Perlur - 01.01.1930, Blaðsíða 24

22
CZ)i3 ZJ/Vcir/ia,/£ól /Z/onírnau
afréð að reka hesta mína áfram niður með Valafelli, yfir bylgjandi
grasvelli Sölvahrauns, yfir svörtu sandana hjá Rangá niður á Rjúpna-
velli, þar sem Rangá heyrðist í fjarska niða í myrkrinu. Grasið var
blautt af dögg eftir dýrðlegan sólskinsdag. —
Annað kvöld fórum við dr. Nielsen frá Botnaveri upp með
Tungnaá, til að finna upptök hennar. í rigningu og slyddu fórum við
yfir hraunbreiðu, þar sem við urðum að teyma hestana, sem oft áttu
erfitt með að fóta sig. I rökkrinu náðum við útsýni norður yfir til
Kerlinga. Við gátum aðeins eygt aðra þeirra gegnum rigningu og
þoku, sem huldi jökulinn. En ég sá nóg til þess, að þekkja aftur
jökulgrind þá, sem lokar fyrir tvö stöðuvötnin við rætur Kerlinga.
Ég varð viss um, að jökulkvísl sú, sem við Gunnlaugur óðum 1925,
var höfuðupptök Tungnaár. Slík uppgötvun launar að fullu erfiði og
þrautir, sem samfara eru slíkum ferðum. Sex tima reið heim, yfir
óendanlega mela og sanda, í dimmri þögn ágústnæturinnar, verður
ógleymanleg minning.
Þetta var árið 1927. En árið áður, þegar við fylgdum Heljar-
gjá, riðum við frá Fiskivötnum í suður, fórum yfir Tungnaá á vaði
og þvert í gegnum hið vilta fjallasvæði yfir á Fjallabaksveg nyrðri.
Á leiðinni klifum við Faxa, sem er hæzta fjall á svæðinu fyrir sunnan
Tungnaá. Þar höfðum við ógleymanlegt útsýni. í glitrandi sólskini sáum