Morgunblaðið - 22.07.2021, Side 42

42 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. JÚLÍ 2021
✝
Atli Viðar Jó-
hannesson
fæddist á Akureyri
30. ágúst 1941.
Hann lést á sjúkra-
húsinu á Akureyri
16. júlí 2021.
Foreldrar Atla
voru Dagmar Jó-
hannesdóttir frá
Akureyri, f. 10.11.
1911, d. 17.6. 2006,
og Skarphéðinn
Jónasson bifreiðarstjóri frá
Húsavík, f. 11.1. 1917, d. 28.12.
1990. Atli var einkabarn Dag-
marar en samfeðra átti Atli
stóran systkinahóp. 26. maí
1969 kvæntist Atli Viðar eftirlif-
andi eiginkonu sinni, Bennu
Stefaníu Rósantsdóttur Buck, f.
1.2. 1947, frá Ási á Þelamörk.
Foreldrar hennar voru hjónin
Rósant Sigvaldason og Sigrún
Jensdóttir.
Atli og Benna eignuðust fjór-
ar dætur; 1) Dagmar Ósk Atla-
dóttir, f. 1969, gift Halldóri Wal-
ter Stefánssyni og saman eiga
þau tvö börn: a) Katrín Mjöll, f.
1991, í sambúð með Loga Krist-
jánssyni. b) Hrannar Snær, f.
árið 2008, og Berglind, f. 2010.
Atli Viðar ólst upp hjá móður
sinni og afa og ömmu í Gránu-
félagsgötunni á Eyrinni á Akur-
eyri. Hann gekk í barnaskólann
á Akureyri og fór á sjó að lokn-
um barnaskóla. Hann var háseti
á Svalbak og Harðbak frá Akur-
eyri og einnig á Björgúlfi frá
Dalvík. Árið 1974 fluttu Atli og
fjölskylda austur á Eskifjörð þar
sem Atli sótti sjó. Hann var há-
seti á Hólmanesi, Hólmatindi og
Haföldu. Árið 1984 hætti Atli til
sjós, sótti matsmannsnámskeið
hjá Fiskvinnsluskólanum og
starfaði sem fiskmatsmaður um
árabil. Hann átti og starfaði við
fiskvinnslufyrirtækið Skeleyri
um hríð, stofnaði fyrirtækið
Atlavík sem sá um löndun og
Atlavík-Sport sem flutti inn
verðlaunagripi. Síðar stofnaði
hann fyrirtækið Ásfisk sem
flutti inn og seldi öngla og veið-
arfæri fyrir strandveiðar og rak
hann það til dánardags. Atli fór
í sinn síðasta sölutúr austur á
land í maí sl.
Atli var mikill Þórsari, var
markmaður hjá Þór á yngri ár-
um, stundaði sund og vann til
fjölda verðlauna. Hann var mik-
ill stangveiðimaður, spilaði
bridds, félagsvist og ólsen-ólsen
oft í viku, allt til síðasta dags.
Útförin fer fram frá Akur-
eyrarkirkju í dag, 22. júlí 2021,
klukkan 13.
1997, í sambúð með
Kára Haraldssyni.
2) Inga Sigrún
Atladóttir, f. árið
1971, gift Jóni Ís-
fjörð Aðalsteins-
syni, börn hennar
eru: a) Dagbjört
Katrín, f. 1993, í
sambúð með Er-
lingi Viðarssyni,
þeirra börn eru
Viðar, f. 2016, og
Inga Vala, f. 2019. b) Guðjón
Armand, f. 2001, unnusta hans
er Róslín Erla Tómasdóttir. c)
Markús Ingi, f. 2007. 3) Krist-
jana Atladóttir, f. 1975, gift
Brynjari Erni Arnarsyni, börn
hennar eru Atli Dagur, f. 1995,
maki Hjördís Þöll Jóhannsdóttir
og saman eiga þau tvö börn, Sig-
urð Hendrik, f. 2017, og Emelíu
Voney, f. 2019. b) Benna Sóley,
f. 2001, maki Matt Ferencik. c)
Olga Snærós, f. 2003, og d) barn
þeirra, Mikael Þór, f. 2016. 4)
Júlía Rós Atladóttir, f. árið
1976, Júlía er gift Hermanni
Björnssyni og eiga þau fjögur
börn, Hólmfríði, f. 2003, Björn
Hermann, f. 2004, Friðgeir, f.
