Morgunblaðið - 28.05.2020, Blaðsíða 49

MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 2020
Nú er komið að
kveðjustund, elsku
amma. Um leið og
ég þakka þér alla
ástúðina og þolin-
mæðina í minn garð langar mig
að rifja upp góðar minningar. Af
nægu er að taka en mig langar
að byrja á Kapló þar sem ég var
oft í pössun fyrstu æviárin.Þar
lærði ég að tefla auk þess sem ég
gat lengi dundað mér með stórt
segulbandstæki við að hlusta á
tónlist með heyrnartólum og
syngja með. Einnig var mjög
gaman að fara inn í herbergi til
Guðlaugar langömmu og spjalla
og stundum fékk ég að gista þar
í skúffu. Eftir að ég stofnaði sjálf
fjölskyldu fylgdist þú alltaf vel
með og prjónaðir fallegar peysur
á öll börnin mín þegar þau fædd-
ust. Við ferðuðumst töluvert
saman en minnisstæðust er mér
ein ferð á ættarmót sem haldið
var að Núpi í Dýrafirði. Ég var
svo lánsöm að fá að vera með
ykkur afa í bíl og þótti mér það
frábær ferð. Á síðustu árum hitt-
umst við stundum til að spjalla
um lífið og tilveruna og fékk ég
þá ófá heilræði sem hafa nýst
mér mjög vel. Ég veit að þú
varst hvíldinni fegin og verður
tilbúin að taka á móti mér þegar
minn tími kemur.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ólöf Bolladóttir.
Þegar við hugsum til ömmu
Lilju er okkur þakklæti efst í
huga. Þakklæti fyrir að hafa átt
yndislega ömmu sem þótti vænt
um okkur og var alltaf til staðar.
Hún fagnaði okkur í hvert skipti
sem við komum og tók óskaplega
vel á móti okkur, knúsaði okkur
og kyssti.
Davíð er langelstur okkar
systkina og fékk því að eiga
ömmu Lilju og afa Inga nánast
einn í mörg ár. Í huga hans
standa upp úr skemmtilegar
minningar af ótal bústaðaferðum
víða um land, sundferðum í
gömlu laugina í Þjórsárdal, refa-
byrginu á Snæfellsnesi og
strandferðum á svörtu sandana
við Vík í Mýrdal. Þar að auki
voru ófáar gistinætur í Barmó
og á Hjarðarhaganum þar sem
amma sagði sögur af nautum og
ljónum á Ísafirði, sem var uppá-
haldsstaðurinn hennar. Þegar
við komum saman til Ísafjarðar í
fyrsta sinn hér um árið kom í
ljós að allt það sem amma hafði
sagt um fegurð Vestfjarða var
hverju orði sannara og ekki
hægt að hugsa um Vestfirði án
þess að hugsa um ömmu.
Amma Lilja var alltaf til stað-
ar fyrir okkur systkinin og við
gátum alltaf leitað til hennar. Í
mörg ár skutlaði hún okkur í
tónlistartíma eða íþróttir og kom
jafnan hlaðin kræsingum sem
hún keypti hjá Jóa Fel. Þangað
Lilja Helga
Gunnarsdóttir
✝ Lilja HelgaGunnarsdóttir
fæddist 3. febrúar
1932. Hún lést 9.
maí 2020.
Útför Lilju fór
fram 27. maí 2020.
fór hún svo oft að
hún var hætt að
þurfa að panta þeg-
ar inn var komið –
góðgætið var ein-
faldlega sett í poka
fyrir hana. Ömmu
fannst afskaplega
mikilvægt að við
kæmumst leiðar
okkar og gætum
sinnt hugðarefnum
okkar, hvort sem
var að koma Jakobi í píanótíma,
Soffíu á skauta eða Magnúsi í
hokkí. Við áttum margar góðar
samverustundir með ömmu í
bílnum og hún saknaði þess þeg-
ar því lauk. Við söknuðum þess
líka eins og við söknum hennar
núna.
Ömmu var vel tekið hvar sem
hún kom. Hún náði til fólks með
góðum húmor og kom einstak-
lega vel fyrir. Amma sagði oft
óborganlega hluti og fjölmargar
fleygar setningar koma upp í
hugann sem fá mann til þess að
brosa. Þegar við heimsóttum
ömmu á Grund hin síðari ár var
hún ævinlega hress, vel til höfð
eins og alltaf og elskuð af öllum,
vistmönnum og starfsfólki. Þá
var gott að setjast og spjalla,
þiggja jafnvel kaffi og með því
og oftar en ekki skoða myndir
sem afi eða strákarnir hennar
höfðu tekið saman. Þá ljómaði
amma og þekkti alla á myndum
frá ýmsum tímum.
