Fjölrit RALA - 20.03.1980, Blaðsíða 64

- 60
GRASRÍKUR ÞURSASKEGGSMÖI.
(Svinavatn i Grimsnesi/ Ám.)
Tilraunin stóð árin 1969-1979 eða i ellefu ár, og var uppskera mæld
öll árin. Gróðurfar var metið öll árin nema 1974. Tilraunaskipulag var sam-
kvæmt flokki II (sjá bls. 13).
Tilraunin var i um 100 ra hæð á þurrum, fremur þykkum, smáþýfðum móa.
Gróðurfar tilraunalandsins einkennist af þursaskeggi (um 20%) og grösum (um
30%)(sjá nánar bls. 10).
Uppskera á óábomum reitum var að meðaltali 4.2 hestburðir á hektara,
mest 6.3, minnst 2.1.
Við áburðinn jókst hlutdeild grasa i 67% á fyrsta ári, en var siðan i
kringum 80%, þar sem borið var á annað hvert ár (85N-38P), en 95% þar sem
borið var á árlega (100N-44P).
Fyrsta árið, sem borið var á, var uppskeruauki af völdum áburðarins
aðeins um 5 hestburðir miðað við meðaláburðarskammtinn 85N-38P og annað
árið 12 hestburðir. Siðan var uppskeruaukinn að meðaltali um 16 hestburðir
á ári, þar sem borið var á annað hvert ár (85N-38P), en um 33 þar sem borið
var á árlega (100N-44P). Þetta er óvenju mikill munur. Sveiflur í uppskeru
milli ára voru miklar i öllum reitum.
Nokkur uppskeruauki fékkst fyrir stgprri köfnunarefnisskammtinn (70N-
100N) eða 4 hestburðir að meðaltali á tilraunatimanum. Aukið magn af fos-
fór (31P-44P) gaf ekki af sér aukna uppskeru við minni köfnunarefnisskammtinn
en hins vegar um 1 hestburð við þann stærri. Svörun fyrir kali var óljós.
Eftirverkun tveggja ára áburðargjafar (85N-38P) var mikil fyrsta árið,
en minnkaði ört úr þvi. Á fjórða ári var hún horfin að mestu, hvað uppskeru
snerti. Gróðurfar breyttist smám saman i það horf, sem það var við upphaf
tilraunarinnar, og niu árum eftir að hætt var að bera á sást varla, að þar
hefði áburður komið. í eftirverkun kom fram nokkur uppskeruauki fyrir stærri
fosfórskammtinn, en litill fyrir stærri köfnunarefnisskammtinn.
Þessi landgerð virðist allvel fallin til áburðargjafar. Gróðurfar
breytist fljótt, en nokkum tima tekur að byggja upp frjósemi landsins. Fremur
litlir áburðarskammtar árlega gefa besta raun.
Áhrif mismunandi áburðarliða á uppskeru i tilrauninni eru sýnd i töflu
5 bls. 21.
Á næstu siðum eru linurit, sem sýna uppskeru og gróðurfar. Linumar,
sem sýna áhrif áburðargjafar annað hvert ár og eftirverkun tveggja ára áburð-
argjafar, eru byggðar á meðaltali allra áburðarliða. Meðal áburðarskammtur
var 85N-38P á hektara. Linan, sem sýnir áhrif árlegar áburðargjafar, byggir
á sama meðaltali fyrstu tvö árin, en siðan á áburðarliðnum 100N-44P á hektara