Hvöt - 01.02.1949, Blaðsíða 14

H V Ö T
i‘>
Hátíðasalurinn í Kvarngarden.
fleira, sem of langt yrði hér upp a'ð
telj a.
Eftir þessar ræður skemmtu
menn sér við söng, kvikmyndasýn-
ingu og samræður frant eftir kvöldi.
Við Hans Jacob vöknuðum kl.
7,30 næsta morgun. Við geispuðum
óskaplega. Menn hö'fðu yfirleitt
gengið seinna til rekju kvöldið áð-
ur en æskilegt var.
Við þvoðunt okkur, tíndum á
okkur tuskurnar i flýti og fórum út.
Veðrið var ágætt. Sólargeislarnir
kysstu grænt laufið, sem bærðist
létt í blænum.
Við litum yfir bæinn. Nærliggj-
andi bús standa dreifð í skjóli
trjánna, vel hirtir garðar umlykja
þau öll. Þetta eru gömul timburliús,
vel birt og snotur. Niðri í hjarta
bæjarins eru nokkur ný steinhús.
Engir sandliólar eða grjóturðir
sjást. Holt og bæðir, jafnt sem slétt-
ur, eru grasi grónar eða skógi vaxn-
ar. Skammt undan liggur spegil-
sléttur sjórinn.
Við röltum til góðtemplarahúss-
ins „Kvarngárden", öðru nafni
„Gammelhus“. Þar átti mótið að
fara 'fram. Eftir 5 mínútur erum
við á staðnum.
„Kvarngárden“ er stórt timbur-
bús, byggt í gömlum stíl. Það er
ekki sérlega tilkomumikið að utan,
en laglegt og viðkunnanlegt að inn-
an, og afar sérkennilegt.
Mér fannst hátíðasalurinn sérlega
skemmtilegur. Þar hlustuðum við á
fyrirlestra á daginn og skemmtum
okkur þar á kvöldin meðan mótið
stóð yfir.