Tímarit Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2002, Blaðsíða 32

Gissur sagði að eldra fólk ætti mjög oft erfitt
með að fá aftur vinnu og það þyrfti mikinn
stuðning til þess að halda við starfshæfni. Þetta
er fólk sem er í raun á besta aldri sem hefur
orðið úti á vinnumarkaðinum og hrakar fljótt ef
ekkert er að gert.
Að síðustu flutti Hrafn Magnússon,
framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða,
erindi um þýðingu starfsendurhæfingar fyrir
lífeyrissjóði. Hrafn lýsti undrun sinni á að
svona þing skyldi ekki verið haldið fyrr því
umræðan væri mjög þörf. Hann nefndi að
Janus endurhæfing væri tilraunaverkefni sem
fæli í sér samvinnu lífeyrissjóðanna og heil-
brigðisráðuneytisins þar sem stefnan er að
koma einstaklingunum út á vinnumarkaðinn
aftur. Hann sagði að fjárhagslegur stuðningur
ríkisvaldsins skipti sköpum um framtíðina. Að
lokum sagði Hrafn að það ætti að nota þetta
tækifæri og koma á samstarfi ýmissa hags-
munaaðila.
I lok ráðstefnunnar bar Karl Steinar Guðna-
son, forstjóri Tryggingastofnunar ríkisins upp
ályktun þar sem því var beint til heilbrigðis- og
tryggingaráðherra að stjórnvöld beittu sér fyrir
aukinni samræmingu vegna endurhæfingar hér
á landi.
Framkvæmdastjóri Öryrkjabandalagsins,
Arnþór Helgason, bað um orðið en var tjáð að
ekki væri ætlast til umræðna um ályktunina.
Arnþór gagnrýndi fyrirkomulag málþingsins
og benti á að áður hefði Öryrkjabandalag Is-
lands efnt til funda um skyld efni þar sem m.a.
Glæsileg sundlaug á Reykjalundi.
hefði verið fjallað um þátttöku lífeyrissjóða og
opinberra aðila. Þá lagði hann til að drepið yrði
á þann þátt sem lök kjör öryrkja hér á landi
ættu í brýnni þörf fyrir endurhæfingu. Ráð-
stefnustjóri hafnaði því að bæta þessu við
ályktunina en sagði að boðendur málþingsins
myndu koma þessum skilaboðum til ráðherra.
Vissulega ber að fagna því að efnt hafi verið
til þessa málþings. En gagnrýna má að þeir sem
málið snertir, öryrkjar, áttu engan fulltrúa í
nefnd þeirri sem skipulagði þingið.
K.Þ. A.H.
EG OG DVOL
Einar Þór heiti ég og ætla að
segja ykkur hvað Dvöl hefur
gert fyrir mig. Ég frétti fyrst af
Dvöl þegar ég var á Reykjalundi, fé-
lagsráðgjafi sýndi mér bæklinga um
þá möguleika sem ég hefði eftir út-
skrift.
A þessum tíma var ég á mörkunum
með að viðurkenna veikindi mín og
hafði farið eins djúpt niður og hægt
var. A Reykjalundi opnaðist lífið
fyrir mér á nýjan leik og ég horfðist í
augu við það að ég var geðveikur.
Hvað nú? Maður á besta aldri og
tveggja barna faðir, útskrifaður eftir
14 vikna dvöl á Reykjalundi. Ég fór
fyrst í Geðhjálp sem virkaði yfir-
þyrmandi stórt og mikið fyrir mig og
þar var allt of mikið tal um veikindi.
Þá Iokaðist ég inni í skel og gerði
mínum nánustu erfitt fyrir.
Ég fór þá aftur yfir ýmsa bæklinga
EINAR ÞÓR
sem ég fékk á Reykjalundi og rakst
þá á Dvalarbæklinginn. Ennfremur sá
ég grein í Morgunblaðinu þar sem
þess var getið að þann 9. október
2000 væri opið hús í Dvöl í tilefni af
tveggja ára afmæli Dvalar.
Nú hafði ég enga afsökun fyrir því
að kíkja ekki á staðinn. Svo lagði ég
af stað enda vel kunnugur leiðinni
eftir nokkrar ferðir að staðnum án
þess að fara inn. Mér var tekið opnum
örmum og ég féll gjörsamlega fyrir
hlýlegum stað og húsi með sál. Þar
hef ég fengið andlegan og félags-
legan stuðning í mínum persónulegu
málum.
I Dvöl hef ég ekki þurft að ganga
með grímu - þar hef ég verið ég sjálf-
ur.
Ég fagna því að tilraunatíma Dvalar
er lokið þannig að nú er maður ör-
uggur með staðinn og óska ég mér og
öðrum til hamingju með þessi tíma-
mót.
Einar Þór
Höfundur er gestur Dvalar og samdi
þessar línur í tilefni afþriggja ára af-
mœli Dvalar sem haldið var í Digra-
neskirkju 11. októher 2001
32