Íþróttablaðið - 01.04.1980, Qupperneq 50

Islensk stúlka komin í færi í leik við Norðmenn á Norðurlanda-
mótinu.
(Úr frásögn íþróttablaðs-
ins af Norðurlandameist-
aramóti kvenna í hand-
knattleik, í Reykjavík)
„Þá mættust ísland og
Noregur og reyndist það hinn
raunverulegi úrslitaleikur
mótsins og verður því getið hér
allítariega.
íslensku handknattleiks-
stúlkunum tókst á lokamín-
útum leiksins við Noreg að
snúa leiknum algerlega sér í vil
og skora síðustu fjögur mörk
leiksins við gífurleg fagnaðar-
læti. Þar með tryggðu þær sér
sigur í hinum spennandi leik,
þar sem norsku stúlkurnar
höfðu um miðjan síðari hálf-
leik náð tveggja marka for-
skoti og ekkert annað virtist
þá blasa við en norskur sigur.
íslensku stúlkurnar voru
taugaóstyrkar og til að kóróna
allt misnotaði Sigríður Sig-
urðardóttir, hinn markvissi
fyrirliði, tvö vítaköst í röð.
Fyrst varði norski markvörð-
urinn og síðan skaut Sigríður í
stöng. Staðan var 7:5 og þær
norsku voru mjög ákafar í
vöminni. En smá von vaknaði,
þegar „leynivopnið“ Sigrún
Guðmundsdóttir, skoraði fall-
egt mark og aðeins eitt mark
skildi.
Norsku stúlkurnar léku
mjög fast til þess að halda
marki yfir og hikuðu ekki við
að brjóta af sér. En það reynd-
ist þeim dýrt. Brotið var á Sig-
rúnu Guðmundsdóttur í góðu
færi og dómarinn, Knud
Knudsen, dæmdi vítakast.
Þá sýndi þjálfari íslenska
liðsins hvílíkt traust hann ber
til Sigríðar. Hann sendi hana
inn á völlinn til að taka víta-
kastið, og Sigríður brást ekki
trausti hans eða áhorfenda og
sendi knöttinn örugglega í
mark. Staðan var 7:7 og
spennan á hámarki. Og ekki
minnkuðu fagnaðarlætin, þeg-
ar Sigrúnu Guðmundsdóttur
tókst aftur að skora með
ágætu langskoti. Fjórar mín-
útur voru til leiksloka og
margt gat skeð. En norsku
stúlkurnar voru fullákafar í
sókninni. Sigríður Sigurðar-
dóttir komst inn í sendingu og
leiðin að markinu var greið.
Það var ekki að sökum að
spyrja. Sigríður skoraði
örugglega og þar með var ís-
lenskur sigur öruggur — hinn
þriðji í mótinu.“
íþróttablaðið
1964
(Úr viðtali við Gunnar
Guðmannsson, knatt-
spyrnumann)
„Hvers vegna náum við ís-
lendingar ekki lengra í knatt-
spyrnu en raun ber vitni?
— Eflaust er aðalorsökin
sú, hversu fáir við erum og úr
fáum að velja. Einnig gætir
þess, að leiktímabilið er stutt
og leikjum þjappað saman,
þannig að of lítill tími er til
æfinga. Alltof mikið álag er á
bestu leikmenn okkar vegna
ýmissa aukaleikja. Þetta skap-
ar bæði leikþreytu og leik-
leiða. Þó er það umhugsunar-
efni, að oftast stöndum við
okkur vel í yngri flokkunum
gegn erlendum jafnöldrum og
sýnir það ljóslega, að eitthvað
fer aflaga eftir því sem leik-
menn eldast.
— Hvernig eigum við Is-
lendingar að fá gott landslið í
knattspyrnu?
— Þessari spumingu svar-
aði ég að mestu hér á undan,
en bæta má við, að mín skoð-
un er, að við fáum aldrei gott
landslið eða félagslið fyrr en
Framhald á bls. 99
Gunnar Guðmannsson í bar-
áttu í 1. deildar leik.
50