Morgunblaðið - 06.04.2019, Qupperneq 39
MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. APRÍL 2019
✝ Hulda JófríðurÓskarsdóttir
fæddist 7. febrúar
1931. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans 22. mars
2019.
Hulda ólst upp á
Hóli í Hvammssveit
í Dalasýslu, dóttir
hjónanna Óskars
Kristjánssonar, f.
27. nóvember 1896,
d. 19. maí 1980, og Theodóru
Guðlaugsdóttur, f. 29. desember
1899, d. 16. október 1992.
Systkini Huldu eru Marinó, f.
1932, Gréta, f. 1934, Agnar
Breiðfjörð, f. 1939, og María, f.
1941.
Hulda giftist Ólafi Þorsteins-
syni, f. 23. apríl 1923, d. 23.
ágúst 1981, árið 1951. Synir
Huldu og Ólafs eru:
1) Óskar, f. 29. mars
1952. Börn Óskars
af fyrra hjónabandi
eru Ólafur Friðrik
og Árndís Hulda.
Seinni kona Óskars
er Svea Soffía
Sigurgeirsdóttir og
sonur þeirra Sigur-
geir. Halla María,
dóttir Sveu, er
fósturdóttir Ósk-
ars. 2) Þorsteinn, f. 26. júlí 1953.
Hulda átti níu langömmu-
börn.
Eftirlifandi sambýlismaður
Huldu er Guðmundur Örn Ing-
ólfsson. Sonur Guðmundar
Arnar, Ingólfur Arnar, var
fóstursonur Huldu.
Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Nú er horfin á braut kona sem
var okkar stoð og stytta. Yndisleg
móðir.
Held að við höfum ekki alltaf
áttað okkur á hversu dugleg og
hlý hún var og ávallt reiðubúin að
hjálpa.
Hún kemur hingað suður með
tvo strákpjakka á fermingaraldri
og sér fyrir okkur.
Hún lét ekki mikið yfir því en
stóð sig alltaf stabíl sem klettur.
Tókum ekki alveg eftir því á þess-
um yngri árum við strákarnir
eins og gengur. Var kannski
svona svolítið sjálfsagt. En þarna
var löng vinnuvika og unnið á
laugardögum og svo tóku heim-
ilisstörfin við þegar heim var
komið. Svo lítið um frí.
Svo var hún mjög umburðar-
lynd og vinsamleg gagnvart unga
fólkinu sem var með okkur í hala-
rófu og fengum við að vera heima
í Goðheimum 8 jafnvel mörg
saman. Og vorum við ekki alltaf
fyrirferðarlítil.
Og ekki var óreglan þar sem
hún neytti aldrei víns né tóbaks.
En hún elskaði að dansa og
syngja. Var líka mikið fyrir sund
og hreyfingu.
Við spjölluðum mikið saman
um alla heima og geima. Vorum
vissulega ekki alltaf sammála en
vorum þó alveg í takt að þegar við
færum héðan væri það ekki
endanlegt en þar biði sumar og
sól.
Auðvitað var lífið stundum
stormasamt fyrir móður okkar
eins og aðra og ekki alltaf dans á
rósum en brosið var samt alltaf til
staðar og góða lundin. Heyrðum
t.d. út undan okkur þegar hún var
að tala við einhverja í símann
hversu hlýleg hún var eða þegar
hún ræddi við fólk á förnum vegi.
Það var hennar persóna. Stund-
um er talað um X-faktor og þetta
var hennar X-faktor.
Þetta var eins og þegar við
heimsóttum hana síðustu dagana
á spítalann að þegar hún komst til
meðvitundar og sá okkur glitti
enn í bros í augum þrátt fyrir að
hún væri orðin fárveik. Það má
segja að brosið hyrfi aldrei. Og
ekki kom eitt ónotaorð frá henni
þennan tíma.
Þessi fallega kona barst ekki
mikið á í veraldlegum skilningi en
hún hafði þessa útgeislun og
hjartahlýju. Auðvitað brynjast
fólk svolítið í stormsveipum lífs-
ins og það koma sár en þessa
góðu þætti varðveitti hún samt
alltaf innra með sér.
Við bræðurnir kveðjum þessa
fallegu, góðu og heilbrigðu konu
með miklum söknuði og erum
hreyknir af að hafa átt þig sem
móður. Í okkar huga verður þú
það alltaf.
Megi Guð geyma þig. Sjáumst
í sumarlandinu, kæra móðir.
Óskar og Þorsteinn.
Mín kæra tengdamóðir Hulda
Jófríður hefur nú kvatt þessa
jarðvist eftir bjarta og viðburða-
ríka ævi.
