Heimsmynd - 01.12.1990, Blaðsíða 67
safnaðarsamkomum. Það kemur auðvitað ekki á óvart að
margir textar í biblíunni lýsi undirgefni kvenna og veldi karla,
þegar textarnir eru ritaðir út frá sjónarhorni feðraveldis. En í
guðspjöllunum er líka að finna dæmi um frelsun kvenna og
þessum jákvæða boðskap leitast kvennaguðfræðingar við að
koma til skila. Þær benda okkur á að kristindómurinn sé fyrir
konur, jafnvel þótt þær eigi stundum erfitt með að sætta sig
við kirkjuna eins og hún er.
Það er athyglisvert að kvennaguðfræðin hefur sameinað
bæði kaþólskar konur og konur úr hópi mótmælenda. Hún
ætti heldur ekki að þurfa að verða sundrandi afl innan ís-
lensku þjóðkirkjunnar, sú áhersla sem íslenskir kvenprestar
hafa lagt á að ná á einfaldan, manneskjulegan hátt til fólksins
ætti einmitt að geta hjálpað kirkjunni út úr þeim vanda sem
hún virðist vera í.
Kvennaguðfræðingarnir vekja meðal annars athygli á þeim
konum sem sagt er frá í guðspjöllunum. I Lúkasarguðspjalli
og víðar eru nefndar konur sem slógust í för með lærisveinun-
um og virðast hafa verið eins konar „kvenfélagskonur" síns
tíma. En frelsarinn sjálfur talaði líka við konur og hann talaði
til þeirra með virðingu. Flestir þekkja söguna úr Lúkasarguð-
spjalli um systurnar Mörtu og Maríu í Betaníu . Marta vann
heimilisstörf meðan María,
systir hennar, sat við fót-
skör Jesú og lærði fræði
hans, en gyðingakonur
fengu annars ekki að nema
trúarleg fræði. Þegar Marta
kvartaði undan því að systir
hennar hjálpaði henni ekki
við hússtörfin, sagði Jesú
henni að María hefði valið
góða hlutann sem ekki yrði
frá henni tekinn. I Jóhann-
esarguðspjalli, þegar Lasar-
us, bróðir þeirra, er reistur
upp frá dauðum, á Marta
síðan svolítið guðfræðilegt
samtal við Jesú þar sem
hún játar trú sína á hann og
segir: „Eg trúi að þú sért
Kristur, Guðs sonur sem
koma skal í heiminn."
Kvennaguðfræðingar segja
að þessi játning sé engu
ómerkari en játning Péturs,
sem æðstu embætti kirkj-
unnar hafa byggst á. I Jó-
hannesarguðspjalli er líka
önnur lítil, merkileg saga.
Þar segir frá samtali sem
Jesú átti við samverska
konu við brunn. Eftir það
samtal fór konan og boðaði
meðal vantrúaðra að hún
hafi talað við Messías, þar
er kona í hlutverki trú-
boða. Síðast en ekki síst
verður að nefna Maríu
Magdalenu, sem falið var
að segja frá upprisunni.
Það er rétt að Páll post-
uli sagði konum á einum
stað að hafa hægt um sig.
En því má heldur ekki
gleyma að hann boðar jafn-
rétti meðal kristinna manna
í bréfi sínu til Galata-
manna, gyðingar og grískir,
þrælar og frjálsir, karlar og
konur skulu vera sem einn
maður í kristnu samfélagi.
Mikilvægast er þó að sög-
urnar um samskipti Jesú
við konur sýna að hann ætl-
aði sér aldrei að þagga nið-
ur í þeim, þvert á móti. Það
geta konur haft í huga á að-
ventu, þegar þær eru ann-
ars fyrst og fremst í hlut-
verki hinnar Mörtu,
áhyggjufullar og mæðast í
mörgu.D
HEIMSMYND 67