Morgunblaðið - 08.12.2020, Qupperneq 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 2020
✝ Olga Hafbergfæddist í
Reykjavík 8. júní
1930. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni 1. des-
ember 2020. For-
eldrar hennar voru
Engilbert Ólafur
Hafberg, f. 9.9.
1890, d. 1.11. 1949,
og Olga Magn-
úsdóttir Hafberg, f.
17.12. 1896, d. 18.9. 1930. Al-
systkini Olgu, eru Magnús Finn-
ur, Gunnar látinn, Einar Jens
látinn og Hulda Guðrún látin,
hálfsystkin Olgu eru Þórarinn,
Einar Eggert, Helga, öll látin,
Eysteinn og Ingibjörg Ólína.
Olga giftist þann 23. sept-
ember 1950 Snorra Jónssyni, f.
2.3. 1925, d. 20.6. 2012. Börn
þeirra eru: 1) Olga Guðrún, f.
6.6.1951, fyrri maki Einar Ein-
arsson, f. 23.11. 1946, d. 25.4.
1986, börn þeirra, a) Einar
Snorri m. Hildigunnur Haf-
steinsdóttir, barn Bergur Jóns-
son, b) Davíð Arnar m. Áslaug
Gunnarsdóttir, börn Andri
Berg, Sara, Kristjana Rut og
Gylfi Hrafn, c) Birkir Snær m.
Þórunn Ása Þórisdóttir, börn
Einar Karel og Þórdís Kara.
Núverandi maki Olgu er Rúnar
Ástvaldsson. 2) Engilbert Ólaf-
ur Hafberg, f. 14.7. 1953, fyrri
sinnar í Reykjavík. Engilbert
kvæntist síðar Rannveigu Haf-
berg og héldu þau heimili í
Reykjavík og Viðeyjarstofu í
Viðey þar sem þau stóðu fyrir
búskap og jafnframt versl-
unarrekstri í Reykjavík í 10 ár.
Olga gekk í héraðsskólann á
Laugarvatni og stundaði síðan
verslunarstörf í verslun fjöl-
skyldunnar, Tóbakshúsinu,
Austurstræti 17. Olga æfði og
sýndi fimleika með fimleika-
flokki Ármanns í Reykjavík.
Haustið 1950 fluttu þau að
Skógum undir Eyjafjöllum, þar
sem Snorri var ráðinn kennari
við nýstofnaðan héraðsskóla. Á
Skógum bjuggu þau á fjórða
áratug. Þar fæddust þeim börn-
in fjögur og ólu þar upp. Olga
aðstoðaði Snorra við fimleika-
þjálfun kvenna og við sund-
kennslu á vorin en eftir að
börnin stálpuðust vann hún í
mötuneyti héraðsskólans að
Skógum. Árið 1984 fluttu Olga
og Snorri til Reykjavíkur þar
sem Olga vann við umönnun
aldraðra og síðan sem stuðn-
ingsfulltrúi við Safamýrarskóla
í Reykjavík til starfsloka.
Vegna aðstæðna verða aðeins
nánustu ættingjar viðstaddir út-
förina í Garðakirkju sem fram
fer klukkan 13 þann 8. desem-
ber 2020, en streymt verður frá
athöfninni á slóð:
htps://www.sonik.is/olga
Virkan hlekk á slóð má nálg-
ast á
https://www.mbl.is/andlat
maki Kolbrún
Kristinsdóttir, f.
8.11. 1951, d. 16.7.
2005, börn þeirra
eru a) Jóhann m.
María Kristjáns-
dóttir, börn þeirra
Perla Kolbrún,
Dagur Óli og Eng-
ilbert Fannar, b)
Helgi Karl m. Þóra
Helgadóttir, börn
þeirra Baldur Kári
og Freyja Rún, c) Snorri m.
Harpa Hilmarsdóttir. Núver-
andi maki Engilberts er Sigrún
Tómasdóttir. 3) Jón HB, f.
