Íþróttablaðið - 01.04.1989, Síða 52

Geir Sveinsson rifjar upp gang mála
í B-keppninni í Frakklandi 1989
Myndir: Skapti Hallgrímsson.
Allir þekkja sögu íslenska lands-
liðsins frá því Bogdan tók við því,
haustið 1983. Sú óvænta „heppni"
liðsins að komastá Ólympíuleikana í
Los Angeles '84, 6. sætið þar sem
tryggði áframhaldandi veru meðal A-
þjóða og framhaldssaga þess í heims-
meistarakeppninni '86 í Sviss, hafði
skipað liðinu sess meðal bestu lands-
liða heims. Voniralmennings ogfjöl-
miðla fyrir þessar stórkeppnir voru
hóflegar og snérust fyrst og fremst um
að áframhaldandi vera í A-flokki yrði
tryggð. En eftir áframhaldandi sæta
sigra urðu þær raddir sífellt háværari
sem fóru fram á verðlaunasæti á
Ólympíuleikunum í Seoul '88.
Hérna tel ég að sameiginleg mark-
mið leikmanna annars vegar og al-
mennings og fjölmiðla hins vegar
hafi skilið að. Leikmenn og þjálfari
gerðu sér vel grein fyrir hverjar lík-
urnar væru og til þess að tryggja sér
A- sæti áfram varð hið minnsta að
vinna þrjá leiki í riðlinum og jafnvel
að það dygði ekki til. Og hvað þá að
tryggja sér sæti til að spila um brons-
ið, en til þess þurfti að vinna fjóra
52