Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1999, Qupperneq 5

INNLITIÐ
Við Guðríður félagsmála-
fulltrúi lögðum á ljúfu sept-
embersíðdegi leið okkar yfir
í aðsetur SÍBS að Suðurgötu 10,
Reykjavík. Aðaltilefnið var jú að
heilsa upp á nýjan framkvæmdastjóra
SIBS sem þar hafði þá starfað í á
annan mánuð.
Það er Kristín Þorsteinsdóttir sem
þar ræður nú ríkjurn en hana munu
landsmenn þekkja vel af skjánum en
þar sagði hún okkur lengi og vel
fréttir, bæði góðar og slæmar eins og
gengur. Kristín mun kynna sig og sín
störf í næsta tölublaði þ.e. jólablaðinu.
Eins og fram kemur annars staðar
hér í blaðinu þá er SÍBS - Samband
íslenskra berkla- og brjóstholssjúkl-
inga langfjölmennasta aðildarfélag
Oryrkjabandalagsins með um 6700
félaga - tæpan þriðjung allra félaga í
aðildarfélögunum. SÍBS er svo sem
nafnið bendir til samband félaga:
Upprunalegi kjarninn og meginafl
lengi vel vora berkladeildimar vítt um
landið, berklasjúklingar enn með sín
sterku ítök, svo era Samtök astma- og
ofnæmissjúklinga, Landssamtök
hjartasjúklinga, en þar innanborðs er
Neistinn - foreldra- og styrktarfélag
hjartveikra barna og svo Samtök
lungnasjúklinga. Við hittum einmitt
Kristín Þorsteinsdóttir
formann þeirra samtaka, Jóhannes
Guðmundsson, sem sagði okkur frá
því að Samtök lungnasjúklinga hefðu
opna skrifstofu að Suðurgötu 10 á
miðvikudögum frá kl. 13-17 og þar
svaraði í síma og væri til viðtals
Brynja D. Runólfsdóttir en síminn
552-2154.
En aftur að henni Kristínu fram-
kvæmdastjóra SÍBS. í stuttu
spjalli við Kristínu kom hún inn á það
að þó þing SIBS séu aðeins annað
hvort ár, þá hittast formenn hinna
einstöku félaga á formlegum fundi
það ár sem þing er ekki, svo yrði nú í
haust. Kristín sagði að framundan
væri merkisatburður á Reykjalundi.
1. okt. tæki forseti Islands fyrstu
skóflustunguna að nýbyggingu við
Reykjalund og reiknað væri með því
að í kjölfarið yrði jarðvinna boðin út.
Skóflustungan ætti í raun að verða
lokahnykkurinn á landssöfnuninni
sem einmitt ætti um þær mundir árs-
afmæli. Þegarhefðu safnast45 millj-
ónir króna og nú væri verið að skrifa
bréf til væntanlegra viðbótaraðila,
aðallega hópa.
Með skóflustungunni væri vakin
verðug athygli á þessu ágæta átaki
þjóðarinnar til eflingar endurhæf-
ingar.
Kristín sagði að áætluð væri opnun
alhliða upplýsingaskrifstofu í svo-
kölluðu Rauða húsi að Suðurgötu 10,
þar sem bæklingar lægju frammi, ein-
stök félög gætu kynnt sig og almenn
upplýsingagjöf yrði sem best. Við það
væru miklar vonir bundnar. Kristín
minnti einnig á að nauðsyn væri á því
að efla heimasíðu SÍBS, bæta þar við
upplýsingum og vegvísum.
Við færum Kristínu bestu þakkir
fyrir spjallið, árnum henni alls hins
besta í þýðingarmiklu starfi, en vel að
merkja er Kristín fyrsti formlega
ráðinn framkvæmdastjóri SIBS, nú og
svo bíðum við kynningarinnar í jóla-
blaðinu.
H.S.
Hlerað í hornum
Og einn gamall urn mat manna á
verðleikum fólks.
Tveir menn urðu úti á fjallvegi eystra,
annar heimamaður, hinn aðkomu-
maður. Sóknarprestur heimamanns-
ins var á tali við aldraðan bónda um
atburð þennan og bóndi kvað mikinn
mannskaða vera að heimamanninum
sem var annálaður bifreiðastjóri. Þá
hrautútúrpresti: “Það var nú ekkert
með hann. Það var enn hörmulegra
með hinn, hann var akademískur
borgari”.
Tengdamamman kom heim til tengda-
sonarins og sagði móð og másandi:
“Það elti mig maður alla leið heim að
dyrum”. Þá sagði tengdasonurinn:
'Tlvað er þetta, er orðið svona skugg-
sýnt úti?”
Piparsveinninn var spurður að því
hvers vegna hann hefði ekki kvænst.
“Ja, ég hef nú aldrei fundið þá réttu,
en það hefur ekki gert neitt til, því ég
hefi haft það svo ágætt með öllum
hinum.”
***
Gamla konan var spurð af fréttamanni
hvort hún bæði bænirnar sínar á
hverju kvöldi. Hún svaraði: “Nei,
ekki alltaf. Stundum langar mig bara
ekki í neitt”.
***
“Guð hjálpi þeim sem eru alltaf að
leita að hinni fullkomnu konu”, sagði
maðureinn við annan. Þásagðihinn:
“Ég segi nú enn frekar. Guð hjálpi
þeim nú enn meira sem finna þá
fullkomnu”.
***
Hann var hjá spákonu sem rýndi í
kristalkúluna sína og sagði svo honum
til lítillar gleði: “Ég sé að þú hefur
tekið mjög skynsamlega ákvörðun
þegar þú keyptir þér líftryggingu á
dögunum”.
***
Það var verið að jarðsyngja aldraða
konu sem misst hafði eiginmann sinn
fyrr á árinu, en þeim ekki komið of
vel saman um ævina, enda sagði prest-
urinn: “Þau óku saman æviveginn en
bara í sitt hvoru hjólfarinu”.
***
Það var verið að taka til altaris.
Margir fóru upp en hjón ein fram-
arlega í kirkjunni sátu sem fastast. Þá
gall við í syni þeirra er hjá þeim sat:
“Ætlið þið ekki að fara upp að girð-
ingunni og fá ykkur í glas?”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
5