Á hendur fel þú honum,
sem himna stýrir borg,
það allt, er áttu í vonum,
og allt, er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið,
sem fær sé handa þér.
Mín sál, því örugg sértu,
og set á Guð þitt traust.
Hann man þig, vís þess vertu,
og verndar efalaust.
Hann mun þig miskunn krýna.
Þú mæðist litla hríð.
Þér innan skamms mun skína
úr skýjum sólin blíð.
(Björn Halldórsson)
Guð geymi þig elsku Atli
minn.
Þín
Benna.
Elsku dásamlegi pabbi, nú er
komið að kveðjustund, þótt ég
hafi vitað í hvað stefndi var ég
alls ekki undirbúin að missa þig,
það er svo ótrúlega sárt að þú
sért ekki lengur hjá okkur. Þú
varst stór maður í víðtækustu
merkingu þess orðs, faðmurinn
var stór, þú talaðir hátt, áttir
marga vini, stóra fjölskyldu,
varst duglegur og heimsins
besti pabbi. Þú lifðir svo sann-
arlega lífinu lifandi. Dagurinn
sem þú varst settur á líknandi
meðferð var dagurinn sem þú
varst búinn að bjóða til helj-
arinnar veislu í tilefni af áttræð-
isafmælinu þínu, þú elskaðir að
halda góðar veislur. Þú rakst
fyrirtæki þitt fram á síðasta
dag, örugglega eru viðskiptavin-
ir að bíða eftir krókasendingu
frá þér, svo brátt kom kallið.
Mér fannst nú stundum að þú
ættir að fara að hægja á þér en
það kom ekki til greina, þú elsk-
aðir vinnuna þína alla tíð. Á
sjúkrabeðnum sagðir þú við mig
að þú værir svo stoltur af okkur
systrunum, þú varst duglegur
að segja okkur hvað þú værir
stoltur af okkur og talaðir
greinilega mikið um okkur,
hjúkrunarfólkið á sjúkrahúsinu
kallaði mig Distica-dótturina.
Þú varst okkar helsti stuðnings-
maður, þú lagðir mikla áherslu
á að við næðum árangri í því
sem við tókum okkur fyrir
hendur. Þú varst límið í stórfjöl-
skyldunni, þér leið aldrei betur
en þegar við vorum öll saman,
núna er það okkar að halda því
áfram. Elsku mamma hefur
misst svo mikið, það eru ekki
mörg ár síðan þið fögnuðuð
fimmtíu ára brúðkaupsafmæli
og þú varst mjög stoltur af því.
Þið voruð sannir félagar og ég
er mjög þakklát fyrir að hafa
ykkur mömmu sem fyrirmyndir
í lífinu. Undanfarna daga höfum
við systurnar undirbúið jarðar-
förina með mömmu, við vitum
nákvæmlega hvernig þú hefðir
viljað hafa útförina án þess að
hafa rætt það. Við gerum ráð
fyrir að margir mæti í jarð-
arförina, í erfidrykkjuna völdum
við stærsta hlaðborðið sem var í
boði, fáum karlakór til að
syngja lög eftir uppáhaldstón-
listarmanninn þinn Villa Vill.
Pabbi, þetta verður alvöru-
kveðjustund – eins og þér ein-
um var lagið.
Elsku pabbi það verður tóm-
legt að koma norður og hitta þig
ekki, heyra ekki fleiri sögur úr
leik og starfi og rifja upp gaml-
ar og góðar minningar. Við
pössum mömmu fyrir þig þang-
að til þið hittist aftur.
Elska þig.
Þín dóttir,
Júlía Rós.
„Mamma, höfðingi er fallinn,“
sonur minn var í símanum að
tilkynna mér andlát pabba.
