Heimsmynd - 01.09.1990, Blaðsíða 41

Hún var næstyngst í systkinahópnum og rifjar upp hlæjandi
hvernig hún hafi í þeirra og ekki síst eigin augum verið litla
bollan. Eins og eldri systkinin var hún send á heimavistarskóla
til Englands yfir sumartímann frá níu ára aldri. „Mamma og
pabbi vildu að við hlytum góða menntun og lærðum góða siði
sem önnur tungumál. Það. var erfitt að fara að heiman svona
ung en ég bý svo sannarlega að því nú. Ég var mikið ein og
lærði að treysta á sjálfa mig. Ég var fjögur sumur í Englandi,
tvö sumur í Þýskalandi og tvö sumur í Frakklandi. Ég varð
fljótt staðráðin að binda mig ekki við nám á íslandi. En ég var
alltaf spenntust fyrir Bandaríkjunum. Kannski vegna þess að
mamma og pabbi lærðu þar á sínum tíma og Anna móður-
systir mín býr þar.“
itt er víst að hún talar enskuna hreimlaust og
getur þakkað það sumarskólum í Englandi ár
eftir ár. Hæpið er að hún hefði fengið nokkur
tilboð í leiklistinni í Bandaríkjunum ef hún
hefði talað enskuna með hreim. Illugi segir
mér einnig frá því að svo hart leggi Hanna að
sér við æfingar á handriti að hún hljóðriti
hvert einasta orð svo framburðurinn verði
fullkominn. „Hún liggur yfir hverju smáatriði
og er mjög tæknileg, kann hvert orð staf fyrir
staf og er nánast haldin fullkomnunaráráttu.
Að auki er hún með þennan íslenska vinnu-
móral.“
Fyrsta árið sem þau voru við nám í Banda-
ríkjunum dvöldu þau í smábæ í Illinois. „Ég
þorði ekki að kasta mér út í leiklistarnám strax,“ viðurkennir
Hanna. „Því fór ég í leikhúsfræði. Eldri systkinin eru öll há-
skólagengin, einn læknir, annar líffræðingur, einn kírópraktor
og hjúkrunarfræðingur. Við ólumst upp við góðan efnahag og
því lá einhvern veginn í loftinu að maður yrði að undirbúa sig
fyrir framtíð þar sem maður gæti sjálfur skapað sér öryggi.
Leiklistin fellur ekki beinlínis inn í þá mynd. Ég spurði pabba
mikið hvað honum fyndist að ég ætti að gera. Hann sagði:
„Gerðu það sem þú vilt, Hanna mín. Gerðu nákvæmlega það
sem þig langar að gera.“ Mér fannst þetta voðalega erfitt og
ég þorði ekki að segja frá því að mig langaði til að verða leik-
kona. Og að mig langaði til að hasla mér völl erlendis. í Ver-
sló tók ég þátt í leikuppfærslum og lék í Rocky Horror Show.
Versló er frábær skóli og ég lít á veru mína þar sem mjög góð-
an grunn fyrir framtíðina. Um það bil sem ég var að útskrifast
úr Versló tók ég ákvörðun um að leggja leiklistina fyrir mig.
Ég held að ég hafi verið í Hafnarfjarðarstrætó þegar það
þyrmdi yfir mig að ég yrði að læra eitthvað í tengslum við leik-
hús.“
Hún steig skrefið til fulls þegar hún sótti um inngöngu við
leiklistardeild Boston University, en leiklistardeildin þar þykir
meðal þeirra bestu í Bandaríkjunum. „Við keyrðum til Mas-
sachusetts eftir vetursetu í Illinois og þar fór Hanna í viðtal,"
segir Illugi. „Þetta var löng keyrsla báðar leiðir og við sváfum
í bílnum á leiðinni. Ég hafði sótt um nám í arkitektúr í New
York og komst þar inn. Því vorum við aðskilin næstu árin.
Hún í Boston og ég í New York.“
Hanna segir að aðskilnaðurinn hafi haft sína kosti. „Þegar
aðrir stúdentar voru á kafi í félagslífinu, meðal annars í leit að
félögum, einbeitti ég mér að náminu til að bægja söknuðinum
eftir Illuga frá.“
Hún lagði hart að sér. Af sextíu nemendum sem hófu leik-
listarnám haustið 1986 útskrifuðust aðeins átján fjórum árum
síðar. „Eftir tvö ár var stórum hópi nemenda hreinlega sagt að
hverfa frá þessu námi. Okkur voru afhent umslög þar sem
framtíðin var skráð. Annaðhvort máttum við halda áfram
námi eða okkur var ráðlagt að snúa okkur að öðru fagi. Það
var taugastrekkjandi stund á meðan umslagið var rifið upp.
En skólinn var frábær og kennararnir góðir. Námið er hrein
leiklist en minni áhersla lögð á fræðin tengd leiklistinni. Frá
BU hafa útskrifast margir þekktir leikarar, meðal annarra
leikkonurnar Faye Dunaway og Gena Davis. Síðustu tvö árin í
náminu eru valdir nemendur af þriðja og fjórða ári til að leika
leikurum tekst að halda
sér á toppnum í
kvikmyndum árum
saman. “