eitt okkar máli.
Amma Hanna skipti mig og mína
fjölskyldu afar miklu máli. Hún
var ættmóðirin, hornsteinn fjöl-
skyldunnar, alltaf til staðar, góð,
glöð og glettin amma og
langamma. Hennar verður sárt
saknað en minningin um hana
lifir.
Í kvöld látum við renna í heitan
pott í fjölskyldureitnum okkar í
sveitinni – það hefði amma kunn-
að vel að meta. Á meðan heitt
vatnið umlykur okkur munum við
horfa til himins, kveðja ömmu
með þakklæti í huga en fagna um
leið lífinu eins og amma kunni svo
vel.
Hvíl í friði.
Hafdís Hanna Ægisdóttir.
Jóhanna móðursystir okkar er
látin.
Við systkinin eigum margar
minningar um Hönnu frá æskuár-
um okkar úr sveitinni á Skeiðum.
Við fórum þangað oft í bíltúr með
foreldrum okkar úr Reykjavík og
stundum fékk eitthvert okkar
systkina að dvelja þar áfram um
tíma í góðu yfirlæti. Það var ávallt
skemmtilegt og spennandi fyrir
okkur borgarbörnin að heimsækja
Hönnu, kynnast sveitalífinu, dýr-
unum, búskapnum og leika við
krakkana á hlaðinu.
Það var oft glatt á hjalla þegar
Hanna og fjölskylda komu í heim-
sókn til okkar í Barmahlíðina, sem
var fjölskylduhús, en þar bjuggu
bæði foreldrar og systkini hennar.
Við systkinin fengum að upplifa
margt skemmtilegt með Hönnu og
mömmu. Þær voru mjög nánar og
þegar þær hittust áttu þær það til
að breyta og endurskipuleggja
heimili sín.
Hönnu var margt til lista lagt.
Hún var mikil hannyrða- og
saumakona og nutum við oft góðs
af því þegar systurnar saumuðu
flíkur eftir sniðum úr erlendum
tískublöðum. Einnig hún hafði
græna fingur og bar garðurinn í
Skeiðháholti þess glöggt vitni.
Hanna fór eitt sinn með foreldr-
um okkar í ljósmyndaferðalag á
Austurland. Á leiðinni tíndu syst-
urnar upp ógrynni af fallegum
steinum úr náttúrunni sem þær
ólmar vildu fá að taka með heim í
bílnum. Það kom alls ekki til
greina enda bíllinn fullhlaðinn fyr-
ir. Þegar halda átti af stað eftir
einn áningarstaðinn var bíllinn
orðinn mjög siginn að aftan. Þann-
ig komst upp um fagurkerana sem
höfðu falið bæði stóra og smáa
steina víðs vegar á milli ljósmyn-
dagræjanna í bílnum.
Hönnu heimsóttum við síðast á
hjúkrunarheimilið á Hellu þar
sem hún tók vel á móti okkur með
kaffi og kökum. Hún gladdist
mjög, var létt á fæti og í lund. Við
skoðuðum myndir og rifjuðum
upp gamla tíma. Henni leið vel,
hafði frá mörgu að segja og var
stutt í hláturinn eins og svo oft.
Við kveðjum okkar kæru
frænku og minnumst hennar með
hlýhug.
Við vottum börnum Hönnu og
fjölskyldum þeirra samúð okkar.
Jónína Margrét, Guðrún
Sigríður, Hrönn og Jón Alvar.
Jóhanna Jónsdóttir
Minningarvefur á mbl.is
Minningar
og andlát
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að
andlátum og útförum. Þar eru birtar andláts-,
útfarar- og þakkartilkynningar sem eru að-
gengilegar öllum en auk þess geta áskrifendur
lesið minningargreinar á vefnum.
  
 


 
þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber

  




 

ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur vináttu og hlýhug við andlát og
útför okkar kæru
LAUFEYJAR EIRÍKSDÓTTUR,
Blikaási 1, Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir fá allir þeir sem önnuðust
hana, gerðu líf hennar auðveldara og ekki síst skemmtilegra.
Arnþrúður Þórðardóttir Eiríkur Bj. Barðason
Gustav Þór, Álfhildur
Árni Þór, Andrea Helga
og aðrir ástvinir
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar okkar ástkæru móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HILDIGUNNAR EYFJÖRÐ
JÓNSDÓTTUR,
Grenilundi, Grenivík.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grenilundi fyrir góða umönnun.
Fanney S. Ásmundsdóttir
Elísa Jóna Ásmundsdóttir Grétar Jón Pálmason
Kristinn Hólm Ásmundsson Erna Rún Friðfinnsdóttir
Kristján Þór Ásmundsson Hanna Björg Margrétardóttir
ömmu- og langömmubörn
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu vegna
fráfalls ástkærs eiginmanns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
MATTHÍASAR KJELD
læknis,
Dalsbyggð 19.
Ættingjum, vinum, samstarfsfólki og samferðafólki þökkum við
tryggð, vináttu og góðar minningar.
Marcella Iñiguez
Matthías Kjeld Alfreð Kjeld
Alexandra Kjeld Sveinn Ingi Reynisson
Símon Reynir Sveinsson
Innilegar þakkir til allra þeirra sem
auðsýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs föður okkar, afa
og langafa,
RAGNARS SVEINS OLGEIRSSONAR,
áður bónda
á Oddsstöðum í Lundarreykjadal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Brákarhlíðar í Borgarnesi fyrir
einstaklega góða umönnun og hlýju.
Sigurður Oddur Ragnarsson Guðbjörg Ólafsdóttir
Olgeir Helgi Ragnarsson Theodóra Þorsteinsdóttir
afabörn og langafasynir
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð sem
okkur var sýnd við andlát og útför elskulegs
eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
STEFÁNS JÓNSSONAR
málarameistara,
Bakkahlíð 2, Akureyri.
Heiðrún Björgvinsdóttir
Jón Ari Stefánsson
Hjördís Stefánsdóttir Heiðar Konráðsson
Heiðrún Valdís og Hildur Védís
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
GÍSLÍNA JÓNSDÓTTIR,
Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimiliu Sólvangi 18. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir færum við einstöku starfsfólki Sólvangs fyrir
hlýju og frábæra umönnun.
Jóhann Jóhannsson Guðný Pálsdóttir
Eva Björk Jóhannsdóttir Þórir Jóhannsson
Daniel Evuson