Fréttablaðið - 04.01.2020, Blaðsíða 66
Brandarar
Gunnþóra Rós Gunnarsdóttir teiknaði þessa mynd af
jólasveinum á leið heim til sín að lokinni árlegri vertíð.
Listaverkið
Konráð
á ferð og ugi
og félagar
385
„Jæja þá, tvær nýjar sudoku
gátur,“ sagði Kata glottandi.
„Nú er ég orðin svo góð í að
leysa sudoku gátur að við
skulum koma í kapp um hver
verður fyrstur til að leysa
þær,“ bætti hún við. „Allt í
lagi,“ sagði Konráð. „Til er ég.“
Lísaloppa var líka góð í að
leysa sudoku gátur svo hún
var alveg til í keppni. „Við
glímum öll við þær báðar
og þá kemur í ljós hversu
klár þú ert orðin,“ sagði hún.
„En ég vara ykkur við, ég er
orðin mjög klár,“ sagði Kata
montin. „Við getum byrjað
á þessari léttari,“ sagði
Lísaloppa. „Þeirri léttari
fyrst,“ sagði Kata hneyksluð.
„Ekki ég, ég byrja á þeirri
erðari fyrst,“ sagði hún og
glotti. „Ég yrði jótari en þið
bæði til samans þótt þær
væru báðar þungar.“ Kata var
orðin ansi klár. En skyldi hún
vera svona klár?
Heldur
þú
að þú g
etir ley
st
þessar
sudoku
gátur h
raðar e
n
Kata?
?
?
?
Þrettándinn er á mánudaginn,
þá syngjum við um álfa. Benný
Sif Ísleifsdóttir, þjóðfræðingur og
rithöfundur, er sérfróð um þann
þjóðflokk, hún er nýbúin að skrifa
bókina Álfarannsóknin.
Benný, er langt síðan þú fékkst
áhuga á álfum? Í fyrra gaf ég út bók
sem heitir Jólasveinarannsóknin
og íslensku jólasveinarnir tilheyra
þjóðtrúnni. Svo ég vildi halda mig
við það að skrifa um þjóðsagna-
verur. Ég þurfti ekki lengi að hugsa
mig um hverjar ég ætti að taka
fyrir næst því fyrir nokkrum árum
keypti vinafólk okkar gamalt hús,
gerði það upp og stækkaði. En þegar
þau fluttu inn í húsið, fimm manna
fjölskylda og hundur, þá urðu þau
vör við ýmislegt skrítið.
Eins og hvað? Það fyrsta sem þau
tóku eftir var að hundurinn vildi
ekki koma inn í nýbygginguna, þar
var eldhús og hluti af stofunni. Svo
var líka dálítið rugl á nýjum raf-
magnstækjum, það var að slokkna
og kvikna á viftunni, samt þurfti
að ýta á takka til að kveikja á henni.
En dularfullt. Já, svo var eitthvað
skrítið með tölvuskjáinn líka.
Stundum kviknaði á honum þó eng-
inn væri í tölvunni. En aðallega var
það nú undarlegt háttalag hundsins
sem vakti athygli.
Heldurðu að álfarnir hafi verið
að stríða þeim? Það kom til þeirra
kona sem vissi lengra en nef hennar
náði og hún taldi að þau hefðu flutt
inn á svæði álfa og það virðist passa
miðað við örnefni í kring. Hún ráð-
lagði þeim að færa álfunum matar-
gjafir. Þau gera það kring um hátíð-
ar, eins og jól og áramót, enda höfðu
þau alls ekki viljað eyðileggja neitt
fyrir álfum. Nú er allt orðið með
kyrrum kjörum og hundurinn þorir
um allt hús. Svo eru fleiri sögur sem
ég flétta inn í bókina.
Er Álfarannsókin barnabók? Ég
hugsaði hana fyrir börn á aldrinum
átta til tólf ára en mér hefur verið
bent á að hún sé líka fyrir fullorðna
og jafnvel eldri borgara.
Færa álfunum
matargjafir
Benný Sif er þjóðfræðingur að mennt og hefur áhuga á þjóðsagnaverum
eins og jólasveinum og álfum. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
EN ÞEGAR ÞAU FLUTTU
INN Í HÚSIÐ, FIMM
MANNA FJÖLSKYLDA OG
HUNDUR, ÞÁ URÐU ÞAU VÖR VIÐ
ÝMISLEGT SKRÍTIÐ.
Í dýrabúðinni: „Ég ætla að fá fugla-
fræ.“ „Hvað áttu marga fugla?“
„Enga enn, en ég ætla að sá fyrir
nokkrum.“
Einu sinni voru tveir vitlausir
karlar að hjálpast að við að þvo
bíl. – Annar hélt á tuskunni og hinn
keyrði bílinn fram og til baka.
Tvær slöngur voru eitt sinn saman
úti að skríða þegar önnur þeirra
spurði: „Erum við eiturslöngur?“
„Já, hvers vegna spyrðu?“ „Ég beit í
tunguna á mér.“
Hvað hefur tólf fætur, sex augu,
þrjú skott og sér ekki neitt? – Þrjár
blindar mýs.
4 . J A N Ú A R 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R34 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
KRAKKAR