Við vissum alltaf og vitum enn
hvað ömmu þótti vænt um okk-
ur. Við erum þakklát fyrir að
hafa átt hana svona lengi og við
söknum hennar mikið. Minning-
arnar um ömmu Lilju munu lifa
með okkur alla tíð.
Davíð, Jakob, Soffía og
Magnús Gunnarsbörn.
Elsku amma Lilja mín.
Þú ert örugglega fyrsta amma
mín sem ég man eftir. Og ein af
þeim manneskjum sem hafa haft
mest áhrif á líf mitt.
Ég þarf ekki að telja upp allt
sem þið afi Ingi hafið gert fyrir
mig – ég þarf ekki einu sinn að
kalla hann afa Inga, því hann er
eini afinn sem ég hef nokkurn
tímann átt og er því bara afi
minn. Allt frá því ég gisti sem
ungbarn í kommóðuskúffu hjá
ykkur afa og þar til þið leidduð
mig út í lífið, með öllu því sem
gekk á þess á milli.
Ég átti minn griðastað hjá
ykkur afa, ásamt Inga Fjalari
frænda mínum, og voru þær ófá-
ar helgarnar sem við tvö gistum
hjá ykkur; fórum í bað um kvöld-
ið, sváfum í herberginu hennar
ömmu Guðlaugar, hvísluðum
draugasögur og vöknuðum í
faðmlögum til þess að fá súr-
mjólk og cocoa puffs hjá afa,
heyra standklukkuna slá og
hlusta á fréttirnar í útvarpinu.
Afi kenndi okkur Inga báðum
að tefla og ég játa mig algjörlega
sigraða gagnvart þeim tveimur,
Ingi Fjalar endaði í landsliðinu í
skák en í staðinn fékk ég að
spóka mig í bænum með ömmu
Lilju – og hún þekkti sko alla!
Það tók heila eilífð að labba nið-
ur Laugaveginn því hún þurfti
alltaf að stoppa og tala við ein-
hvern. Við komum við í apótek-
inu hjá Kjartani bróður hennar
og sóttum vítamínpillurnar sem
voru grænar öðrum megin og
gular hinum megin, við fórum í
ljós (já!) og amma keypti á mig
bikiní og við vorum alltaf í Vest-
urbæjarlauginni… og fengum
okkur svo pulsu á eftir. The good
times.
Amma og afi létu mig borða
hrossakjöt og sögðu mér að
þetta væri nautakjöt og svo þeg-
ar ég sagði að mér fyndist „hest-
húsalykt“ af matnum, þá fóru
þau að hlæja! Og afi minn, þessi
annálaði hestamaður… ég
spurði hann: „Borðar þú vini
þína?“ Og þá hlógu þau ennþá
meira. Svona var okkar sam-
band. Meira eins og foreldrar og
barn heldur en amma, afi og
barn. Enda hef ég alltaf sagt að
amma Lilja og afi hafi verið eins
og hinir foreldrar mínir. Þau
gripu inn í allskonar hluti sem
þau hefðu ekkert þurft að gera.
Amma kenndi mér svo margt,
hún hló með mér og hún grét
með mér og svo gat hún líka sagt
að ég væri „silly og vitleysing-
ur“. Hún gat líka skammað rass-
gatið út úr buxunum hjá mér…
og ég var stundum mest hrædd
við hennar viðbrögð af öllu.
En að eiga svona dýrmætar
minningar með ömmu sinni og
afa, það er í alvöru gulls ígildi.
Ég hef nýlega skoðað myndir af
okkur þegar ég var bara á öðru
árinu og gerði mér þá grein fyrir
að amma Lilja var í raun 5 árum
yngri þá en ég er núna! Það er
svolítið skrýtið.
Elsku amma og afi, ég gæti
haldið endalaust áfram en við
vitum hvað geymist í minning-
unum og ég er svo þakklát fyrir
allt sem þið hafið gert fyrir mig
og hvað þið hafið passað vel upp
á mig. Ég er svo leið yfir að
komast ekki til landsins í jarð-
arförina en ég veit að amma og
afi vita að ég er þarna.
Lilja Guðlaug Bolladóttir.
Amma mín og afi, þau Guð-
laug Kvaran og Gunnar Andrew,
eignuðust fjóra syni og var faðir
minn Kjartan þeirra yngstur.
Ekkert bólaði á fleiri börnum
um langa hríð, eða ekki fyrr en
Lilja frænka mín kom í heiminn,
átta árum á eftir pabba. Á milli
þeirra systkinanna ríkti ávallt
einstaklega náið samband sem
einkenndist af væntumþykju og
kærleika.
