Litli Bergþór - maí 2019, Blaðsíða 40

40 Litli-Bergþór
Á vordögum síðasta árs rakst
ég á aug lýsingu þar sem fjórum
ungmennum frá Íslandi bauðst að
fara á EDERED leiklistarmót í
Frakklandi.
Mig langaði mikið til þess að senda
inn umsókn, en fannst það vera
svo fjarlægur draumur að stelpa úr
Reykholti yrði fyrir valinu í svona
ferð. Mamma setti sig í samband
við Írisi Blandon, sem er kennari í
skólanum mínum, en hún hefur m.a.
kennt mér leiklist. Íris tók mjög vel
í þetta og aðstoðaði okkur við um-
sóknar ferlið. Leiklistarmótið var
hald ið í Toulouse í Frakklandi, með
styrk frá Evrópusambandinu. Okkur
var sagt að það væri samdóma álit
þeirra sem hafa sótt þessi leik listar-
mót að þetta sé einstakt tækifæri til
að stunda leiklist og kynnast krökkum
frá mörgum löndum á sama tíma. Dagskráin var
þétt alla daga og fram á kvöld. Þátttakendur
á mótinu voru, auk okkar Íslendinganna, frá:
Færeyjum, Frakk landi, Finnlandi, Grikklandi,
Eistlandi, Ísrael, Þýskalandi, Tyrklandi, Litháen,
Póllandi og Bret landi.
Þannig fór, að ég var ein af fjórum íslenskum
ungmennum sem varð fyrir valinu. Þrátt fyrir
styrk frá Evrópusambandinu þurftum við íslensku
krakkarnir að greiða á annað hundrað þúsund
krónur í ferðakostnað. Það setti strik í reikninginn
því ég var líka að fermast og það kostar sitt.
Mamma heyrði af því að hinir krakkarnir hefðu
fengið styrk fyrir ferðinni frá leikfélögum í
sínu sveitarfélagi. Því ákváðum við að prófa að
sækja um styrk hjá Leikdeild Ungmennafélags
Biskupstungna. Stuttu síðar kom svar frá þeim
og ákveðið var að veita mér 50 þúsund króna
styrk upp í ferðina. Leiklistardeildin á allar mínar
þakkir skilið fyrir þennan veglega styrk.
Nú var þetta allt að verða að raunveruleika.
Mig langaði oft til þess að hætta við, en vissi að
það var ekki í boði. Þetta var ótrúlegt tækifæri og
margir sem sóttu um.
Ég fann hnútinn í maganum stækka og var
vægast sagt orðin mjög stressuð. Út í hvað var ég
að fara? Ég var að fara til ókunnugs lands, langt út
fyrir minn þægindaramma, en mamma sagði að ég
hefði gott af þessu og gaf því ekki mikinn gaum
þegar ég fékk bakþanka. Ég hitti svo íslensku
krakkana í nokkur skipti og kvíðahnúturinn
breyttist í tilhlökkun fyrir komandi ævintýri.
Að morgni 11. júlí lögðum við af stað. Það var
langt ferðalag fyrir höndum með millilendingum í
Hollandi, Amsterdam og Danmörku. Við komum
svo á áfangastað þreytt og sæl seint um kvöld
þann 11. júlí.
Við gistum á heimavist, tvö og tvö í herbergi og
strax daginn eftir var öllum skipt upp í hópa sem
störfuðu á víð og dreif um allt svæðið. Í hverjum
EDERED leiklistarmót í Frakklandi
Íslensku krakkarnir í Keflavík á leiðinni út til Frakklands.
Æfingabúðir.