Fjölrit RALA - 20.03.1980, Síða 27

23
Nióurstöður frá einstökum tilraunastöðum gefa góða hugmynd um
áburðarsvörun á viðkomandi gróðurlendi. Meðal annars sést vel, hve
lengi frjósemi landsins er að aukast við mismunandi aðstæður, hve mikilli
áburðarsvörun má reikna með, varanleiki áhrifa áburðargjafar í tvö
ár, mismunur þess að bera á árlega eða annað hvert ár svo og mismunur á
áburðarsvörun eftir árferði. Upplýsingar ijm það, hve mikið eigi að bera á
og í hvaða hlutföllum, eru hins vegar í sumum tilvikum ekki nógu áreiðan-
legar vegna hins mikla breytileika.
Við lýsingar á uppskeru og gróðurfari í óábornum reitum hér á eftir
er yfirleitt miðað við meðaltöl þeirra ára, sem viðkomandi tilraun stóð.
Slík meðaltöl eru einnig notuð til að gera grein fyrir mismun á uppskeru og
góðurfari milli tilraunaliða.
GRÓÐURLAUS MELUR.
('Miðhús á Reykjanesi, A.-Barð.l
Tilraunin stóð frá 1968 til 1972 eða í fimm ár. Uppskera var mæld
öll árin nema 1968. Tilraunaskipulag var samkvæmt flokki I (sjá bls..12).
Tilraunin var á sléttum, svo til ógrónum mel í um 20 m hæð.
Uppskera af óábornu landi var um 0.1 hestburður á hektara að jafnaði (sjá
nánar bls. 9).
Megninniðurstaða tilraunarinnar var á þá leið, að hæpið sé að bera
á mela, þar sem gróðurhula er innan við 5%, án sáningar. Gróðurinn þéttist
að vísu smám saman við áburðinn, en um of mikinn stofnkostnað er að ræða
á meðan gróður er gisinn og uppskera lítil. Uppskeruauki í tilrauninni
var t.d. ekki nema ura 4 hestburðir á hektara í þriðja sinn, sem borið var
á (85N-29P).