Hulda var með eindæmum já-
kvæð og glaðlynd kona sem hafði
einlægan áhuga á fólki í kringum
sig, hafði gaman af því að spjalla
og kunni best allra að hlusta. Hún
var afskaplega hreykin af æsku-
stöðvunum í Dölunum og öllu
sínu fólki. Alla tíð hafði hún mik-
inn áhuga á söng og tónlist en hún
söng í kór alveg fram á það síð-
asta. Hafði líka gaman af því að
hafa sig til og dansaði eins og
vindurinn við hvert tækifæri. Við
fórum með henni á ball í Breið-
firðingabúð núna í febrúar þar
sem hún lék á als oddi og
skemmti sér frábærlega vel, til
marks um það þá var hún enn
dansandi þegar við sonur hennar
fórum heim á miðnætti, það var
ekki að sjá að þar færi veik kona
sem yrði nokkrum vikum seinna
farin í birtuna og blómin eins og
hún hefði orðað það. Ég kveð
góða og gegnheila konu sem ég
verð ævinlega þakklát fyrir að
hafa kynnst. Hvíl í friði mín kæra.
Þín tengdadóttir,
Svea Sigurgeirsdóttir.
Látin er kær frænka mín,
Hulda Jófríður Óskarsdóttir. Lát
hennar bar brátt að og kom mér í
opna skjöldu. Ég minnist hennar
frá bernskudögum í Dölunum en
þar var hún fædd og uppalin.
Við vorum náskyldar, faðir
hennar Óskar Kristjánsson og
móðurafi minn Þórður Kristjáns-
son voru bræður og bjuggu um
árabil á nokkurn veginn sam-
liggjandi jörðum, en þriðji bróðir-
inn, Ingvar Kristjánsson, bjó á
milli þeirra á sinni jörð. Á Fells-
ströndinni bjuggu þeir því í röð
Þórður á Breiðabólsstað, Ingvar
á Hafursstöðum og Óskar á Hóli.
Bræðurnir þrír voru allir fæddir
og uppaldir á Breiðabólsstað, í
tólf systkina hópi.
Hulda ólst upp á Hóli og var
mikill samgangur á milli frænd-
fólksins á bæjunum þremur.
Hulda var dugnaðarkona og
margt til lista lagt. Hún var há og
grönn, dökk á brún og brá og
glæsileg á velli. Hún vann öll þau
störf sem búskapur krafðist í þá
daga.
Þar var ekki auður í garði og
fólkið þurfti að hafa mikið fyrir
lífinu. Hulda hafði krafta í köggl-
um, var áræðin og tók sér margt
fyrir hendur. Athygli vakti þegar
hún fyrst kvenna í Dölum tók bíl-
próf. Pabbi hennar hafði eignast
Weapon-trukk sem reyndist
ágætisfarartæki. Hulda ók bíln-
um og flutti bæði menn og búfén-
að milli staða. Þetta þótti óvenju-
legt.
Ung að árum hélt Hulda úr
Dölunum og í aðra sveit, norður á
Höfðaströnd í Skagafirði, þar
sem hún giftist og stofnaði fjöl-
skyldu.
Hagir Huldu breyttust þó þeg-
ar árin liðu og þar kom að hún
flutti til Reykjavíkur. Sveita-
stúlkan varð borgardama, réðst
til starfa í stjórnarráðinu og naut
sín vel á nýjum vettvangi.
Hulda var afar félagslynd og
hafði mikil og góð samskipti við
skyldfólk og vini að vestan. Alla
tíð, eftir að hún flutti í borgina úr
sveitinni, ræktaði hún samband
við frændfólk sitt úr Dölunum og
fylgdist grannt með fólkinu. Hún
var vinmörg og vinsæl, enda
hjartahlý manneskja.
Eitt er það sem ekki má
gleymast þegar Huldu er minnst,
en það er tónlistin. Tónlist og
söngur voru hennar líf og yndi
alla tíð.
Aflaði hún sér menntunar á því
sviði eins og hægt var þrátt fyrir
lítil efni og fáa möguleika. Hulda
var gríðarlega músíkölsk og spil-
aði á orgel og stjórnaði um tíma
kirkjukór. Hún hafði fallega
söngrödd og á seinni árum söng
hún og starfaði í Breiðfirðinga-
kórnum af miklum áhuga og var
óþreytandi í því að hvetja okkur
frændfólk sitt til að koma á tón-
leika hjá kórnum og helst að
koma í kórinn. Með honum söng
hún til hinstu stundar.
Þannig vill til að síðustu árin
höfum við Hulda búið skammt
hvor frá annarri og því iðulega
rekist hvor á aðra á förnum vegi.
Spjölluðum við oft lengi saman.
Þetta voru skemmtileg samtöl
því að hún var fróð og fylgdist vel
með og hafði gott minni. Þessar
stundir okkar verða nú ekki fleiri,
í bili, en verða lagðar inn í sjóð
minninganna.
