Fjölrit RALA - 15.02.1995, Page 67

Efnasamsetning
65
amerískum lúpínutegundum, en til þess efnis hefur tiltekin vansköpun í nautgripum
(crooked calf disease) verið rakin (Keeler o.fl. 1976; Davis & Stout 1986; Majak &
Ogilvie 1992). Takist í framtíðinni, með úrvali og kynbótum, að rækta stofn af
alaskalúpínunni sem inniheldur lítið af beiskjuefnum má ætla að hann geti orðið mun
mikilvægari beitar- og fóðurplanta en lúpínan er í dag. Ræktun á sætri lúpínu er hins
vegar hvorki auðveld né gerð í eitt skipti fyrir öll. Við það að beiskjuefnainnihald
minnkar dregur úr mótstöðu plantnanna gegn sjúkdómum og vörnum gegn beit af
völdum skordýra og annarra grasbíta. Þá geta sætir stofnar blandast beiskum stofnum
og beiskjuefnainnihald aukist aftur. Nauðsynlegt er því að viðhalda stöðugt
hreinræktun á sætum lúpínustofni (Wink 1990).
Þakkarorð
Rannsóknir þær sem hér er fjallað um voru hluti af stærra samstarfsverkefni
Rannsóknastofnunar landbúnaðarins, Landgræðslu ríkisins og Rannsóknastöðvar
Skógræktar ríkisins um nýtingu níturbindandi plantna í landgræðslu, skógrækt og
landbúnaði. Verkefnið var styrkt af Rannsóknaráði ríkisins árin 1988-1991. Hér er
einnig vísað til niðurstaðna úr verkefni á Rannsóknastofnun landbúnaðarins um
vistfræði og útbreiðsluhætti alaskalúpínu sem styrkt var af Vísindasjóði árin 1993 og
1994. Ýmsir hafa lagt hér hönd á plóg, Áslaug Helgadóttir og síðar Jón
Guðmundsson höfðu á hendi verkefnisstjórn í samstarfsverkefni stofnananna þriggja,
Daði Björnsson og Sigþrúður Jónsdóttir unnu að sýnatöku og skráningu gagna,
Sigurður Ingason, Amgrímur Thorlacius og fleiri starfsmenn efnagreiningastofu Rala
önnuðust efnagreiningar, Andrés Arnalds stóð fyrir greiningu á beiskjuefnum á
rannsóknastofu í Bandaríkjunum, Hólmfríður Sigurðardóttir og Jón Guðmundsson
lásu handrit. Höfundar færa þessum aðilum bestu þakkir.