Tíðbrá - 01.11.1928, Qupperneq 27

TÍÐBRÁ
2»
Orðsending til Guðspekifélagsins
frá Eldri Dróður.
Orðsending þessi, eða bréf, var Iesið fyrir fundarmönnum þeim,
sem sátu 50 ára minningarhátíð félagsins í Adýar 1925.
Bræður! Undanfarnar vikur hafið þér hlustað á yðar
mikla forseta, og vonandi er oss óhætt að fullyrða, að
yður sé það nú algerlega ljóst, að félagið, á hálfrar
aldar tímamótum tilveru sinnar, sé að hefja langtum
rneiri og göfugri þjónustustarfsemi i þarfir heimsins
en því hefir tekist að inna af hendi hingað til, þrátt
fyrir mikið og göfugt starf.
Fimmtíu ára starfsemi fjelagsins byrjaði með því, að
bera þess vitni fyrir hinum vantrúaða heimi, að hið
sanna lif væri innra með manninum. Ásamt undir-
stöðuatriðum framþróunarinnar, var þessi kenning aðal
grundvöllur félagsskaparins. Á honum var bygð bræðra-
lagskenningin, sem boðuð var um víða veröld. Þá kenn-
ingu hafa allir miklir heimsfræðarar flutt, og öll göfug-
menni viðurkent í orði og verki, en mikið vantar á, að
heimurinn hafi tileinkað sér hana. Og hafi heimurinn
Trelsast úr hættum þeim, sem fyrir skömmum tírna vofðu
yfir honum, ef þjóðir þær, sem nýskeð bárust á bana-
spjótum, eru nú að nálgast hverjar aðra með vaxandi
samúð, ef heimurinn hefir frelsast l'rá yfirvofandi dimm-
viðrisöld, en getur heðið með eftirvænting nálægrar komu
hans, sem er mestur allra núlifandi guðspekinga
þó hann sé ekki i neinu guðspekifélagi — má mikið
þakka það fyrirmyndar lífi og hugprýði fjögurra hinna
miklu boðbera bræðralagskenningarinnar í heiminum.
Boðherar þessir eru Helena Petrovna Blavatsky, Henry
Steele Olcott, Annie Besant og Charles Leadbeater. Þau
geta talist til allra trúarflokka, þau geta talist til allra
þjóða og allra mismunandi skoðana; þau lifðu sam-
kvæmt bræðralagskenningunni og brýndu það fyrir öðr-
um. Að miklu leyti má og telja það GuðspekifélaginU
að þakka, að reistur varð varnarmúr gegn afleiðingum