Hvöt - 01.02.1949, Blaðsíða 38

36
H V ö T
Ef við lítum á skemmtanalífið í
Reykjavík í dag, komumst við að
raun um, að því fer alls fjarri, að
það sé yfirleitt fagurt og heilbrigt.
Þeir opinberu skemmtistaðir, sem
hér eru, eru flestir mjög óheppilegir
fyrir ungt fólk, og margir beinlínis
gróðrarstíur auðnuleysis og drykkju
skapar. Þeir ha'fa lítið upp á að
hjóða annað en dansleiki, og þá oft
mjög lélega, eða kvikmyndir, sem
oftast eru af lélegra taginu, og liafa
heinlínis spillandi áhrif á ungling-
ana.
Það væri vissulega til mikilla
þjóðþrifa að banna annan eins ó-
fagnað og sumar kvikmvndir, sem
vekja til méðvitundar ýmsar lágar,
duldar hvatir unglinganna og leiða
þannig til afbrota þeirra og óspekta.
Það er ekki við því að búast, að
upp úr slíkum illgresisreit, sem
skemmtanalífið er, vaxi fagurt
mannlí'f.
I þessari borg er ekki einn ein-
asti skemnitistaður, sem fullkom-
inn getur talizt, skemmtistaður, sem
kalla mætti reglulega menningar-
stöð, þar sem ungt fólk getur í rík-
um mæli iðkað tómstundastörf og
eflt þroska sinn.
Það þýðir lítið að hrópa um holl-
ar skemmtanir og heilbrigðara lif,
þegar flest ytri skilyrði skortir, til
að svo geti orðið.
Nú virðist þó nokkuð vera að rofa
til i þessu efni, á ég þar við þá á-
kvörðun að gera drauminn um
æskulýðshöll að veruleika. En það
er vissulega ekki vegna aðgerða
stjórnarvaldanna, heldur vegna þess
að forystusveitir æskunnar hafa tek-
Aðalstjórn S.B.S. skipa
Formaður: Ingólfur A. Þorkelsson,
Varaformaður: Finnbogi Júliusson,
Iðnskólanum.
Meðstjórnendur: Jón Bjarnason,
Samvinnuskólanum.
Sæmundur Kjartansson,
Háskólanum.
Jón Norðdahl.
Ritnefnd Hvatar skipa:
Þorvarður Ornólfsson,
Háskólanum.
Guðbjartur Gunnarsson,
Kennaraskólanum.
Jón Bjarnason,
Samvinnuskólanum.
ið málið í sínar hendur og ákveðið
að Itrinda þvi í 'framkvæmd.
Æskufólkið er mjög einhuga í
þessu máli. Það knýr nú fast á og
krefst hetri skilyrða til handa sér og
lieilla þjóðinni. Styðjum hana því
drengilega í þessu og breytum þann-
ig hrópunum um spillingu og refs-
ingar í jákvætt starf.
Sköpum æskunni holl og þroska-
vænleg skilyrði, og þá mun liún
vissulega ekki valda okkur von-
brigðum með því að hníga að fótum
hins geigvænlega fjanda menning-
ar og mannsæmandi lífs, áfengisins.
Minnumst þess, að lieilbrigt um-
hverfi og gott uppeldi skapar góða
hjóð'félagsþegna, en góðir þjóðfé-
lagsþegnar eru skilyrði fyrir blóm-
legri menningu og fögru lífi.