Fjölrit RALA - 20.03.1980, Qupperneq 130

126
5. ELFTINGAR (EQUISETUM).
Elftingar var að finna í langflestum tilraunanna og náðu 1% af gróður-
þekju eða meira í áburðarlausu reitunum á 19 stöðum. Á þurrlendi var hlutur
þeirra mestur á Galtalæk eða 5% af gróðurþekju að meðaltali, Yfirleitt
jókst hlutfallsþekja elftinga við friðunj sumsstaðar tvöfaldaðist hún.
Elftingar hörfuðu strax við árlega áburðargjöf, en hurfu sjaldnast alveg.
Væri borið á annað hvert árf hélst hlutur þeirra svipaður og í upphafi til-
raunar. Við eftirverkun tveggja ára áburðargjafar náðu elftingar fljótlega
svipaðri hlutfallsþekju og í áburðarlausu reitunum. Þær virtust því fylla
flokk þeirra tegunda, sem best una sér á friðuðu landi.
6. MOSI (BRYALES).
Mosi var í hverri einustu tilraun, og var hlutur hans í gróðurþekju
3-72% í áburðarlausu reitunum. Viðbrögð mosa við friðun voru mjög mis-
munadi eftir stöðum. Sumsstaðar minnkaði þekja hans en óx annarsstaðar.
Hlutur mosa í þekju minnkaði verulega við áburðargjöf strax fyrsta árið
og áfram síðan. Mosi hvarf ekki alveg við áburðargjöf; jafnvel ekki þótt
borið væri á árlega. Hlutur mosa varð þó ekki nema brot upphaflegrar þekju.
Á þremur stöðum hélt hann helmingi upphaflegrar þekju við áburð annað hvert
ár. Það var á Jökuldalsheiði, Gæshólum og í Gæshólamýri. Við eftirverkun
tveggja ára áburðargjafar endurheimti mosi útbreiðslu sína smám saman, en
fjarri fór þó, að hann næði upphaflegri hlutfallsþekju á tíma þessara til-
rauna. í stórum dráttum breyttist þekja mosa í öfugu hlutfalli við þekju
grasa við áburðargjöf og í eftirverkun á flestum tilraunastaðanna.
7. FLÉTTUR (LICHENES)♦
Fléttur komu fyrir á öllum tilraunastöðum nema tveimur - Mýrarkoti og
Kirkjubóli - og náðu 1% hlutfallsþekju eða meira í áburðarlausum reitum á
17 stöðum. Þekjan var 12% á Jökuldalsheiði, en annars staðar 1-2%. Þekjan
minnkaði mjög á öðru sumri áburðargjafar, og fléttur hurfu, þar sem borið
var á árlega. Við áburð annað hvert ár hurfu fléttur ekki alveg, og í
eftirverkunarreitunum héldu þær svipaðri þekju og við lok áburðargjafar, en
breiddust ekki út. Þær reyndust vera í hópi þeirra tegunda, sem búnar eru
hvað minnstri úbreiðsluhæfni og kemur það varla á óvart.