Íþróttablaðið - 01.04.1981, Qupperneq 17

Frá setningarathöfn hinnar glæsilegu íþróttahátíðar s.l. sem bar öflugu og fjölbreyttu starfi ÍSÍglöggt vitni.
3 milljarðar gamalla króna (30
milljónir). Við fengum á síðustu
fjárlögum 240 milljónir þannig
að nokkuð vantar upp á endar
nái saman.“
Hvemig aflar ÍSÍ þess fjár sem
á vantar?
„ÍSÍ þarf auðvitað ekki að afla
allra þessa peninga. Félögin afla
mikilla peninga með innheimtu
félagsgjalda. Ég get nefnt sem
dæmi að stelpan mín litla sem er
10 ára stundar fimleika og hand-
knattleik og þarf að greiða fyrir
það um 100 krónur á mánuði.
Þetta hefði ekki þurft að reyna í
gamla daga. Það hefði enginn
mætt á æfingar. Nú svo er það
betlistarfsemin sem er að ganga
af öllum dauðum sem koma ná-
lægt henni. Það má mikið vera ef
þetta eilífa betl á ekki eftir að
hafa alvarlegar afleiðingar í för
með sér fyrir íþróttahreyfinguna í
framtíðinni og þá meina ég í því
formi að fólk hætti að vinna fyrir
íþróttirnar í landinu. Það fólk
sem stendur í þessu betli er alveg
að gefast upp. Loks má geta þess
að íþróttabandalag Reykjavíkur
fær styrk frá Reykjavíkurborg og
það munar mikið um hann.“
íþróttir fyrir alla
Tími okkar var nú farinn að
styttast og skrifstofustjórinn nýi
hafði greinilega í ýmsu að snúast
eins og við var að búast. Við
spurðum hann að lokum hver
væru brýnustu verkefni framtíð-
arinnar og hvaða málefnum
hann teldi að brýnast væri að
ryðja braut fram á við á næstu
árum.
„Númer eitt er að byggja fleiri
íþróttahús og sundlaugar. Einnig
þarf að vinna markvisst að efl-
ingu almenningsíþrótta í landinu
og auka líkamsrækt þjóðarinnar.
Þó má ekki gleyma því að af-
reksíþróttir eru nauðsynlegar. Þá
þarf einnig að vinna vel að
fræðslumálum og leiðbeinenda-
málum. Þessir tveir málaflokkar
eru mjög stórt átriði og að þeim
þarf að vinna vel í framtíðinni.
—SK.
17