Elsku pabbi minn var búinn að
kveðja. Pabbi minn var einstak-
lega góð manneskja. Hann var
lítið fyrir að flagga því, en vildi
alltaf gera vel við aðra.
Þegar pabbi var einhvers
staðar fór það ekki á milli mála.
Börnin mín ólust upp við að
kalla hann stóra afa, af því hann
var fyrirferðarmikill og að fara
hljóðlega var ekki hans stíll.
Hann hafði gaman af að taka í
spil og ég man þegar við systur
vorum að alast upp, þá var oft
spilaður hornafjarðarmanni við
eldhúsborðið. Hann spilaði alla
tíð bæði vist og bridds og við
eldhúsborðið í Brekkugötunni
síðustu ár tóku mamma og
pabbi ólsen ólsen á hverju
kvöldi.
Pabbi hafði endalausan áhuga
á fólki. Hann var innilega forvit-
inn um allt sem snerti mannlega
hegðun og eins og honum fannst
sálfræðin mikið „húmbúkk“ þá
hafði hann einlægan áhuga á
henni. Alls staðar kynntist hann
fólki og um leið og hann komst
að einhverju áhugaverðu um
manneskjuna rakti hann úr
henni garnirnar.
Pabbi kenndi mér að tvista,
að svartur toby er bestur, að
vinna meðan vinna gefst og að
vera stolt af því að vera Atla-
dóttir. Pabbi var enginn frum-
kvöðull í jafnréttismálum en
hann kenndi okkur dætrum sín-
um að við stæðum hvaða karl-
manni jafnfætis og hann var
endalaust stoltur af okkur.
Pabbi vildi allt það besta fyrir
okkur dæturnar og metnaður
hans fyrir okkar hönd var enda-
laus.
Pabbi líka sögur og hann lét
aldrei góða sögu gjalda sann-
leikans. Alltaf margfölduðust
hlutirnir í hans frásögn; hásetar
voru sannar sæhetjur og fót-
boltamaðurinn næsti Pele. Þeg-
ar við systur vorum litlar höfð-
um við ofsalega gaman af því að
hlusta á sögurnar frá Akureyri,
enda var okkur kennt snemma
að þar væri fyrirheitna landið.
Elsku pabbi minn, takk fyrir
samfylgdina og ég hlakka til að
faðma þig aftur þegar við
sjáumst næst.
Þín
Kristjana Atladóttir (Krissa).
Elsku pabbi, þá er ferðinni
okkar saman lokið. Ferðinni þar
sem við systurnar biðum í bíln-
um á meðan þú varst að tala við
einhverja kalla, ferðinni þar
sem þú gafst börnunum okkar
nammi þótt þú mættir það ekki,
ferðinni þar sem þú varst minn
helsti stuðningsmaður og harð-
asti gagnrýnandi.
Ég er svo þakklát fyrir ferð-
ina okkar, að fá að kynnast þér
svo vel, að fá að vinna með þér í
fyrirtækinu þínu og fylgja þér
síðasta spölinn í gegnum
krabbameinsmeðferðina og fá
að fylgja þér í gegnum gleði og
sorg. Þú hefur kennt mér svo
ótal margt, ekki vegna þess að
við deildum lífsskoðunum held-
ur frekar vegna þess að við vor-
um ósammála um flesta hluti.
Hugsun þín var sprottin úr
samfélagi og aðstæðum sem ég
þurfti sem betur fer aldrei að
kynnast en kynntist þeim í
gegnum allar sögurnar þínar og
hugarfarið þar sem aldrei var í
boði að gefast upp, leggja árar í
bát eða breyta settri stefnu.
Elsku pabbi, þú vildir alltaf
hafa alla fjölskylduna hjá þér,
þú varst alltaf að bjóða okkur í
kaffi og hringja í okkur. Þú
varst svo stoltur af okkur elsku
pabbi og þú varst svo stoltur af
því hvað mamma var góð kona,
hvað hún var mikil mamma og
amma og hvað hún gat búið
okkur öllum fallegt og gott
heimili. Það voru einlægar til-
finningar og endalaus ást.
