Börn og menning - 2018, Síða 27

Börn og menning - 2018, Síða 27
27Úlfur og Edda í goðheimum samur og hefur mikinn áhuga á ævintýrum á meðan Edda vill helst rannsaka allt á vísindalegan hátt, er upptekin af alls konar rannsóknum og fróðleik og hef- ur ekki þolinmæði fyrir nýja litla bróður sínum, finnst hann eyðileggja fyrir sér og fá of mikla athygli á kostnað hennar. Edda saknar einnig látinnar móður sinnar og þótt henni lyndi vel við stjúpmóður sína þá skrifar hún mömmu sinni bréf í dagbókina sem hún er alltaf með. Eftir því sem á líður bækurnar nær Edda að vinna úr sorginni og lærir að meta Úlf og átta sig á kostum hans. Úlfur reynist vera meðvitaður um eigin galla og það að hann er til vandræða, eins og sjá má þegar hann talar við vin sinn Fenrisúlf um það hvað það sé erfitt að vera ekki lengur lítill og krúttlegur heldur bara til vandræða. Að lokum lærir hann af reynslunni að hugsa áður en hann framkvæmir. Ævintýri barnanna og samskipti þeirra við goðver- ur og sá lærdómur sem þau draga af hegðun og atferli þeirra eru notuð til að sýna hvernig börnin þroskast sjálf og átta sig á því hvað skiptir máli og hvers virði þau eru hvort öðru. Í lok þriðju bókarinnar eru Úlfur og Edda orðin samstillt og tilbúin til að takast á við það að eignast sameiginlegt systkini. Hiklaust er hægt er að mæla með bókunum um Úlf og Eddu, ekki eingöngu fyrir börn heldur einnig fyrir fullorðna, enda er víða skotið inn athugasemdum og vísunum í samtímann sem höfða fremur til fullorðinna en barna, svo sem þegar föður Eddu dreymir um frama í matreiðslu og að geta orðið frægur sem eðlis- fræðikennarinn í eldhúsinu og þegar Loki í mannlegu dulargervi keyrir um á bíl með einkanúmerinu Ísland og stendur fyrir byggingu Þorláksbúðar. Þótt margt af því sem fjallað er um í bókunum sé mjög alvarlegt er húmorinn allsráðandi. Helsti gallinn við bækurnar er að þegar þær eru lesnar allar í röð verða þær endurtekningasamar og eftir því sem börnin kynnast goðheimum betur verður erfiðara að viðhalda þeim töfrum sem eru í upplifun þeirra á hinum framandi heimi í fyrstu bókinni. En á móti kemur að persónur Úlfs og Eddu halda áfram að þroskast í hverri bók fyrir sig en staðna ekki, eins og oft kemur fyrir hetjur barnabóka. Höfundur á einnig mikið hrós skilið fyrir að flétta guði og goðsögur inn í frásögnina á nýstárlegan hátt, en ekki að nota ferðalag barnanna sem ramma til að uppfræða lesendur á markvissan hátt, þótt líklegt sé að bækurnar opni heim goðsagna fyrir börnum. Myndskreytingarnar setja líka skemmtilegan svip á bækurnar, sér í lagi myndir af dagbókarfærslum Eddu, þar sem hún skrásetur ferðir þeirra og teiknar myndir og kort til skýringa. Höfundur er doktorsnemi í íslenskum bókmenntum. „Púff! Fjólulitur blossi blindaði Úlf. Þegar hann endurheimti sjónina var yrjóttur selur að skutla sér yfir borðstokkinn.“

x

Börn og menning

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Börn og menning
https://timarit.is/publication/1541

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.