Fjölrit RALA - 20.03.1980, Blaðsíða 82
78
GRASLENDI MEÐ STARARGRÓÐRI.
(Melshorn í Berufirði/ S.-MÚl.)
Tilraunin stóð árin 1969-1973 eða í fimm ár. Uppskera og gróðurfar
var mælt fyrsta árið og tvö hin síðustu. Tilraunaskipulag var samkvæmt
flokki II (sjá bls. 13).
Tilraunin var á sléttlendi á einum af neðstu hjöllunum í Berufirði
í um 80 m hæð. Gróðurfarslega flokkast landið sem fremur deigt valllendi.
Starir (um 30% af þekju) og grös (15%) einkenna tilraunalandið, sem er
mjög mosaríkt (sjá nánar bls. 10).
Við áburðinn jukust grös fyrsta árið í 43% af þekju,en þau voru
síðan 60-70% eftir árferði og hvort borið var á annað hvert ár eða árlega.
Uppskera á óáboma landinu var að jafnaði 3 hestburðir á hektara, mest
4.2, minnst 1.9. Uppskeruauki við áburðargjöf var um 8 hestburðir fyrsta
árið miðað við meðaláburðarskammtinn 85N-38P. SÍðustu tvö mælingarárin
var uppskeruaukinn 18 hestburðir á hektara eftir árlega áburðargjöf (100N-
44P), en 14 hestburðir, þar sem borið var á annað hvert ár (85N-38P).
Eftirverkun tveggja ára áburðargjafar (85N-38P). var meiri en á flest-
um hinna tilraunastaðanna. Á þriðja ári eftirverkunar var uppskeruaukinn
um 7 hestburðir á Iiektara. Hlutdeild grasa var þá um 50% í eftirverkunar-
reitum, en 14% í þeim óábomu.
Stærri köfnunarefnisskammturinn (70N-100N) gaf óverulegan uppskeru-
auka,en stærri fosfórskammturinn(31P-44P) engan. Kalíáburður hafði hvorki
mælanleg áhrif á uppskeru né gróðurfar.
Áhrif mism\anandi áburðarliða á uppskeru í tilrauninni eru sýnd í
töflu 5 bls. 21.
Á næstu síðum eru línurit, sem sína uppskeru og gróðurfar. Línurnar,
sem sýna áhrif áburðargjafar, eru byggðar á meðaltali allra áburðarliða.
Meðaláburðarskammtur var 85N-38P á hektara. Línan, sem synir áhrif árlegar
áburðar^jafar, byggir á sama meðaltali fyrstu tvö árin, en síðan á áburðar-
liðnum 100N-44P á hektara.