Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1999, Síða 34

lífeyri sérstaklega og mest hjá þeim
sem verða fyrir varanlegri örorku á
æskuárum. Hafa ber í huga að hér er
um að ræða fólk sem ekki hefur átt þess
kost að ávinna sér lífeyrissjóðsrétt,
eignast húsnæði og njóta þeirra launa
og lífsfyllingar sem heilbrigðri starfs-
ævi fylgir. Þvert á móti hefur það, oft
frá unglingsaldri, búið við þrengstu
fjárhagsskorður sem þekkjast og borið
margvíslegan kostnað af fötlun sinni.
Að síðustu skorar Öryrkjabandalag
Islands á stjórnvöld að afnema þegar í
stað skerðingu bóta vegna tekna maka
og létta til muna jaðarsköttum af því
fólki sem harðast verður fyrir þeim.
Baráttan gegn aðskilnaðarstefnu
íslenskra stjórnvalda er hvorki kjara-
barátta né mannúðarbarátta. Hún er
mannréttindabarátta.
Öryrkjabandalag Islands
Hlerað
í hornum
Eiginmaðurinn hringdi í eiginkonuna
og bað hana að snara veiðidótinu sínu
í veiðitöskuna og pakka svo því nauð-
synlegasta niður og endilega muna eftir
að hafa bláu náttfötin með. Svo kom
eiginmaðurinn heim, greip föggur sínar
og fór. Að viku liðinni kom hann heim
heldur betur þrekaður og fór að segja
frá veiðiferðinni, en spurði svo: “Hvar
voru eiginlega bláu náttfötin mín sem
ég bað þig um að taka með, ég fann
þau hvergi?” Konan svaraði salla-
róleg: “Bláu náttfötin þín voru efst í
veiðitöskunni”.
* * *
Lítil dótturdóttir ritstjóra var að láta
hann segja sér sögu og hlýddi hugfang-
in á þuluna. Þá hringdi síminn og sú
stutta hljóp til og svaraði: “Nei, hann
er ekki við. Hann er að segja mér
sögu”, og lagði á með það. Allnokkru
síðar hringdi síminn og allt fór á sömu
leið, því sú litla var snögg til.
Hún kom hreykin til baka og þá sagði
afi henni að hún mætti ekki svara alltaf
svona í símann. Þá spurði sú litla:
“Afi, er tvisvar alltaf?”
* * *
Gunnar var orðinn vel drukkinn á bam-
um og var að rekja raunir sínar fyrir
barþjóninum. “Eg ætla oft að drekkja
sorgum mínum en konan mín og
tengdamamma fást bara aldrei svo
mikið sem niður að sjó.”
Guðríður Ólafsdóttir
félagsmálafulltrúi ÖBÍ:
ÁRBÆJARLAUG
Fyrir skömmu hafði samband
við okkur Stefán Kristjáns-
son framkvæmdastjóri Árbæjar-
laugar, erindi hans var að bjóða
okkur í heim-
sókn til að
kynna okkur
aðstöðuna
við laugina
og líta á úr-
bætur sem
gerðar hafa
verið á að-
gengi nýlega.
Eins og
vænta má var
erindinu vel tekið af okkar hálfu
og tími heimsóknar ákveðinn.
Þegar við Helgi framkvæmda-
stjóri ÖBÍ
lögðum leið
okkar á
áfangastað
hittist svo á að
það var einn
af þessum fáu
vetrardögum í
Reykja-vík,
þar sem snjó-
ar og blæs -
sem sagt byl-
ur. Við létum
það auðvitað ekki aftra för okkar.
Þegar á áfangastað var komið
var notalegt að koma í hús og á
rnóti okkur tók Ásgeir Sigurðs-
son og gekk með okkur um
staðinn. Strax við inngang í and-
dyri eru aðgengilegar snyrtingar,
að öðru leyti er anddyrið allt
mjög rúmgott. Það sem vakti
athygli okkar er að gerður hefur
verið sérstakur klefi fyrir þá sem
viljahafanæði við fataskipti. Þar
inni er salernis-, búnings- og
baðaðstaða, auk hjólastóls, sem
sagt allt á staðnum. Ekki er það
heldur lítils um vert í misjöfnu
veðurfari að á barmi æfinga- og
barnalaugar,- steinsnar frá bún-
ingsklefa er lyftubúnaður, stóll
sem hægt er að setjast í innan dyra
og þegar niður í vatnið er komið er
hægt að synda út í gegnum op sem
liggur að útilaug. Á barmi útilaugar
liggur skábretti niður í laug sem
hægt er að rúlla baðstól niður og upp
ef kosið er að fara ekki í laugina
innan dyra. Það er rétt að taka það
fram að hægt er að synda inn í einn
heita pottinn.
Við skoðuðum einnig almenna
búningsaðstöðu og kom það í
minn hlut að skoða þá aðstöðu
kvenna, Helgi og Ásgeir sáu um hina
hliðina.
Inni í almennu klefunum eru
einnig aðgengilegar snyrtingar,
bekkir eru miðlungs háir, ekki sérút-
búnir en geta
nýst mörgum.
I almennu
klefunum eru
einnig tvö lítil
herbergi sem
fólk getur leit-
að afdreps í ef
það vill vera í
friði, þar inni
eru stólar til að
tylla sér á en
ekki sérbún-
aður fyrir fatlaða, þó er dyrabreidd
nægjanleg til að hægt sé að koma
hjólastól þar inn og fara í sturtur og
laug. Við hlið búningsklefa er
ljósabekkur og sána og hjólastóll til
staðar, bæði í kvenna- og karla-
klefum. Það má með sanni segja að
í þessa laug sækja allir aldurshópar,
þar eru eldri borgarar með vatnsleik-
fimi tvisvar til þrisvar í viku. Þar fara
foreldrar með kornabörn sín í ung-
barnasund. Þegar við Helgi mætt-
umst aftur í anddyri laugarinnar var
okkur boðið upp á kaffisopa í veit-
ingaaðstöðu sem þar er.
Við færum Stefáni og Ásgeiri
bestu þakkir fyrir boðið og góðar
móttökur.
Guðríður Ólafsdóttir.
34