Læknablaðið - nóv. 2019, Blaðsíða 41

LÆKNAblaðið 2019/105 513
Þorbergssonar, framkvæmdastjóra Sam-
taka atvinnulífsins.
Námið vegferð ekki endamarkmið
„Með hverju barninu hægir á öllu; námi,
starfsframa. Það gerir það, en ég er að
gera annað á móti sem er ekki síður
mikilvægt,“ segir Guðrún. Það hafi tekið
sinn tíma með fyrsta barn að átta sig á að
nauðsynlegt væri að hægja á ferðinni.
„Að hætta að hugsa að maður sé að
missa af einhverju því svo opnast aðrar
dyr og ný verkefni koma upp í hendurnar
og markmiðin breytast. Þroskinn eykst.
Ég er ekkert með sömu markmið og fyrir
10 árum. Þau breytast,“ segir hún. „Barna-
lánið heggur enn þann dag í dag frekar
í frama konu en karls. Það er því miður
þannig.“
Hún segir skorta á að vinnustaðirnir
taki meira tillit til þess að fólk, konur og
karlar, fari í fæðingarorlof. Þeir mættu
bjóða sveigjanlegri vinnutíma og einnig
að fólk þurfi ekki að detta alveg út í
fæðingarorlofi.
„Heilbrigðiskerfið er erfiður starfsvett-
vangur fyrir fjölskyldulíf og þarf að laga
sig betur að breyttum aðstæðum. Þá erum
við læknar gjarnan mjög metnaðarfull og
kappsöm. Þetta geta verið jákvæðir þættir
en mega ekki leiða til þess að barneignir
og að vera heima í fæðingarorlofi sé talinn
veikleiki,“ segir hún og rekur niðurstöður
könnunar Ólafs Þórs Ævarssonar um líðan
lækna frá því fyrir ári til þessara þátta.
„Um leið og fólk upplifir sem það hafi
ekki stjórn eða sjálfræði tel ég það hafa
mikil áhrif á andlega líðan og sé mikil-
vægur þáttur í því að læknar upplifa
streitu,“ segir hún. Þeir verði að hafa áhrif
á tíma sinn, komast frá, komast í jarðar-
farir og brúðkaup, en ekki festast í of stífu
vaktaskema og streitu vegna manneklu.
LÍ endurskipulagt til framtíðar
Guðrún hefur setið í stjórn Læknafélags
Íslands allt frá því að læknafélögin fjögur
sameinuðust undir hatt þess. „Ég er mjög
sátt við hvert LÍ stefnir. Félagið ætlar að
fara út í öflugri stefnumótun næsta árið
og árin. Það er á réttri leið en nóg er eftir,“
segir Guðrún Ása.
„Í þessari stefnumótun þarf að skil-
greina aðild að LÍ betur, hvernig við
komum læknanemum fyrir, öldungum,
stjórnendum, þeim sem fara til útlanda
í einhvern tíma. Við þurfum að breikka
sýnina og styrkja LÍ sem fagfélag. Það er
gríðarleg vinna fyrir höndum, bæði hvað
varðar framhaldsmenntun lækna og sí-
menntun,“ bendir hún á. Passa þurfi að
yngri læknar komi að borðinu.
„Við þurfum að passa upp á að hafa
frátekin sæti fyrir yngri lækna til að efla
stéttarvitundina,“ segir hún. Spurð um
tregðuna við að veita læknanemum inn-
göngu í Læknafélagið segir hún það ekki
nýja sögu.
Vil læknanemana inn í félagið
„Þeir hafa verið að banka á dyrnar og
biðja um aðild í mörg ár. Það hefur verið
mótstaða árum saman. Nú tel ég að með
þessum skipulagsbreytingum og breyttum
áherslum í LÍ sé löngu kominn tími til að
fá læknanema í félagið. Það er staðreynd
að þeir eru starfandi án stuðnings stéttar-
félags. Það er ekki gott,“ segir hún.
„Ef við tökum læknanema undir okkar
verndarvæng getum við haft afskipti af
því í hvaða aðstæðum þeir lenda. Þá fá
þeir að vera nemar með reynda lækna með
sér og við getum haft áhrif á að réttindi
þeirra séu virt. Það eykur öryggi þeirra
og sjúklinga,“ segir hún. LÍ sé lofandi og
margt í pípunum.
„Ef haldið er rétt á spilunum getur fé-
lagið orðið öflugt og flott og ég trúi að svo
verði.“
Guðrún Ása Björnsdóttir hefur mörg járn í eldinum, er með fjögur börn í heimili, stundar sérnám auk þess sem hún hefur verið að kenna við læknadeildina. Þá er hún formaður
Félags almennra lækna og í stjórn Læknafélagsins. Mynd/gag