Bræður mínir þrír, Þorgeir,
Magnús og Pétur, taka undir
þessar línur sem ég hef ritað hér í
minningu Huldu frænku okkar.
Við systkinin þökkum nú
Huldu fyrir samfylgdina og sér-
staklega fyrir óbilandi vináttu og
tryggð alla tíð.
Blessuð sé minning hennar.
Dóra Steinunn
Ástvaldsdóttir.
Hulda Jófríður
Óskarsdóttir
Hjartans þakkir til ykkar allra sem sýnt hafið
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elsku eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og bróður,
GUNNSTEINS STEFÁNSSONAR
læknis.
Helga Snæbjörnsdóttir
Snæbjörn Gunnsteinsson
Stefán Gunnsteinsson
Árni Pétur Gunnsteinsson
Gunnar Helgi Gunnsteinsson
tengdadætur, barnabörn og systkyni hins látna.
Okkar ástkæra systir, mágkona og frænka,
GUÐNÝ ERLA EIRÍKSDÓTTIR
frá Helgastöðum,
Veghúsum 31, Reykjavík,
er látin.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Svafa Eiríksdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
systir og frænka,
ÁSTA FERDINANDSDÓTTIR,
Lindasíðu 2, Akureyri,
áður húsfreyja í Spónsgerði,
Hörgárdal,
sem andaðist á Sjúkrahúsinu á Akureyri
laugardaginn 30. mars, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 12. apríl klukkan 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að láta Sjúkrahúsið á
Akureyri njóta þess.
Hjörtur Steinbergsson
Sverrir Steinbergsson
Haukur Steinbergsson
Atli Steinbergsson Kristjana Kristjánsdóttir
Unnur Ásta Atladóttir
Hrefna Ferdinandsdóttir
Edda Bryndís Örlygsdóttir Ingólfur Helgason
Kolbrá, Diljá og Ísak Ernir Ingólfsbörn
Ástkær faðir okkar, bróðir, afi og langafi,
BJÖRN JÓHANNSSON
rekstrartæknifræðingur,
er látinn.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Hugheilar þakkir til allra sem sýnt hafa okkur samúð og hlýhug.
Sérstakar þakkir eru til starfsfólks 13G við Hringbraut,
heimahjúkrunar og starfsfólks Heru fyrir góða umönnun og hlýju
í okkar garð.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Birna Dís, Ingunn Hafdís og Anna Hjördís
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
vináttu og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, tengdaföður
og afa,
HELGA SIGURÐSSONAR,
málarameistara.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki LSH
sem annaðist hann í veikindum hans.
Stefanía Sigmarsdóttir
Guðríður Helgadóttir Mikael R. Ólafsson
Sigurður Helgason Snædís Xyza Mae Jónsdóttir
Helga Mikaelsdóttir Ágústa Mikaelsdóttir
Ólafur Mikaelsson
Hugheilar þakkir til allra sem hafa sýnt
okkur samúð og vináttu við andlát móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu
og langalangömmu,
KRISTRÚNAR SIGURFINNSDÓTTUR,
fyrrverandi húsfreyju,
Efsta-Dal 1.
Einnig færum við starfsfólki hjúkrunarheimilisins Áss,
Hveragerði, þakkir fyrir umönnum og hlýju.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurfinnur Vilmundarson Margrét J. Þórarinsdóttir
Theodór I. Vilmundarson Ragnheiður B. Sigurðardóttir
Gunnar Vilmundarson Jóna Bryndís Gestsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Innilegar þakkir fyrir veitta samúð, vináttu
og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður minnar, systur, mágkonu og frænku,
ÖNNU JÓHANNSDÓTTUR
frá Steinum,
Kleppsvegi 58,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á 3. hæð hjúkrunarheimilisins
Skjóls fyrir umönnun og hlýju í gegnum árin.
Jóhann Elí
Guðmunda Jóhannsdóttir Sigurður Gunnsteinsson
Jóna M. R. Jóhannsdóttir Ólafur Haraldsson
og systrabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát ástkærrar eiginkonu,
móður, tengdamóður, dóttur og systur,
DÓRU HAFSTEINSDÓTTUR,
sem lést þriðjudaginn 26. febrúar.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
heimahlynningar Landspítalans HERA
og líknardeildar fyrir einstaka aðstoð og umönnun.
Sigurður Ingi Margeirsson
Hafsteinn Gunnar Sigurðs. Valgerður Rúnarsdóttir
Margeir Gunnar Sigurðsson Marta Goðadóttir
Stefán Gunnar Sigurðsson Bergrún Mist Jóhannesdóttir
og barnabörn
Hafsteinn Austmann
Kristín Hafsteinsdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við
síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Minningargreinar