Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Side 109

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Side 109
Tímarit hjúkrunarfræðinga | 109 yfirumsjón með hjúkrun í sjúkraskýlinu sem sett var upp í Miðbæjarskóla. Fyrir utan að vinna í sjúkraskýlinu sinnti Christophine einnig heimsóknum. Þar tók hún eftir því að margir sjúklingar þjáðust einnig af berklum. Hún sá hversu þröngt fátæka fólkið bjó og vissi vel að berklar voru híbýlasjúkdómur. Hún áttaði sig þá á því að brýnt væri að ráðast gegn þessu heilbrigðisvandamáli en Kamma Tvede, hjúkrunarkona Líknar, hafði lengi sagt að hjúkrun berklasjúklinga væri umfangsmesta verkefni hennar og allt of mikið fyrir eina hjúkrunarkonu. Christophine fékk því framgengt að Líkn gat í mars 1919 opnað berklahjálparstöð í Kirkjustræti 12. Ung hjúkrunarkona var send út til Danmerkur til þess að læra meira um berklahjúkrun. Fyrsti læknirinn á stöðinni var Katrín Thoroddsen en hún var þá ekki útskrifuð úr læknadeild. Stöðin var fyrst um sinn einungis opin nokkra klukkutíma á viku. Starf Christophine fyrir Líkn var nú orðið umfangsmikið en hún lét það ekki nægja sér. Á þessum tíma fólst hjúkrunarnám í vinnu á spítala undir handleiðslu yfirhjúkrunarkonu. Lengd námsins var óræð og hver sem var gat í raun kallað sig hjúkrunarkonu. Smám saman fóru konur að fara út til Danmerkur í þriggja ára nám. Þær voru þó lengi vel fáar og Christophine, Harriet og fleiri konur fóru að huga að því að koma á fót formlegu námi á Íslandi. Í nóvember 1919 hittust sex þeirra á Fjalakettinum og stofnuðu Félag íslenskra hjúkrunarkvenna. Frumkvöðlar voru dönsku hjúkrunarkonurnar Harriet og Christophine en á fundinum var líka Kristín Thoroddsen sem hafði komið heim úr hjúkrunarnámi í Danmörku árið áður. Harriet Kjær var kosin formaður og Kristín gjaldkeri. Sigríður Magnúsdóttir, hjúkrunarkona á Vífilsstöðum, var kosin varaformaður. Aðalstarf félagsins fyrstu árin var að sjá um hjúkrunarnám á Íslandi. Það þurfti að skipuleggja bóknámið, útvega námspláss á sjúkrahúsum á Íslandi og koma nemunum þangað. Haustið 1923 hafði félagið starfað í tæp fjögur ár. Þá var það orðið að stéttarfélagi og sambandið við systurfélögin á Norðurlöndum orðið formfast. Það var líka nauðsynlegt til þess að það gæti sent nema út til þessara landa, aðallega Danmerkur, í lokaáfanga námsins. Þessi barátta var þó ekki hnökralaus. Þó að Ísland hefði fengið heimastjórn árið 1918 var landið enn í konungssambandi við Danmörku og dönsku hjúkrunarkonurnar ætluðu fyrst ekki að viðurkenna íslenska félagið heldur vildu að það yrði deild innan Dansk Sygeplejeraad. Sú krafa var lögð fyrir fund í Fíh í febrúar 1921 og felld með öllum greiddum atkvæðum. Á sama fundi var kosin ný stjórn og Christophine kosin formaður. Stuttu seinna fór Christophine út til Kaupmannahafnar til að ræða málin. Í leiðinni tókst henni einnig að semja við yfirmann dönsku ríkisspítalanna um námspláss handa íslensku nemunum. Þetta námsfyrirkomulag hélst þangað til hjúkrunarskólinn gat tekið til starfa á Landspítalanum 1931. Charlotte Munck, forstöðukona á Bispebjerg- sjúkrahúsinu, sem var formaður SSN, samvinnufélags norrænna hjúkrunarkvenna, var í góðu sambandi við Christophine Bjarnhéðinsson, löndu sína. Hún gat í september 1923 sagt henni frá því að íslenska hjúkrunarfélagið hefði verið tekið inn í SSN á fundi þess í ágúst. Þetta sumar og fram að hausti var Christophine veik og Magdalena Guðjónsdóttir, varaformaður félagsins, fór í hennar stað á fundinn í Kristjaníu eins og Ósló hét þá. Á aðalfundi félagsins í október 1923 var Christophine Bjarnhéðinsson enn þá veik en Magdalena Guðjónsdóttir stýrði fundinum. Sigríður Eiríksdóttir, sem hafði komið heim úr hjúkrunarnámi árið áður, var kosin ritari félagsins. Í október 1924 fór Sigríður til Kaupmannahafnar til þess að fylgjast með starfinu á berklastöð á vegum danska berklafélagsins. Christophine hafði sem formaður Líknar útvegað þessa heimsókn. Hún fór reyndar líka með út en ástæða ferðar hennar var að taka þátt í 25 ára afmæli Dansk Sygeplejeraad. Christophine sagði svo af sér sem formaður Félags íslenskra hjúkrunarkvenna á aðalfundi í lok desember 1924. Sigríður Eiríksdóttir tók þá við starfi formanns. Christophine hélt þó áfram að taka þátt í starfi hjúkrunarfélagsins. Í október 1927 var hún til dæmis kosin í nefnd sem átti að móta afstöðu félagsins til starfsmannaskipulags og hjúkrunarnáms á Landspítalanum sem þá var í byggingu. Hún hefur væntanlega einnig mætt á fund SSN sem haldinn var í Reykjavík í júní þetta ár. Fundurinn fjallaði mikið um byggingu spítalans og um forstöðukonustarfið. Sama ár bætti hjúkrunarfélagið Líkn ungbarnaeftirliti við starfsemi sína. Christophine var formaður Líknar þangað til 1930 þegar Sigríður Eiríksdóttir tók við keflinu. Sumarið 1934 hætti Sæmundur, eigin- maður Christophine, störfum á holdsveikra- spítalanum og þau hjónin fluttust til Kaup- mannahafnar þar sem dóttir þeirra var geðlæknir. Christophine var þó ekki gleymd. Í nóvember sendi Sigríður Eiríksdóttir henni heillaóskaskeyti í tilefni að 15 ára afmæli Fíh og þær vinkonur skiptust á bréfum næstu árin. Árið 1940 lagði breski herinn undir sig holdsveikraspítalann og voru hinir fáu sjúklingar sem þar voru þá fluttir á Kópavogshælið. Hertakan fór þó ekki vel með húsið því spítalinn brann til kaldra kola 7. apríl 1943. Frú Bjarnhéðinsson, eins og Sigríður Eiríksdóttir kallaði hana í minningargrein, hefur væntanlega frétt af þessu en Sæmundur var þá löngu dáinn og lífsverk þeirra hjóna að enda komið. Christophine Bjarnhéðinsson lést 11. nóvember 1943. Hjúkrunarfélagið Líkn var um tíma í Kirkjustræti 12. Húsið stendur nú í Árbæjarsafni.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.