Íþróttablaðið - 01.02.1975, Side 10
KNATTSPYRNA:
ióhannes — með augun á
atvinnumennskunni
Knattspyrnumaður ársins 1974 er
24 ára gamall íþróttakennari, Jóhann-
es Eðvaldsson úr Val. Augu hans
beinast nú mjög að atvinnuknatt-
spyrnunni í Evrópu. Hann hefur feng-
ið tilboð, en honum finnst ekkert
liggja á. „Ég er laus og liðugur og
get andað rólega, vegið og metið til-
boðin“. Jóhannes er nú í Holbæk í
Danmörku, stundar þar nám í sjúkra-
þjálfun og mun leika með 1. deildar-
liði Holbæk.
Jóhannes er fæddur í Vestmanna-
eyjum, sonur Edvald Mikson, nudd-
arans góðkunna og eiginkonu hans
Sigríðar Bjarnadóttur. Bæði hafa þau
hjónin stundað íþróttir með árangri,
Mikson margfaldur landsliðsmaður í
Eistlandi á yngri árum, Sigríður frjáls-
íþróttakona í Eyjum.
„Ég man vel eftir fyrsta markinu,
sem ég skoraði í meistaraflokki Vals“,
segir Jóhannes, „skoraði í bláhom í
mínum öðrum leik, það er gegn Akra-
nesi. Hinsvegar man ég lítið eftir
mínum fyrsta leik í meistaraflokki“.
Jóhannes hefur 10 landsleiki að baki
og hefur þótt skara fram úr lengst af.
Hann hefur ekki alltaf þótt láta að
stjórn og verið settur út af sakrament-
inu fyrir þær sakir, að hann taldi sjálf-
ur. „Ég hef sagt stór orð á stundum, —
og fyrir það hef ég líka verið látinn
gjalda“, sagði hann. ,,en ég er nú
einu sinni svo gerður að ég læt ekki
vaða ofan í mig með skítuga skóna,
og líð það engum, háum né lágum“.
„Ég vona að ég hafi gert rétt í að
velja Holbæk frekar en Morton“,
sagði Jóhannes að lokum. „Ég tel
mig verða meira í brennidepli í Dan-
mörku en í Skotlandi, auk þess sem
ég mun fá tækifæri til að læra fag,
sem ætti að koma að notum í fram-
tíðinni, því ekki verð ég knattspymu-
maður til eilífðamóns'.
KÖRFUKNATTLEIKUR:
Kristinn — einn úr hinum
ósigrandi KR-kjarna
Kristinn Stefánsson úr KR, Körtu-
knattleiksmaður ársins, hcfur um
margra ára skeið verið einn vinsæl-
asti körfuboltamaðurinn okkar. Róleg-
ur og yfirvegaður leikmaður er hann,
nýtur þess að vera 198 sentimetrar,
sem er að sjálfsögðu mikill kostur í
þessari grein íþrótta.
Hann byrjaði vestur í bæ að sparka
boita með KR-ingum, eins og títt er
um unga menn þar um slóðir. Um
12 ára aldur „villtist“ hann í iR-húsið
við Túngötu og æfði þar meðal annars
með Kolbeini Pálssyni og Gunnari
Gunnarssyni. Allir áttu síðar eftir að
skapa kjama ósigrandi KR-liðs ásamt
fleirum góðum körfuboltamönnum.
Síðan lá leiðin í KR hjá Kristni, og
enn aftur í ÍR. En 15 ára var hann
endanlega í KR. Meistarar urðu pilt-
arnir í 2. flokki, og frá 1965 til 1970
var KR hið ósigrandi afl í körfubolt-
anum.
Síðan hefur gengið á ýmsu, en KR
er stöðugt meðal beztu liðanna. „Að
sjálfsögðu stefnum við að sigri núna
eins og alltaf“, sagði Kristinn, en
keppnin í 1. deildinnkí körfubolta er
nú meira spennandi en nokkru sinni
fyrr.
Kristinn er verzlunarskólagenginn,
starfar sem skrifstofumaður hjá Stál-
smiðjunni og er kvæntur Magnúsínu
Valdimarsdóttur, en liún er af Skag-
anum. Þau búa í Breiðholti og eiga
2 státna stráka og von á þriðja barn-
inu í þessum mánuði Kristinn hefur
leikið 29 landsleiki og er mcðal leikja-
hæstu lcikmanna landsliðsins.
LYFTINGAR:
Árni Þór — Norðurlanda-
meistari í fyrra
Árni Þór Helgason, lyftingamaður
ársins 1974, er áberandi kröftulegur
og stillilegur, aðeins 19 ára gamall og
stundar nám í Menntaskólanum í
Reykjavík. Hann er KR-ingur en á
þó heima á flötunum í Garðahreppi.
Spurðum við hann að sjálfsögðu
hvernig það mætti vera. Upplýsti hann
okkur þá um, að hann væri nýlega
fluttur suður á flatimar en hefði áður
átt heima í vesturbænum. Þurfti þetta
því ekki frekari skýringar við.
Árni Þór byrjaði snemma að æfa
frjálsar-íþróttir hjá KR. Fyrst lagði
hann stund á spretthlaupin en síðan
sneri hann sér að kúlu og kringlu-
köstum og í tengslum við það kynnt-
ist hann lyftingum sem hð í þjálfun
fyrir köstin. En nú iðkar hann sem
sagt lyftingar af krafti og æfir yfir-
leitt 3—4 sinnum í viku og hefur náð
mjög góðum árangri. Hæst ber
Norðurlandameistaratitil hans á s.l.
ári í milliþungavigt unglinga, þ. e. 20
ára og yngri. Hann bar einnig sigur
úr býtum í íslands- og Reykjavíkur-
meistaramóti unglinga. Árni Þór sagð-
ist æfa mest upp á eigin spýtur, þar
sem enginn fastur lyftingaþjálfari
væri hér starfandi, en sagðist jafn-
framt njóta aðstoðar og tilsagnar lyft-
ingarmanna sem heföu meiri reynslu,
eins og t. d. Óskars Sigurpálssonar
og Gústafs Agnarssonar.
Hann er staðráðinn í að æfa lyft-
ingar áfram og spurðum við hann
hvort hann byggi sig ekki kappsam-
lega undir Norðurlandameistaramót-
ið í lyftingum, sem halda á hér á landi
í vor. Ámi sagði óvíst um þátttöku
sína í því móti, því að á sama tíma
stæði sem hæst undirbúningur próf-
anna í skólanum og ekki væri alltof
auðvelt að láta þetta falla saman.
10