14.11. 1954, maki Þóra Björns-
dóttir, börn þeirra a) Berglind
m. Emil Árni Vilbergsson, börn
þeirra Eik, Mirra og Flóki, b)
Olga Hrönn m. Steindór Oddur
Ellertsson, börn þeirra, Lísa og
Björt, c) Elín Helga m. Arnar
Björgvinsson, barn þeirra Eyja
4) Hlynur Hafberg, f. 28.2.
1963, maki Alma Björk, börn
þeirra eru a) Tinna Hrund m.
Hlynur Steinn Þorvaldsson,
börn þeirra Hektor Jaki og Pal-
tasar Goði, b) Einar Ægir m. El-
ísabet Traustadóttir, barn
þeirra Ísabella Aría, c) Helga
Þuríður m. Birgir Loftur
Bjarnason, barn þeirra er
Hrafntinna Rós.
Olga bjó með föður sínum og
alsystkinum eftir lát móður
Tengdamóðir mín minntist
þess hin síðari ár að hún hefði
ekki átt móður, en hana missti
hún aðeins þriggja mánaða og
var skírð við jarðarför hennar.
Hún hélt því fram að hún hefði
komist betur af með það en
systkini hennar fjögur sem áttu
minningar um móður en ekki
hún. Þessi afstaða er þroskuð og
ber því vitni að gera eins gott úr
aðstæðum og hægt er. Eflaust
mótaði þess lífsreynsla samt
Olgu alla tíð en beygði hana ekki.
Engilbert faðir hennar fékk ráðs-
konur til að annast um heimilið
allt frá bernsku Olgu. Ein þeirra
var Rannveig Guðmundsdóttir
sem varð síðan eiginkona hans.
Samband Olgu og Rannveigar
var afar gott, einlægt og kær-
leiksríkt þó hún hafi ekki kallað
hana mömmu. Með tilkomu
Rannveigar komst eflaust festa á
heimilishaldið og fjölskylduna og
hún reyndist börnunum góð.
Engilbert keypti og rak bú í Við-
ey um tíu ára skeið og flutti fjöl-
skylduna þangað. Þar líkaði Olgu
vel og naut útiveru og náttúru.
Faðir Olgu átti og rak Tóbaks-
húsið við Austurstræti 17 í
Reykjavík og þar vann Olga við
afgreiðslustörf og naut sín vel í
miðborginni. Það voru því miklar
breytingar á hennar lífi þegar
hún gifti sig, 20 ára gömul,
Snorra Jónssyni íþróttakennara
og fór með honum austur fyrir
fjall að nýstofnuðum Héraðs-
skóla í Skógum undir Eyjafjöll-
um. Olga rifjaði það oft upp að
hún hefði lítið sem ekkert kunnað
til húsverka og því þurft að prófa
sig áfram ein og óstudd. Það hef-
ur verið mikið að gera hjá ungu
Reykjavíkurdömunni fyrstu árin
hennar í Skógum því þá fæddust
þeim þrjú börn á fjórum árum og
níu árum síðar yngsta barnið.
Olga annaðist heimilið af natni og
alúð. Hún bjó fjölskyldu sinni
myndarlegt heimili. Ég sé það
fyrir mér að það hafi verið anna-
samt hjá henni sem vildi gera allt
svo fullkomið. Olga kvartaði samt
aldrei undan hlutskipti sínu. Hún
var hamingjusöm með Snorra og
þau sérlega samrýmd og sam-
stillt hjón alla tíð. Hún fylgdi
Snorra á sumrin norður á Siglu-
fjörð þar sem hann vann í síld.
Fjölskylda Snorra tók henni afar
vel.
Ég hitti Olgu fyrst í Skógum
milli jóla og áramóta 1973 þegar
ég mætti í heimsókn til að hitta
son hennar og kærasta minn,
hann Jónsa. Hún kom mér fyrir
sjónir sem hæversk og prúð og
vildi öllum vel, falleg og fíngerð
og fáuð í allri framkomu. Þrátt
fyrir hlédrægni hafði hún af-
dráttarlausar skoðanir og hikaði
ekki við að setja þær fram.
