Fréttablaðið - 12.11.2016, Blaðsíða 36

verða þrítug þegar ég útskrifaðist.“
Næsta skref var að stofna búð-
ina Beyond Valley í London ásamt
tveimur stelpum úr skólanum.
„Beyond Valley var svona „pop-up“
verslun þar sem varan fer beint frá
hönnuði til neytandans. Þar seldum
við fyrir marga listamenn. Vorum
aðallega sjálfar með fatahönnun
og ég var með prent- og textíl sem
alltaf tók á sig meiri og meiri sögu-
legan blæ. Út frá því urðu til flíkur
sem voru seldar í galleríum. Fötin
hafa alltaf heillað mig en að skapa
ævintýraheima er númer eitt, tvö
og þrjú.“
Búðin var aldrei gróðafyrirtæki,
að sögn Kristjönu en vinkonurnar
voru með hana í sjö ár og í gegnum
hana þróaðist framleiðslan. „Við
fengum alls konar viðurkenningar
frá fyrirtækjum og samtökum í Eng-
landi og Apple kom með starfsfólkið
í heimsókn til að fá hugmyndir.
En við vorum ekkert að selja fullt,
þetta var hugsjónastarfsemi fyrst
og fremst.“
Eigið stúdíó á eldhúsborðinu 
Eftir að ég eignaðist barn númer tvö
fannst mér tími til kominn að leggja
verslunarreksturinn á hilluna. Þá
fór ég fljótlega að setja upp eigið
stúdíó. Það var bara á eldhúsborð-
inu til að byrja með en svo fékk ég
húsnæði fyrir það í risaverksmiðju
með mörgum öðrum stúdíóum. Þar
er fimm metra lofthæð sem er æðis-
legt. Stúlkurnar sem vinna með mér
eru duglegar að hanna en sauma-
skapurinn fer allur fram í Kína og
þar fann ég besta silkið. Ég hef líka
keypt efni í Svíþjóð og veggfóðrið
er gert í Englandi. Fyrirtækið virðist
komið á traustan grunn.
Svo lengi sem maður er að gera
hluti alveg svakalega vel og á vand-
aðan hátt, er ekki með fjöldafram-
Svo lengi sem maður er að gera hluti alveg svakalega vel og á vandaðan hátt, er ekki með fjöldaframleiðslu og velur bestu
búðirnar og söfnin þá smellur allt saman. fréttablaðið/gva
leiðslu og velur bestu búðirnar og
söfnin til að selja í þá smellur allt
saman.“
Í Englandi kveðst Kristjana selja
tískuvörurnar í virtum vöruhúsum í
Englandi. Engir tveir kjólar eru eins
og engir tveir púðar eins. „Reyndar
er varan mín komin mjög víða,“
segir hún og telur upp Frakkland,
Holland, Þýskaland, Ástralíu, Bras-
ilíu, Bandaríkin, Kanada, Kína, Taí-
land, Srí Lanka og Singapúr. „Nú eru
prentverkin farin að hækka í verði
og fólk er byrjað að safna þeim. Þau
eru líka á nógu mörgum stöðum til
að fólk þekki þau.“
Adam, eiginmaður Kristjönu, fæst
við upptökur og hljóðblöndun í
eigin fyrirtæki. Skyldu börnin þeirra
ekki vera listfeng?
„Sonur okkar, Eiðar, er mikill vís-
indamaður. Pælir í himingeimnum
og öllu mögulegu. Teiknaði handa
mér mynd af eitlunum í líkamanum
og benti á þá með litlum örvum.  Ísól
er bara lítil jarðýta sem vill gera allt!
