Heilbrigðisskýrslur - 03.12.1920, Qupperneq 31

31*
1913
SauSárkr. Sullav. er næstum horfin. SíSustu árin enginn sjúkl. —
Hundalækn. og varúS meS sulli í sæmilegu lagi.
H o f s ó s. Er í rjenun. Læknir veit aS eins til tveggja sjúklinga.
S i g 1 u f. Sullav. lítil. — Hundar hreinsaSir árlega. HeilbrigSisn. lítur
eftir í kaupt., aS varlega sje fariS meS sulli úr sláturfje.
S v a r f d. Einn sjúkl. — Hundalækn. fóru fram í nóv. VíSast hvar í
reglu. — HöfuSsótt og innýflasullir í kindum þverra lítiS viS lækning-
arnar. Sullav. er aftur sjaldgæf í mönnum og stafar þaS líklega af meiri
varúS í umgengni viS hunda.
Reykdæla. 2 sjúkl. — Hundalækn. í reglu.
H ú s a v. og Axarfj. Hundalækn. í öllum hreppum.
V o p n a f. 2 sjúkl. Læknir hjelt einn fyrirlestur fyrir almenning um
sullav. og varnir gegn henni.
H r ó a r s t. Sullav. er fátíS, sjest ckki nema á eldra fólki. — Hundal-
í betra lagi á UpphjeraSi. Steinsteyptir kofar meS básum fyrir hundana
VarúS meS hunda ekki svo góS sem skyldi.
F 1 j ó t s d. VerSur aS eins vart í hjeraSinu, sjerstakl. á eldra fólki. —
Hundalækn. víSast í mesta ólestri, hvergi til hreinsunarkofar og hreinsur,
ekki gerS á rjettum tíma. VarúS viS hunda er þó aS færast í vöxt. Þó
eru hundar allvíSa tíSir gestir í eldaskálum (fá þar aS jeta og hænast
þangaS). Þar sem baSstofur eru kaldar heldur heimilisfólk þar mikiS
til á kvöldum og hundarnir vaSa þar uppi eins og illhveli. — Sullum er
víS.ast brent, sumstaSar grafnir. Ætla mætti, aS margir hundar hafi enga
taen. echinoc., því annars h 1 y t u fleiri aS smitast. Væri ástæSa til aS
rannsaka þetta, því hundahr. er dýr og fyrirhafnarsöm. Læknir hefir reynt
meS viStali og á bændanámsskeiSum aS brýna fyrir mönnum varúS viö
hunda.
S ey S i s f. Einn sjúkl. skráSur, en lækni er kunnugt um ann,an. Full-
yrSa má, aS veikin fari minkandi, því alt eru þaS gamlir sullir, sem nú
koma fyrir. — Hundalækn. munu framkvæmdar.
R e y S a r f. FátíS.
FáskrúSsf. Einn sjúkl. aSkominn. Er orSin fátíS. Sullav. í sauS-
fje fer einnig minkandi. 1913 drápust t. d. 3 kindur úr höfuSsótt af 1100
fjár í þeim hluta BreiSdalshr., sem telst til hjeraSsins. Hreppstjórinn í
StöSvarhr. segir, aS síSastliSiS haust sje þaS í fyrsta sinn í 14 ár, sem
engin höfuSsóttarkind kom úr göngum þar í hreppi. Einnig kemur mönn-
um saman um þaS, aS sullum i sláturfje fari fækkandi meS ári hverju. —
Hundar eru hreinsaSir 1—2 sinnum á ári. Þykjast hreinsunarmenn ekki
hafa orSiS varir viS bandorma nema í fáeinum, en óvíst er, aS á því sje
byggjandi. Greindur bóndi skýrSi lækni frá því, aS 1910 hefSi hann sett
á 135 lömb. Þar af voru 45 saman í húsi, en útileguköttur gekk um húsiS
um veturinn og hjelt til í heyhlöSunni, en hundar komu þar aldrei nærri.
Af þessum 45 lömbum drápust 32 úr höfuSsótt. Hundahreinsunin á ef-
laust góSan þátt í þessari framför, en engu síSur aS menn hafa nú betri
gætur á, aS láta ekki hunda ganga um fjárhúsin eSa liggja í heyhlöSum.
B e r u f. Sullav. áreiSanlega í rjenun.
Rangár. 9 sjúkl., yngsti 20 ára.
E y r a r b. Allir hundahreinsunarmenn lasta mjög sem. arecae. Hefir