Studia Islandica - 01.06.1937, Síða 15

13
mælt, svá sem ek hefi heyrt fróða menn segja, svá ok
nökkurar kynkvíslir þeira eptir því sem mér hefir
kennt verit, sumt þat er finnsk í langfeðgatali því, er
konungar hafa rakit kyn sitt eða aðrir stórættaðir
menn, en sumt er ritit eptir fornum kvæðum eða sögu-
ljóðum... .“.1) Sumt af því, sem hér er nefnt, á Ari
fróði — en sumt hlýtur menntasetrið í Odda að eiga
og þeir fróðu menn, sem Snorri hefur þekkt í æsku. Ég
er meira að segja ekki viss um, að langfeðgatal eigi að-
eins við ættartölu Ara, þó að það kunni að vera fyrst
og fremst. Það getur líka átt við aðra gamla ættartölu,
sem rekur kyn Oddaverja til Danakonunga. Jón Sig-
urðsson hefur fyrstur bent á, að þetta sé gömul ættar-
tala Oddaverja, og þykir honum vera mega, að hún sé
frá Sæmundi runnin.2)
Þessari ættartölu má skipta í þrjá parta: A) Ættar-
tala frá Adam til Óðins, B) Skjöldungar, C) ættartala
frá Haraldi hilditönn til Oddaverja. Hún er varðveitt
á ýmsum stöðum, í lítilsháttar mismunandi gerðum:
1) Ættartala Hauks lögmanns;3) hér eru höfð víxl á
Hræreki slöngvanbauga og hnöggvanbauga, eins og
víðar; hér er og bætt við ættlegg frá Sölga Haralds-
syni hilditannar til Helga magra. — 2) Ættartala
Sturlunga;4) hér eru síðustu ættliðirnir raktir til
Sturlunga. — 3) „Langfeðgatal“ 5) er að mestu sam-
hljóða (1) og (2), nema hér er ættin rakin til Ragnars
loðbrókar (ekki C). í stað þess að hinar telja: ... Ver-
mundur vitri — Ólöf — Fróði friðsami, er í Langfeðga-
1) Hkr. I 3—4.
2) Sjá Dipl. Isl. I 501 o. áfr.; sbr. ennfremur Halldór Her-
mannsson, fyrrgr. r. 41, Sig. Nordal, Egils s. lxv.
3) Hauksb., útg. Finns Jónssonar, bls. 504—05, Dipl. Isl. III
5 o. áfr.
4) Sjá t. d. Dipl. Isl. I 504 o. áfr. (ættartala Egils Sölmund-
arsonar) og III 10 o. áfr. (Þorleifs haga).
5) Alfræði íslenzk, útg. Kr. Kálunds, III 58—59.