Perlur - 01.01.1930, Blaðsíða 25

&msírum
oníenay
við sjö jökla. Sérstaklega höfðum við stórfenglegt útsýni yfir hvítar flat-
neskjur Vatnajökuls með einstökum svörtum fjallatoppum gnæfandi upp úr.
Eftir að hafa farið skyndiför niður í Skaftafellssýslu í rigningu
og þoku, fórum við Flosaveg, bak við Eyjafjallajökul, niður á Þórs-
mörk. Við héldum Mælifellssand meðfram jökulröndinni, en um kvöldið
fengum við svo mikla þoku, að við urðum bókstaflega að þreifa okkur
áfram yfir mela, jökulkvíslar, öldur og fjallaskörð. Um miðnætti strönd-
uðum við millum Markarfljóts og brattra hlíða, þar sem við urðum
að tjalda. Hér var gróðurlaust og vatnslaust (sjá mynd nr. 5). En
eftir nokkra tíma gátum við sagt: »Reis að morgni röðull rósfagur*
og »bjarma breiddi á brúnir íjalla*. — í glaða sólskini héldum við
áfram niður Emstrur. Emstruá var ófær. Lyktandi eins og Fúlakvísl
beljaði hún áfram, full af ísjökum. — Gegnum skarð upp á jökulinn.
Niður aftur hinum megin. Áfram yfir öldur og brattar hlíðar niður í
Hamraskóginn í Þórsmörk. Skyndimáltíð f grænni laut. Leifarnar af
brauðinu handa hestunum. Og að síðustu þeysireið með fram Fljóts-
hlíðinni að Múlakoti. »Útilegumannaferðin« á enda.
[Myndin á fyr*tu síðu greinarinnar er frá Landmannahelli.]