Lilja frænka var eftirminni-
legur og stórbrotinn karakter,
sem vakti athygli fyrir skemmti-
lega og lifandi frásögn, hnyttin
tilsvör og orðheppni. Hún kom
ávallt auga á spaugilegu hliðarn-
ar í lífinu og var einnig ófeimin
við að gera grín að sjálfri sér.
Líf okkar Lilju tvinnaðist á
svo margan hátt, eins og vonlegt
er með náskyldar frænkur. Ég
minnist með mikilli hlýju góð-
viðrisdaga æsku minnar þegar
Lilja, amma, Ingi og strákarnir
lögðu land undir fót og heim-
sóttu okkur inn í Smáíbúða-
hverfi. Þá var nú gaman að vera
til! Strákarnir voru miklir vinir
mínir og leikfélagar þá og fram
eftir öllum aldri raunar. Síðan
tóku við skemmtilegar heim-
sóknir í Borgarnes, þar sem allt-
af var sól í minningunni líka. All-
ar samverustundirnar eru ekki
síst eftirminnilegar fyrir þær
sakir að Ingi tók iðulega myndir
af okkur öllum en á þessum ár-
um áttu fæstir myndavélar og
því lítið um ljósmyndir á flestum
heimilum.
Samband Lilju og ömmu
minnar, Guðlaugar, var innilegt
og náið og mér skilst að Lilja
hafi heimsótt ömmu nær alla
daga þegar amma dvaldi á
Grund. Margar skemmtilegar
heimsóknir á Kaplaskjólsveginn
leita á hugann, fyrst var setið í
góða stund inni hjá ömmu þar
sem hún gæddi mér á ýmsum
tegundum brjóstsykurs úr
kommóðuskúffunni og sagði mér
sögur frá því í gamla daga.
Frammi voru svo Lilja, Ingi og
frændur mínir allir og þá var nú
oft glatt á hjalla.
Mörgum árum síðar urðum
við Lilja svo nágrannar í Barma-
hlíð og hittumst fyrir vikið nokk-
uð oft. Lilja var afskaplega
frændrækin og hlýtt til allra
frænkna og frænda, auk þess
sem hún hafði áhuga á að fylgj-
ast með þeim. Ég man eftir
einkar skemmtilegu frænkuboði
í Barmahlíð þar sem hún bauð
okkur öllum frænkunum að
koma með börn okkar.
Fyrir örfáum árum hagaði því
svo þannig til að Lilja og
mamma mín voru samtímis á
Grund og þá hitti ég Lilju oft
daglega. Það duldist engum að
heilsu hennar fór mjög að hraka
á allra síðustu árum en alltaf var
hún samt á harðahlaupum með
göngugrindina. Einhvern veginn
afrekaði hún það meira að segja
að komast á henni alla leið til
mín inn í Barmahlíð í hitteð-
fyrra, en sennilega verður það
áfram ein af ráðgátum lífsins
hvernig henni tókst það.
Þessi skemmtilega frænka
mín gaf lífinu svo sannarlega lit
og mér þótti innilega vænt um
hana. Inga, Magnúsi, Gunnari og
Bolla og þeirra fjölskyldum
sendi ég mínar hjartanlegustu
samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning Lilju frænku.
Guðlaug Kjartansdóttir.
Okkur langar til að minnast
elsku Lilju í nokkrum orðum, en
henni kynntumst við árið 1976
þegar leiðir Hrundar systur og
Gunna, sonar Lilju og Inga, lágu
saman. Stuttu síðar fluttum við
af hreinni tilviljun í sama stiga-
gang í blokkinni sem Lilja og
Ingi bjuggu þá í á Kaplaskjóls-
veginum. Við vorum nýgift og
kornung og þvílík gæfa það var
að hafa þau hjónin rétt við hönd-
ina. Það voru ófáar ferðirnar
sem við fórum upp til þeirra að
fá eitthvað lánað eða fá góð ráð
um allt mögulegt. Alltaf mættu
þau okkur með brosi á vör,
elskulegheitum og rausnarskap.
Þau hjónin reyndust okkur sem
bestu fósturforeldrar. Á þessum
árum var Ingi Fjalar sonarsonur
Lilju og Inga oft hjá þeim og það
eru ljúfar minningar tengdar því
þegar varfærnislega var bankað
á dyrnar hjá okkur og þar var
hann mættur. Með okkur mynd-
aðist góð vinátta, enda dreng-
urinn bráðskemmtilegur og
skýr.
