Hugur og hönd - 01.06.2006, Blaðsíða 10

Maríur. Ljósm. Kristín Bogadóttir.
sem hægt er að stinga í vasann sem
Pál dreymdi um þegar hann var
strákur. Meðal þess sem sprottið
hefur úr huga Páls eru alls kyns
hreindýr með hom úr bjöllum, perl-
um og pallíettum, stelpur í fínum
kjólum, fótboltastrákar, jólasveinar,
snjókarlar, englapúkar og engla-
buddur og það er eins og hver veran
spretti upp af annarri enda hefur
hvorki Páll né aðrir tölu á þeim
gerðum sem hann hefur skapað í
þennan heim. Auk þess að tálga í tré
notar Páll pappír og vír sem
grunnefni í þessar smáverur. En það
á við um þessar smáverur líkt og
englana hjálpfúsu að þær hafa oft
verið slitnar úr samhengi jólanna í
hugum fólks og fengið hlutverk á
öðrum tímum, við aðrar aðstæður.
Páll hefur einnig búið til aðventu-
kransa úr vír og perlum þar sem
tálguð María trónir á toppnum.
Maríurnar hefur hann einnig gert
stakar og birtist í gerð þeirra áhugi
Páls á helgimyndum. Fyrir nokkrum
árum þvældist ein María í farteski
konu til Ítalíu og í framhaldi af því
hefur hann sent nokkrar þangað. Is-
lenskar Maríur Páls hafa þannig
numið land í höfuðvígi kaþólskunn-
ar. Páll hefur einnig gert kransa og
kertakrónur úr vír og fleiru fyrir
önnur tilefni.
Það er athyglisvert hvað fólki hef-
ur verið eðlilegt að víkka út gildi
jólahandverks Páls og finna því stað
á öllum árstímum. Ástæðu þess er
þó líklega að leita í því að Páll hefur
gaman af því að vekja áhuga þeirra
sem alla jafna eru ekki mikið fyrir
skraut jólanna, telja sig ekki jóla-
börn. Litir og áferð er því oft ólíkt
því sem fólk á að venjast og auð-
veldar því tengingu í aðrar áttir, þó
að vissulega megi í verki hans finna
hið hefðbundnasta jólaskraut eins
og rauðklædda jólasveina og snjó-
karla.
Sjálfur hefur Páll gaman af því að
vera þátttakandi í undirbúningi jól-
anna með þessum hætti og heim-
sókn á verkstæði hans er orðin föst
hefð í aðventu margra. Hann talar
um að jólin séu helst sá tími sem
fólk tjaldar skálann. Þá geta allir
verið með. Allir sem áhuga hafa búa
eitthvað til og skreyta híbýli sín.
Hugtök eins og fallegt - ljótt, mikið
- lítið, missa merkingu sína. Hann
hefur gaman af því að vera með í
þeim leik. Eins bendir hann á að
jólaskraut sé hógvær gjöf. Sá sem
þiggur getur auðveldlega ráðið því
rúmi sem gjöfin tekur. Eins er það
gjöf sem þiggjandinn tekur upp aft-
ur og aftur, ef hann pakkar niður
„jólaskrautinu" á annað borð.
Fljótlega upp úr áramótum fara
að safnast saman hópar unglinga á
verkstæði Himneskra herskara. Há-
tíðlegar stelpur í fínum kjólum og
með flottar greiðslur. Stelpur og
strákar í hvítum kyrtlum, stundum
með húfur og bakpoka eða hliðar-
töskur. En einnig krakkar sem eru
hversdagslegri til fara, samkvæmt
unglingatísku hvers tíma. Þetta eru
fermingarbörnin sem ætlað er að
skreyta kransakökur og veisluborð,
en einnig að vera minjagripur um
merkan dag.
Fyrsti hópur fermingarbarnanna
varð til þegar Páll var að leita að
viðfangsefni sem tengdist vorinu.
Árið sem hann byrjaði voru nokkrar
fermingar í fjölskyldu hans svo að
hugmyndin var nærtæk. Þetta verk-
efni gefur honum tækifæri til að
brjóta upp „konsept" sem hefur ver-
ið mjög fastmótað um árabil og hef-
ur það fallið í góðan jarðveg. Strax
upp úr jólum fara mæður verðandi
fermingarbarna að hafa samband,
stundum fermingarbörnin sjálf, og
mánuðirnir frá jólum og fram til
10 HUGUROG HÖND 2006