Hún minnti mig oft á það að ég
hefði kynnt henni jóga, sem varð
hennar íþrótt til æviloka. Ég hafi
aðstoðað hana við að fá vinnu eft-
ir að þau fluttu í bæinn 1984 þeg-
ar Snorri hætti að kenna og
margt fleira. Hún dáðist að starfi
mínu hjá SÁÁ og var einlægur
aðdáandi þeirra sem velja að lifa
lífinu án áfengis. Sjálf var hún
bindindiskona. Eftir að Olga
veiktist af heilabilun gat hún
samt rifjað upp allar þessar
minningar. Síðustu ár hefur Olga
búið á Sóltúni og notið einstakrar
hjúkrunarþjónustu sem einkenn-
ist af fagmennsku og hlýju. Þar
leið henni vel, var sátt við allt og
alla en jafnframt tilbúin að
kveðja. Ég kveð tengdamóður
mína með þakklæti.
Þóra Björnsdóttir.
Þegar við kveðjum ömmu sitja
eftir góðar minningar. Ofarlega í
huga eru samverustundirnar
með ömmu og afa á Skógum og
síðar í sumarbústaðnum Lauf-
skógum. Amma var mjög ná-
kvæm með alla hluti og alltaf var
skipulögð dagskrá sem ávallt fól í
sér hreyfingu, enda mikið
íþróttafólk á ferð. Amma kenndi
barnabörnunum sund í sundlaug
Skógaskóla og þar var engin af-
sláttur veittur. Sundtökin voru
kennd af mikilli nákvæmni. Sund
var ekki aðeins til að bjarga sér í
vatni. Það átti líka að synda fal-
lega. Í Laufskógum var gróður-
sett og nærliggjandi bæir heim-
sóttir þar sem amma kynnti
barnabörnin ávallt með miklu
stolti. Við vorum langflottust að
hennar mati.
Amma var okkur systrum
mikil fyrirmynd í hollu mataræði
og hreyfingu, hún stundaði
reglulega hreyfingu langt fram
eftir aldri, jóga og göngur voru í
miklu uppáhaldi. Meðal heilsu-
ráða ömmu var að gleypa hvít-
lauk og rækta geril í krukku sem
átti að vera allra meina bót, við
komumst þó aldrei upp á lagið
með það. Þótt iðulega hafi ein-
göngu verið hollusta á borðum
hjá ömmu eru okkur minnisstæð-
ar vatnsdeigsbollurnar með
súkkulaðiglassúrnum með
rommdropum á bolludaginn og
brúnkakan á jólunum. Með þessu
drakk amma sykurlaust gos og
var þar algjörlega á undan sinni
samtíð.
Amma var mjög smekkleg og
falleg að innan sem utan. Hún
hafði mikinn skilning á því þegar
unglingsstelpur vildu nota allan
sinn pening í fallega flík, hún rifj-
aði oft upp söguna af því þegar
hún sem unglingur keypti sér fal-
legan grænan kjól fyrir allt mán-
aðarkaupið. Smekkvísi hennar og
snyrtimennska og góð umgengni
við fötin kom okkur að góðum
notum, flíkurnar hennar voru
heilar áratugum síðar og entust
okkur lengi.
Seinna fluttu amma og afi á
Háaleitisbrautina, þangað var
gott að koma. Amma var alltaf
mjög passasöm, þannig setti hún
stóla fyrir útidyrnar ef ske kynni
að við skyldum ganga í svefni.
Nýársboðin voru í hávegum höfð
á Háaleitisbrautinni, ávallt var
vel mætt þótt tímasetning, mæt-
ing fyrir hádegi, reyndist barna-
börnunum þyngri með árunum.
Amma var síðustu ár á Sóltúni,
þar sem vel var hugsað um hana.
Hún var alltaf ánægð að fá heim-
sóknir, þar voru börn, barnabörn
og barnabarnabörn kynnt fyrir
starfsfólki, með miklu stolti, rétt
eins og í bæjarheimsóknum fyrir
austan á árum áður.
Við kveðjum ömmu með sökn-
uði en miklu þakklæti. Við sjáum
hana fyrir okkur leiða afa Snorra.