Ég hafði alltaf áhyggjur af því að
eignast börn og hélt að það gæti
ekki samrýmst listinni. Ímyndaði
mér að börnin myndu stoppa allt
en hjá mér gerðist þveröfugt. Ég
varð enn þá frjórri í hugsun eftir að
ég eignaðist þau, skynjunin dýpk-
aði og heimurinn stækkaði. En ég
tek fram að hún mamma er búsett
úti í London og án hennar hefði ég
ekki gert helminginn af því sem ég
hef gert. Hún er búin að hjálpa mér
alveg svakalega mikið með börnin
og hefur gert mér kleift að vinna
fimm daga vikunnar.“
Kristjana kveðst stundum koma
með með Adam og börnin til
Íslands. „Mér finnst dýrmætt að
geta komið heim. Svörtu, sterku
línurnar eru grunnurinn að öllu
í mínum teikningum, hann er frá
veru minni á Íslandi í uppvextinum
og svo er ævintýraheimurinn lengra
í burtu. Ég kenni börnunum mínum
íslensku og við Adam erum að hugsa
um að gifta okkur á Íslandi einhvern
tíma.“
En leita Íslendingar lítið til þín
sem listamanns? „Ég hef náttúrlega
ekki verið mikið að koma mér á
framfæri hér á landi þó fatnaðurinn
minn sé fáanlegur hér og sum prent-
verkin. Fólk hefur kannski séð eitt-
hvað eftir mig í tölvunum sínum
en allt verður frekar flatt þegar
það er skoðað í tölvum. Það er ekki
fyrr en það sér smáatriðin í þessari
vinnu minni sem það áttar sig á því
í hverju listin felst. Vissulega nota ég
tölvuna við vinnu mína, en það er
mjög mikil grunnvinna unnin áður
í höndunum.“
Oft kveðst Kristjana hafa tekið
þátt í stórum sýningum í Eng-
landi með öðrum. Ein af sýningum
hennar var í Singapúr. „Í verkum
sem ég sýndi í Singapúr lét ég háu
byggingarnar í borginni koma inn
í myndirnar mínar því ég er með
rosa mikinn áhuga á arkitektúr
líka,“ lýsir hún og næst fljúgum við
til Ríó!
gladdi gesti Ólympíuleikanna
„Brasilíumenn vildu nota mína
list  á Ólympíuleikunum í ágúst.
Þeir vörpuðu risastórri mynd eftir
mig á framhlið Belmond Copacab-
ana Palace, eitt þekktasta hótelið í
borginni, auk þess sem bakhliðin
var skreytt myndum og nokkrar
voru líka hengdar upp innan dyra.
Þetta var vel borgað verkefni en
tíminn til að vinna það var rosa-
lega stuttur, bara þrír mánuðir. Í
myndunum eru alls konar tákn, til
dæmis byggingar í öllum borgunum
sem hafa haldið Ólympíuleikana
áður. Síðan gerði ég stórt kort sem
allir staðirnir voru merktir inn á,
Barselóna, Aþena, Sidney, Peking,
London, Ríó, Tókýó.
Við sem unnum að þessu verki
vildum líka gera eitthvað sem
heimamenn og gestir gætu fylgst
með og verið þátttakendur í. Því
vorum við með stafrænar sýningar
utan við hótelið á hverju kvöldi
klukkan sjö og þar safnaðist mikill
mannfjöldi saman. Við slepptum
til dæmis út stafrænum fiðrildum
sem svifu um og voru með fána
frá öllum þjóðum heims á bakinu.
Þeirri sýningu var deilt 2,6 millj-
ón sinnum í tölvunni. Þegar Eng-
land hafði unnið Ólympíumedalíu
vorum við þar með stóra parísar-
hjólið sem einkennir London. Þetta
fékk svakalega mikla birtingu úti
um allan heim og Frakkar byrjuðu
að vera með beinar útsendingar frá
þessum kvöldstundum.“
Ímyndunarafli Kristjönu virðast
engin takmörk sett. Hún segir eina
hugmynd kvikna af annarri. „Bara
það að vera með sýningar og fá við-
brögð fólks við þeim fæðir af sér nýjar
hugmyndir og líka það að vinna með
kláru fólki. Ég er líka alltaf að skoða
bækur, mynstur, liti, er voða mikið
að klippa út og setja saman og búa
þannig til ný mynstur og nýja hluti. Ég
hef mestar áhyggjur af að ég hafi ekki
nógu mikinn tíma í lífinu til að koma
því öllu frá mér sem er í hausnum á
mér. Þar bætist stöðugt við.“
ljósasýning með listaverki Kristjönu var á framhlið hótelsins belmond Copacabana
Palace meðan á Ólympíuleikunum 2016 stóð.
tilkomumikil prentverk prýddu líka móttöku hótelsins.
Svörtu, Sterku lín-
urnar eru grunnurinn
að öllu í mínum teikn-
ingum, hann er frá
veru minni á íSlandi í
uppvextinum og Svo er
ævintýraheimurinn
lengra í burtu.
1 2 . n ó v e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r D A G U r36 h e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð