Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1999, Qupperneq 12

Samstöðuhátíð í Reykjanesbæ
Samstöðuhátíðin - Kveikjum
ljós - hinn árlegi atburður
aðventunnar var að þessu sinni
haldin í Reykjanesbæ hinn 11 .des. sl.
Eins og venjulega gaf bandalagið
jólatré sem komið hafði verið fyrir á
ágætum, áberandi stað við minnis-
merki um Stjána bláa við Hafnargötu.
Það var sem áður Helgi Hróðmarsson,
fulltrúi Öryrkjabandalagsins, sem
hafði allan veg og vanda af undir-
búningi í góðu samráði og með aðstoð
heimamanna.
Steindór Bjömsson ók meginhluta
liðsins á vettvang, en alls vorum við
10 frá bandalaginu sem heiðruðum
íbúa Reykjanesbæjar með nærveru
okkar.
Ekki voru heimamenn nú margir,
en meirihluti bæjarfulltrúa mun hafa
verið mættur og svo voru nokkrir
fulltrúar frá félögum fatlaðra á svæð-
inu og þótti okkur vænt um nærveru
allra þeirra er þó komu, en napur var
næðingurinn frá höfninni og þó þurrt
en kalt.
Það var svo Helgi Hróðmarsson,
sem flutti stutt ávarp og stýrði svo
ágætri og hátíðlegri athöfn þarna við
tréð.
yrst flutti Haukur Þórðarson,
formaður Öryrkjabandalagsins
ávarp sem birt er hér í blaðinu. Þá
voru ljósin á trénu tendruð en það
gjörði Arngrímur Arnarson 16 ára,
fatlaður ungur maður, sem m.a. nýtur
þjónustu í hinni góðu og glæsilegu
hæfingarstöð í Reykjanesbæ. Félagar
úr kór Keflavíkurkirkju sungu þessu
næst fagran jólasálm, en þá flutti séra
Ólafur Oddur Jónsson, sóknarprestur
hugvekju sem hér er einnig birt í
blaðinu. Að henni lokinni sungu
kirkjukórsfélagarnir aftur jólasálm og
kunnum við þeim hlýjar þakkir fyrir
þeirra framlag sem setti hátíðablæ á
allt og færði okkur nær jólunum.
Hrafn Sæmundsson, sá síungi
baráttu- og hugsjónamaður flutti svo
ávarp sem birt er hér, en Hrafn er
fulltrúi Öryrkjabandalagsins í svæð-
isráði um málefni fatlaðra í Reykja-
neskjördæmi.
Að lokinni athöfn var öllum
viðstöddum boðið til veglegrar veislu
í hæfingarstöðinni í boði forstöðu-
konunnar Sigríðar Daníelsdóttur og
hennar fólks. Var það góður fagnaður
og margt rætt og reifað.
Forseti bæjarstjórnar Reykjanes-
bæjar, Skúli Skúlason flutti at-
hyglisvert ávarp, þakkaði fyrir jóla-
Hrafn Sæmundsson fulltrúi:
á Samstöðuhátíð
/
Avarp
Agætu áheyrendur. í dag
standa málefni fatlaðra á
krossgötum. Annars vegar
stendur fyrir dyrum sú skipulags-
breyting að verið er að færa mála-
flokkinn frá rík-
inu til sveitar-
félaganna.
Hins vegar
hlýtur fólk að
staldra við í
þessum mála-
flokki eins og
öðrum við kom-
andi aldamót.
Þau tímamót ætti
að nota til heildar-
úttektar og til að móta nýja fram-
tíðarsýn. Hvar stöndum við? Hvert
stefnumvið? Þaðerraunarkomiðhik
á marga varðandi flutninginn á mála-
flokknum yfir til sveitarfélaganna.
Margir efast um brýna nauðsyn
þessarar grundvallarbreytingar nú
þegar. Margir sjá ekki nógu haldbær
rök fyrir þessum breytingum hér og
nú. Sumir þeirra sem efast mest eru
kannski þeir sem þekkja mest til
málefna fatlaðra í návígi og þeir sem
þekkja best rekstur sveitarfélaganna
eins og hann er í dag og vita best hvar
skórinn kreppir. Margt sveitarstjórn-
arfólk efast nú enn meira um flutning
verkefna frá ríkinu til sveitarfélaga
eftir að grunnskólinn var fluttur. Þó
er flutningur grunnskólans eins og
jólasaga miðað við flutninginn á mál-
efnum fatlaðra.
Væntanlega verður nú nokkurt hlé
á því að næsta sölutörn hefjist. Mikil-
vægt er að vanda vel til þessa undir-
búnings. Þetta hlé ættum við að nota
til að hugsa. Til að fá víðari sýn og til
að vita raunverulega hvað við erum
að gera gagnvart nútíðinni og ekki
síður gagnvart framtíðinni.
s
Eg minntist á aldamótin áðan. Urn
síðustu aldamót var mannkynið
að vakna til nýrra tíma og ekki síst
var hugvit mannsins byrjað að breyta
heiminum svo um munaði. Og það
gerðist mikið ævintýri. Alla öldina
náði maðurinn meiri og meiri tökum
á tækninni og vísindunum. Og vel-
megun fólksins óx. Við þau aldamót
sem nú eru á næsta leiti ríkir ekki eins
mikil bjartsýni. Það vantar samt ekki
tæknina og vísindin. En tæknin hefur
hliðar tvær. Ef eitthvað er sem hefur
brugðist á þessari öld er það maðurinn
sjálfur. Og þó að kjör fatlaðra, alla-
vega í okkar heimshluta, hafi batnað
á öldinni, þá segir það ekki alla
söguna. Og þarfir fatlaðra hafa breyst.
Við þessi aldamót ættum við að huga
vel að þessum staðreyndum. Höfum
við til dæmis við undirbúninginn að
yfirtöku sveitarfélaganna á málefnum
fatlaðra einhversstaðar séð orðin
“hamingja” fatlaðra. Erekkiíþessum
undirbúningi teflt fram tölustöfum
sem miðast við að fullnægja frum-
þörfum? Er búið að sjá fyrir hinni
raunverulegu þörf? Til að klára
biðlistana. Til að manna stöðugildin
fyrir lágmarksþjónustu. Er ekki stein-
steypu- og geymslusjónarmiðið alls-
ráðandi ennþá? Er ekki framtíðarsýn
raunverulega sú sama eins og núver-
andi ástand endurspeglar? Að nokkur
hluti fatlaðra fái allt. Að nokkur hluti
fatlaðra fái eitthvað. Að nokkur hluti
fatlaðra fái aðeins frumþarfir og varla
það. Eg sætti mig ekki við þessa fram-
tíðarsýn við komandi aldamót.
Hrafn Sæmundsson.
12