Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1999, Blaðsíða 5

margoft hefur komið fram í málgagni
bandalagsins.”
Gjörbreytti
fjárhagsstöðu ÖBÍ
Þótt Vilhjálmur hafi aðeins gegnt
formannsstöðu Öryrkjabandalagsins í
þrjú ár, þá gjörbreyttist fjárhagsleg
staða þess í hans tíð. Hann hætti sem
formaður þegar hann varð fyrsti fram-
kvæmdastjóri Islenskrar getspár árið
1986.
Vilhjálmur segir að í sinni for-
mannstíð hafi Öryrkjabandalagið
verið í erfiðri stöðu að koma málum
sínum á framfæri.
“Við vorum með viljayfirlýsingar
og óskalista í gangi, en viljinn nær
skammt, ef fjármagn skortir. Hug-
sjónir og eldmóður brautryðjendanna
höfðu samt fleytt Öryrkjabandalaginu
langt á leið, mikið var búið að byggja
upp. En þörfin minnkar ekki á meðan
svona margt ungt fólk slasast í um-
ferðinni eða verður fyrir alvarlegum
áföllum. Nú getur Hússjóður ÖBI
keypt og leigt íbúðir til að koma til
móts við þarfir fatlaðra. Og nú fylgir
Fréttabréf ÖBÍ mörgum málum eftir,
en þá var ekkert félagsrit.”
Vilhjálmur segir það hafa verið
lærdómsríkan tíma að fá tækifæri til
að starfa með öllu þessu góða og hæfa
fólki, sem var að berjast fyrir réttind-
um öryrkjans. “A engan er hallað, þótt
nafn Odds Ólafssonar sé þar efst á
blaði.”
- Hvernig maður var Oddur
Olafsson? Enginn minnist á fyrstu
ár Öryrkjabandalagsins, nema nafn
hans sé nefnt.
“Oddur Ólafsson var algjör braut-
ryðjandi, sem reyndi alltaf að sjá út
leiðir til að ná árangri. Jákvæð viðhorf
einkenndu manninn og mótuðu öll
hans störf og samstarfsfólk. Þess
vegna náði hann svona langt. “Eg
lærði mikið af honum.”
“Eg er ekki talsmaður þess að beita
klónum!” segir Vilhjálmur með
áherslu. “Mér finnst skynsamlegra að
leggja fram þokkalega tillögu og
reyna að afla henni brautargengis en
að berjast áfram með kjafti og klóm.
Ég kýs frekar að segja brosandi við
mótherjann: - Nú er sólin að koma
upp! Heldur en reka manninn út, rífa
hann úr frakkanum og segja: - í sólbað
skaltu hvort sem þér líkar betur eða
verr!
Maður á að njóta lífsins með ljúf-
um hætti, ef þess er kostur. Sama
gildir um leiðir til að ná fram sínum
markmiðum.”
Kleif stigann til metorða
Vilhjálmur lærði snemma að
vinna, missti föður sinn 16 ára og
gerðist þá fyrirvinna fjölskyldunnar,
þriggja yngri systkina og móður.
Hann vill ekki bera þá erfiðleika sína
á borð, en segir: “Það hlýtur að stappa
stálinu í hvern mann, þegar nauðsyn
krefur hann til að byrja að vinna svo
snemma í lífinu.”
Systkini Vilhjálms hafa komist vel
áfram. Margir þekkja bróður hans,
Reyni Vilhjálmsson garðarkitekt, en
annar bróðir hans, Jóhannes glímir við
þá lífsreynslu að vera bundinn
hjólastól. Vilhjálmur þekkir því
baráttu fatlaðra að koma sér áfram í
lífinu - frá fleiri en einum sjónarhól.
“Ég hóf störf hjá símanum 16 ára
og var í skóla með vinnunni. Þá þótti
sá maður heppinn sem varð sér úti
um svo hreinlega vinnu.
“Hjá Pósti og síma var ég línu-
maður, símvirki, símvirkjameistari,
fulltrúi, deildarstjóri - og var í mjög
góðu starfi þegar ég hætti þar eftir
28 ár.
- Hvers vegna? Jú, ég vildi reyna
eitthvað annað.”
Vilhjálmur stofnaði fyrirtæki í
samstarfi við nokkra félaga, en
bauðst starf í Danmörku og flutti sig
með fjölskylduna, bjó þar í þrjú ár
og stundaði kennslu og sölumennsku.
Eftir heimkomu fór Vilhjálmur að
vinna fyrir Félag heyrnarlausra.
- Á tvo heyrnarlausa syni
Stjórnarmenn í félagasamtökum
sem eru undir regnhlífavernd
Öryrkjabandalagsins eiga eitt
sameiginlegt. Annaðhvort eru þeir
öryrkjar sjálfir eða málsvarar náinna
ættmenna. Baráttan er því nærtæk og
huglæg.
Vilhjálmur hefur starfað mikið
fyrir Félag heyrnarlausra.
- Hvað skyldi hafa leitt hann út í
þá baráttu?
“Fyrsta barnið okkar, sonur, er
heyrnarlaus frá fæðingu. Við fórum
með hann til Danmerkur í gagngera
skoðun. Þá var okkur sagt að hann
væri einstakt tilfelli - og við hvött til
að eignast fleiri börn.
Annað barnið okkar var dóttir
með eðlilega heyrn, - en þriðja barnið
sonur reyndist með lokaða heyrn eins
og bróðir hans. Þá var auðvelt fyrir
sérfræðingana að segja - að þetta væri
genetískur galli.”
- Hvernig er að ala upp heyrn-
arlaus börn frá fæðingu? Nú hafið
þið fengið mikla reynslu með tvo
syni á mismunandi aldri.
“Vilhjálmurfæddist ’55 en Hauk-
ur ’63 - átta ár á milli þeirra. Svona
fötlun kemur mikið niður á öðrum
börnum í fjölskyldunni.
Við vorum samviskusöm - ég og
þessir strákar og mamma þeirra. Mér
er minnisstætt að oft missti maður af
fréttunum, þegar þeir vildu fá svör
við ýmsum spurningum. Öll tjáning
tekur svo miklu lengri tíma.
Mikil áhersla var lögð á talmálið,
þegar strákamir voru að alast upp. Og
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
5