Berglind, Olga Hrönn og
Elín Helga Jónsdætur.
„Elsku drengirnir mínir, gam-
an að sjá ykkur!“ var það fyrsta
sem við heyrðum ömmu Olgu
segja þegar við komum í heim-
sókn til hennar. Svo kom út-
breiddur faðmurinn og faðmlag-
ið. Innilegt og hlýtt. Amma hafði
ákaflega góða og hlýlega nær-
veru en þó var alltaf stutt í
lúmskan húmorinn hennar.
Minningarnar eru fjölmargar
sem við eigum um samveru-
stundir með ömmu, hvort sem
þær eru fyrir austan á Skógum, í
bústaðnum við Eystri-Skóga eða
á Háaleitisbrautinni.
Alltaf var jafn gott að koma í
heimsókn og eiga gott spjall við
ömmu og ávallt var þessi hæg-
láta, jákvæða og glaða amma til
staðar fyrir okkur og ekki nóg
með það, heldur stóð hún alltaf
með ákvörðunum okkar sama
hversu vitlausar þær gátu verið.
Amma var að upplagi íþrótta-
kona og hafði mikið keppnisskap
sem hún var óhrædd að sýna
þegar við vorum að keppa. Við
munum eftir henni á hliðarlín-
unni að hvetja okkur áfram og
jafnvel stundum svo mikið að
okkur þótti nóg um. Keppnis-
skapið kom líka í ljós þegar kom
að stjórnmálum en þar kom
þrjóskan sem amma átti til vel í
ljós og gátu skapast heitar um-
ræður við matarborðið og ekkert
gefið eftir í skoðunum.
Það var auðvelt að sjá hversu
vænt henni þótti um fjölskylduna
sína og nærvera hennar var
þannig að öll barna- og barna-
börnin fullyrða að hvert þeirra
hafi verið í uppáhaldi hjá ömmu
Olgu.
Minningin um ömmu lifir og
við verðum ávallt þakklátir fyrir
hláturinn, hlýja faðmlagið og all-
ar góðu stundirnar.
Einar Snorri,
Davíð Arnar og
Birkir Snær.
Elsku amma, nú hefur þú
fengið vængina þína og ert komin
til afa. Þegar ég hugsa til þín þá
finn ég fyrst og fremst fyrir
miklu þakklæti og ofboðslega
mikilli væntumþykju. Ég er svo
þakklát fyrir árin sem ég bjó í
bænum og þann tíma sem við átt-
um saman, nánast alla daga þú
og ég. Ég er þakklát fyrir það að
börnin mín fengu að kynnast þér
og sérlega þakklát fyrir fallegt
samband ykkar Baltasars. Ég
sakna stundanna í desember
þegar við fórum saman á kaffihús
í Smáralind og horfðum á alla
þjóta um að klára jólagjafakaup-
in, en við nutum okkar svo inni-
lega, enda löngu búnar að græja
allar jólagjafir saman. Það eru al-
gjör forréttindi að fá að eiga
ömmu og hvað þá að eiga ömmu
sem er ein besta vinkona manns,
það er ekki sjálfgefið en við átt-
um svo dásamlegt samband, vin-
konusamband sem ég verð æv-
inlega þakklát fyrir. Þú hafðir
þann dásamlega eiginleika að sjá
það stærsta, mesta og besta í öllu
þínu fólki og yfirleitt miklu meira
en það og þú minntir okkur og
auðvitað alla aðra líka oft á það
hvað allt fólkið þitt væri fallegt
og frábært, eiginlega svo mikið
að maður varð yfirleitt vand-
ræðalegur yfir þessu. Svo varst
þú sjálf alltaf svo falleg og fín,
hugsaðir svo vel um þig og varst
svo sannarlega langt á undan
okkur hinum, stundaðir jóga á
undan flestum öðrum, sund og
göngutúra, borðaðir sellerí á
hverjum degi og svo má auðvitað
ekki gleyma hráa hvítlauknum á
kvöldin. Þú vissir svo sannarlega
hvernig ætti að huga vel að heils-
unni og hugsa vel um sjálfan sig.
