Heilbrigðisskýrslur - 03.12.1920, Qupperneq 110

1919
110*
Fólk taldi þaö infl. Á flestum heimilum tók þaS aö eins börn, mest innan
7 ára. FullorSnir sýktust ljettar. Incub. 3—7 dagar. Bronch. cap. oft í
börnum og pneum. croup. á fullorðnum. BlóSnasir, eyrnabólga, sinuisitis
front. & max. kom fyrir á mörgum, sömul. plevritis sicca á eftir. Hiti
venjul. 4—10 d. Krisis. — Farþegar á Sterling höföu veriö einangrahir
í 2 daga í Rvík. Skipslæknir sagöi alla fríska, nema suma kvefaöa.
Infl. þá ekki talin í Rvík. FullorSinn maSur flutti kvef þetta til Húsavíkur.
Sökum þess aö infl. var ekki talin í Rvík um þessar mundir, var ekki
öðrum sóttvörnum beitt en aS hraSboSar voru sendir út um sveitirnar, er
veikin tók aS breiSast út á Akureyri. Því var lítt sint sökum þess, aS veikin
þótti eigi mjög illkynjuS. — Veiki þessi mun skyld inflúensu.
H ö f S a h v. Um miSjan apr. Ijarst illkynjuS kefsótt frá Akureyri. Fór
hægt yfir í fyrstu og tók aSallega Ijörn, en breiddist út meS óvenjul. hraSa
og tók þá líka fullorSna. Yfirleitt vægari á fullorSnum. Þó hafa nokkrir
legiS 2—3 daga meS hita upp í 39—40°, og margir veriS frá verkum
2—3 daga. Sótt þessi er aS ýmsu leyti ólik kvefsóttum sem jeg hef þekt
og líktist infl. Margir fengu kvefsótt þessa tvisvar meS 3—5 vikna milli-
bili. Af 62 sjúkl. í maí fengu 6 lungnabólgu.
H ú s a v. SíSast í mars fluttist kvefsótt meS 63 ára gömlum manni á
Sterling frá Reykjavík. HafSi veriS sóttkvíaSur þar áSur. Virtist hraust-
ur er hann kom, en hás. 3 dögum síSar veiktist 10 ára gamall drengur í
bráSri kvefsótt. Lá 5 daga. Til hans kom annar drengur og sýktist hann
2 dögum síSar. 5 systkini hans lögSust öll á 3. degi. Breiddist svo út.
LagSist þyngst á börn á 1. og 2. ári.
BarnakvefiS tók menn snögglega og líktist aS þvi infl. Undirbúnings-
tími virtist vera 2—6 dagar, oftast 3—4. Hiti um og yfir 40°, þó ekki
væri lungnab., sem var alltítt á 12% þeirra, sem vitjuSu læknis). Ekki
virtist þaS flytjast nema meS sjúkum, og ekki vera mjög næmt nema
fyrir börn og unglinga. HöfuSverkur mikill, beinverkir og tnagnleysi,
aldrei blóSnasir, en feikna nefkvef. Hlustarverkur tíSur, en ekki ígerSir
í eyrum. Hósti þur og sár, og gekk illa aS fá kvefiS til aS losna. Conjunc-
tivitis stundum, en virtist ekki fast einkenni. Börn voru lengi máttfarin
og lystarlaus á eftir. Faraldur þetta fór nokkuS um sveitirnar og hægar
yfir þar, en kom þó ekki ná nærri alla bæi. Kvef þetta er sjerstök kvef-
tegund, líklegast inflúensa, því undirbúnings- og veikindatími er tiltölu-
lega ákveSinn.
Kvef gekk aftur í nóvember, var mun vægara, en virtist þyngra á
þeim, sem höfSu vorkvefiS.
Reykdæla. BarnakvefiS gekk í maí. Byrjunareink. voru: mikil!
sótthiti, drungi og höfuSverkur. Hiti oft um 40°, þó lungnahljóSiS væn
alveg hreint og breyttist ekki síSar. Bar þá aS eins á höfuSverk og nef-
stýflu, samfara sótthitanum. Á sumum var afarmikiS slím í lungum,
svo búast mátti viS alvarl. lironchopn., en úr þessu greiddist furSu fljó-tt
og sjúkl. náSu sjer eftir fáa daga. Einstaka sjúkl. höfSu kvef þetta í
2—3 vikur, og meS sótthita alt tímabiliS. Stundum hvarf hann aS mestu
; 1—3 daga. og rauk síSan upp í alt aS 40° án þess sjerstakar orsakir
findust, og þaS þó sjúkl. lægi í rúminu. Oftar voru lungnahljóS alveg
hrein. þrátt fyrir sótthitann. Miklu færri veiktust af fullorSnum, og urSu
þá lítiS veikir.