Lilja var glæsileg kona, vel að
sér og hafði mikinn áhuga á fólki
og velferð þess, ekki síst ef ættir
þess mátti rekja vestur til Ísa-
fjarðar. Góðsemi hennar og
gamansemi smitaði frá sér og
ekki fór framhjá neinum hve
vænt henni þótti um sitt fólk,
ekki síst móður sína sem bjó hjá
þeim. Lilja var annálaður dugn-
aðarforkur með einstaka sam-
skiptahæfileika og bjó yfir létt-
leika sem laðaði fólk að henni,
ekki síst ungt fólk. Lilja og Ingi
hafa verið hluti af okkar sam-
ferðafólki öll þessi ár síðan við
kynntumst þeim fyrst og erum
við þakklát fyrir einstaka vin-
áttu þeirra og velvild. Við minn-
umst Lilju með gleði, virðingu
og þakklæti. Guð blessi minn-
ingu hennar.
Laura, Magnús
og fjölskylda.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRGNÝR ÞÓRHALLSSON
frá Stóra-Hamri,
Suðurbyggð 2, Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 29. maí klukkan 13.30.
Hekla Ragnarsdóttir
Guðrún Ösp Þórgnýsdóttir
Dagný Björk Þórgnýsdóttir Sverrir Konráðsson
Inga Þöll Þórgnýsdóttir
Hekla Björt Helgadóttir
Þórgnýr Inguson
Edda Rún Sverrisdóttir
Guðrún Lóa Sverrisdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GRETHE G. INGIMARSSON,
Fróðengi 7,
lést á deild 12E Landspítalanum 21. maí.
Útför auglýst síðar.
Christian Þorkelsson Guðrún Axelsdottir
Anna María Þorkelsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, systir og mágkona,
SNJÓLAUG F. ÞORSTEINSDÓTTIR
Austurbyggð 17, Akureyri,
lést á Dvalarheimilinu Hlíð sunnudaginn
24. maí. Jarðaförin fer fram frá
Akureyrarkirkju þriðjudaginn 2. júní klukkan 13.30. Blóm eru
vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast hennar er
bent á Dvalarheimilið Hlíð, Akureyri.
Innilegar þakkir færum við starfsfólki Víðihlíðar fyrir yndislega
umönnun.
Ólína E. Jónsdóttir Halldór M. Rafnsson
Þorsteinn St. Jónsson Hildur Edda Ingvarsdóttir
Helgi Rúnar Jónsson Olga Hanna Möller
Margrét Elfa Jónsdóttir Arnór Bjarnason
Þorsteinn G. Þorsteinsson Sesselja Stefánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma
og langamma,
HJÖRDÍS BALDURSDÓTTIR,
Norðurtúni 17, Álftanesi,
lést á Hrafnistu, Hraunvangi, 19. maí.
Útförin fer fram frá Garðakirkju, Álftanesi,
föstudaginn 29. maí klukkan 13. Í ljósi aðstæðna mun útförin
fara fram með nánustu ættingjum og vinum.
Sendum starfsfólki Bylgjuhrauns sérstakar þakkir fyrir góða
umönnun á erfiðum tímum.
Halldór Kristinsson
Guðrún Hanna Ragnarsdóttir Hartley
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri,
KRISTMUNDUR INGIMARSSON
bifreiðastjóri,
lést á Karólínska sjúkrahúsinu í Svíþjóð
7. maí. Útför hans fer fram frá
Sauðárkrókskirkju 2. júní klukkan 14.
Einnig verður streymt frá útförinni á facebooksíðu
Sauðárkrókskirkju.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Umhyggju - félag langveikra barna.
Ásta Valsdóttir
Helga Jóna Kristmundsd. Bjarni H. Halldórsson
Valur Freyr Ástuson
Karl Ingimar Vilhjálmsson Guðrún Kristmundsdóttir
Elísabet Ingimarsdóttir Björgólfur Hávarðsson
Vilhjálmur Ingimarsson Erla Ösp Ingvarsdóttir
Kamilla Ásta Valsdóttir
og fjölskyldur
Sendum ættingjum og vinum innilegar
þakkir fyrir vináttu og samúð við andlát
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður
og ömmu,
DÍÖNU ÞÓRUNNAR
KRISTJÁNSDÓTTUR,
sem andaðist 14. apríl.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Lundar í Sunnuhlíð.
Ari G. Þórðarson
Þórður Arason Elínborg G. Sigurjónsdóttir
Kristján M. Arason Andrea J. Mohr-Arason
Ari, Sigurjón, Bjarmi, Benjamín, Elías og Helgi