Við áttum það nú samt sameig-
inlegt að vera afar miklir nam-
migrísir.
Ég er glöð að nú sért þú komin
aftur til afa, afa sem hugsaði allt-
af um þig eins og drottningu, gaf
þér fötin af gínunni í búðarglugg-
anum í jólagjöf, pantaði fyrir þig
eina fyrstu hrærivélina í landinu
með mjólkurbílnum og hugsaði
alltaf svo vel um þig. Ég skil vel
að þú hafir saknað hans, við ger-
um það líka. Það er mikil huggun
af vita af ykkur saman núna.
Elsku amma, ég elskaði þig þá,
ég elska þig núna og ég elska þig
alltaf, ég sakna þín og góðu
stundanna okkar en ég er fyrst
og fremst þakklát.
Þín vinkona og barnabarn,
Tinna Hrund Hlynsdóttir
Hafberg.
Nú þegar ég kveð Olgu Haf-
berg er margs að minnast. Olga
var fyrsta konan á staðnum sem
ég kynntist haustið 1954 þegar
við hjónin fluttum austur að
Skógum undir Eyjafjöllum. Hún
og maður hennar, Snorri Jónsson
íþróttakennari við Skógaskóla,
voru einstaklega samhent hjón
og áttu þau þegar orðið tvö börn,
Olgu og Engilbert, og þriðja
barnið, Jón, fæddist þeim síðan í
nóvember sama haust.
Við hjónin áttum eftir að eiga
samleið með þeim Olgu og
Snorra í marga áratugi og bar
þar aldrei skugga á. Skemmtileg-
ar eru minningarnar um sameig-
inlegar hálendisferðir þegar fjöl-
skyldurnar höfðu komið sér upp
fjallabílum snemma á 8. áratugn-
um. Á þessum árum voru eldri
börn þeirra flutt að heiman en
Hlynur, yngsti sonur þeirra, allt-
af með í för og góður félagi okkar
barna. Við ferðuðumst saman,
m.a. yfir Sprengisand, í Þórs-
mörk og um Fjallabak nyrðra.
Mikil samheldni ríkti á milli
fjölskyldnanna á staðnum og fyr-
ir það ber að þakka. Sú sam-
heldni sem ríkti hefur haldist
fram á þennan dag. Síðasta skipt-
ið sem við hittumst var á níræð-
isafmæli Olgu í sumar og var gott
að finna þá vináttu og gleði sem
geislaði af henni.
Ég og fjölskylda mín sendum
börnum Olgu og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur.
Guðrún Hjörleifsdóttir.
Olga Hafberg
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Eurotec A4 harðviðarskrúfur.
Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
ÝmislegtHúsviðhald
Húsaviðhald.
Tek að mér ýmis
smærri verkefni
fyrir jólin.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Bústaðakirkja Göngutúr kl. 13 frá Bústaðakirkju á miðvikudaginn.
Góður göngutúr í nágrenni kirkjunnar. Hlakka til að sjá ykkur,
Hólmfríður djákni.
Seltjarnarnes Þar sem sundstaðir eru enn lokaðir er engin vatnsleik-
fimi í dag. Kaffikrókurinn er eingöngu fyrir íbúa Skólabrautar eins og
staðan er í dag. Aðrir dagskrárliðir er ekki í gangi vegna sóttvarnar-
reglna. Virðum fjarlægðarmörk, þvoum og sprittum og munum að
það er grímuskylda í félagsaðstöðunni á Skólabraut.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem
auðsýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
ARNHEIÐAR DRAFNAR KLAUSEN,
Strandgötu 21a, Eskifirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hulduhlíðar, Eskifirði, fyrir
einstaka umönnun og hlýhug.
Alrún Kristmannsdóttir Gísli Benediktsson
Herdís Kristmannsdóttir Páll S. Grétarsson
Guðrún Kristmannsdóttir Gungör Tamzok
Kristmann Kristmannsson Agnes Jóhannsdóttir
Þorgeir H. Kristmannsson Drífa Jóna Kristjánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn