Bændablaðið - 29.11.2018, Blaðsíða 26

Bændablaðið | Fimmtudagur 29. nóvember 201826
Á sumrin vaxa skógar á Íslandi
og dafna. Að vetri hvíla þeir sig
til næsta vors. Skógarbændur fá
að njóta alls þess sem skógurinn
hefur upp á að bjóða.
Margir þeirra nýta efnivið
úr skógarauðlindinni til ýmissa
smíða. Íslensk skógartré má nota
til skrauts og/eða gagns. Fjöldi
hagleiksmanna um allt land nýta
efnivið úr íslenskum skógum. Hér
á eftir verður kíkt í kaffi á fimm
stöðum á landinu.
Fjölskyldufyrirtækið Lupus Luna
í Eyjafjarðarsveit
Á Norðurlandi búa
Benjamín Örn
Davíðsson og
Halla Hafbergs-
dóttir í Víðigerði,
rétt innan við
Hrafnagil í Eyja-
f j a r ð a r s v e i t .
Skógur er þeirra
líf og yndi og
má glöggt greina
það á heimili
þeirra. Vegna
fjölda eftirspurna
eftir vörum sem
þau hanna og
smíða, ákváðu þau
nýverið að stofna
fjölskyldufyrirtækið
Lupus Luna. Nú
þegar eru margar
vörur til sölu í
heimabyggð og
alltaf einhverjar
vörur í þróun. Lupus
Luna notar eingöngu
smíðavið úr skógum
í nágrenninu.
Leikföng
og fleira af
Austurlandi
Á Austurlandi hefur
Einar Halldórs son
farið út í að smíða
eitt og annað eftir
að hann hætti að
vinna. Hann kom
sér upp lítilli aðstöðu
og smíðar allt sem
honum dettur í hug.
Nú vinnur hann
mestmegnis leikföng, aðallega úr
lerki sem hann fær á Hallormsstað,
en einnig hefur hann handleikið
öspina aðeins.
Hann fullþurrkar viðinn heima
fyrir áður en hann hefst handa.
Leikföngin eru 100% náttúruvæn
því eftir pússun eru þau olíusoðin
í grænmetisolíu. Auk leikfang anna
hefur hann gert kolla, skammel,
bakstóla, laufa brauðspressur,
þunn morgunverðarbretti,
spaða og smjörhnífa svo fátt eitt sé
nefnt. Hann vill benda á að tími sé
kominn til að skipta út plastinu og
nota það sem náttúran gefur, sem
er mun fallegra og endist og endist.
Skógarnytjar í Stapaseli
í Norðurárdal
Á Vesturlandi er jörðin Stapasel
í Stafholtstungum í Norðurárdal.
Daníel Þórarins son og Ingibjörg
Nordal eru þar skógarbændur
í Vesturlandsskógum og hafa
einnig verið með íslenskar
varphænur og býflugur.
Á jörðinni vex mikið birki, sem
þarf að grisja til að komast um
skóginn. Á milli bústarfa dunda
þau sér við að búa til fallega
servíettuhringi úr því birki sem
leggst til við grisjunina.
Unnið úr rekavið í Hænuvík
Á Vestfjörðum á jörðinni
Hænuvík í Rauðasandshreppi
er lífrænt sauðfjárbú. Hjónin á
staðnum, Guðjón Bjarnason og
María Ólafsdóttir, eru einnig með
ferðaþjónustu. Guðjón hefur verið
ötull við að vinna muni úr viði
sem rekur á strendur við bæinn en
ekki síður úr íslenskum efnivið,
svo sem birki og lerki. Nánast
allar viðartegundir koma til
greina en þær þurfa að vera vel
þurrar. Hann hefur mikið dálæti
á gullregni en hefur ekki enn
áskotnast það.
Tálgað úr tré á Suðurlandi
Á Suðurlandi er fyrir að hitta
Úlfar Sveinbjörnsson, trételgju
með meiru. Hann býr á Selfossi en
leggur gjarnan leið sína á Flúðir
til kollega síns, Guðmundar
Magnússonar, til að nálgast
efnivið í verk sín. Úlfar kann vel
að meta íslenskt birki en Úlfar er
þekktur fyrir hárnákvæma tálgun
á fuglum úr íslenskri fánu.
/Hlynur Gauti Sigurðsson
Nýting á timbri úr íslenskum skógum og reka:
Margt smátt gerir eitt stór
LÍF&STARF
Benjamín Örn Davíðsson
og Halla Hafbergsdóttir í
Víðigerði, rétt innan við
Hrafnagil í Eyjafjarðar-
sveit, stofnuðu fyrirtækið
Lupus Luna og selja þar
margs konar handverks-
muni.
Einar Halldórs son vinnur mikið úr
trjávið frá Hallormsstað, m.a. leikföng,
eldhúsáhöld og stóla.
Daníel Þórarins son og Ingibjörg Nordal, skógarbændur í Stapaseli á
Vesturlandi.
Úlfar Sveinbjörnsson, trételgja
með meiru.
Guðjón Bjarnason,
bóndi í Hænuvík,
vinnur mikið úr rekavið
og rennir meðal annars
forláta vasa.
Íslenskir sláttuhættir og
Íslenskir heyskaparhættir
HAGATORGI · SÍMI 588 9060
hib@hib.is · www.hib.is
Grundvallarrit í
íslenskri landbúnaðarsögu
þar sem sláttuháttum og heyskap
að fornu og nýju er lýst á leikandi
léttan máta, í máli og myndum.
eftir Bjarna Guðmundsson
Bækurnar fást
hvor í sínu lagi
og einnig saman
í pakka á
tilboðsverði.