Elsku pabbi minn, ég hef allt-
af fundið að þú elskaðir mig af
öllu þínu stóra hjarta, það
kenndi mér að alveg sama
hvernig vindar lífsins blása þá
er alltaf til heimahöfn þar sem
ekkert vandamál er of stórt til
að leysa það. Þú varst óþreyt-
andi að hvetja okkur áfram og
heimili þitt stóð alltaf opið
hvernig sem á stóð.
Elsku pabbi minn, síðustu ár-
in voru bæði þau bestu fyrir þig
og þau erfiðustu. Þú naust þess
að búa með fjölskyldunni og
hafa mikil og góð samskipti við
afkomendur þína, en þú varst
ekki góður í að hætta að vinna,
að glíma við veikindi og finna að
starfsþrekið var minna en áður.
En elsku pabbi þú misstir aldrei
móðinn, þú varst búinn að panta
þér utanlandsferðir, skipuleggja
nýja landvinninga, þú vildir
stækka fyrirtækið þitt, bæta
þjónustuna, gera áætlanir um
fjölskyldumót og veislu með öll-
um þínum stóra vinahópi.
En nú hefur dauðinn sigrað
þig, það er óvænt og svo sann-
arlega ekki eitthvað sem þú ætl-
aðir þér. Þú varst sterkari en
allir og gast aldrei hugsað þér
að neitt gæti lagt þig að velli, en
svona fór þetta nú að endingu.
Elsku elsku pabbi minn, þú
varst mér svo mikils virði, þú
varst krefjandi samstarfsmaður
en samt svo góður vinur. Þú
skildir ekki alltaf hvernig ég
vildi haga lífi mínu en þú studd-
ir mig samt og hafðir trú á Ingu
þinni alla daga.
Elsku pabbi, nú ertu farinn
frá okkur, nú þurfum við að
passa vel upp á gömlu þína og
svo hittumst við aftur og höld-
um stóru vina- og fjölskyldu-
veisluna sem þú varst búinn að
undirbúa.
Elsku elsku pabbi minn, takk
fyrir allt og Guð geymi þig
þangað til við hittumst öll aftur.
Þín
Inga Sigrún.
Elsku afi minn. Þegar ég var
lítil kom ég á hverju sumri, hver
jól og páska og og var hjá ykk-
ur ömmu. Það var alltaf eins og
að koma heim. Ég man að þú
kallaðir mig brókarlalla af því
að þegar ég var barn vildi ég
helst vera fáklædd og klæddi
mig ekki fyrr en eftir hádegi,
tilneydd. Þú hafðir ótakmarkaða
þolinmæði fyrir sérviskunni í
mér og ég man ekki eftir að þú
hafir nokkru sinni skammað
mig nema helst ef ég var að tala
á meðan þú varst að hlusta á
fréttir.
Það er erfitt að lýsa því
hvernig nærveru þú hafðir. Ég
var alltaf hangandi utan í ömmu
og þú varst stundum að grínast
í mér á meðan. Oft beið ég við
gluggann og sá þig keyra upp
hæðina og fylgdist með þér fara
úr bláa vinnugallanum og setj-
ast við eldhúsborðið. Þá vildirðu
alltaf kaffi og oft færði ég þér
það. Þú varst alltaf glaður ef ég
færði þér kaffi og mig langaði
svo oft að vera góð við þig. Í há-
degismatnum sat ég við hliðina
á þér og við hlustuðum á frétt-
irnar. Þú varst mjög fljótur að
borða og amma sagði að væri
eftir öll árin á sjónum.
Ég man þegar þú fórst með
mig að veiða í fyrsta skipti, eng-
inn hafði nokkru sinni farið með
mig áður, það var í tjörninni á
Reyðarfirði. Við stoppuðum oft
á leiðinni og töluðum við alla
sem við mættum, því að þú
þekktir alla og hafðir um margt
að spjalla. Svo settumst við nið-
ur saman og þú sýndir mér flot-
holtið og kenndir mér að þræða
maðkinn á krókinn. Þú varst ró-
legur veiðimaður en varst fljót-
ur að æsast allur upp ef flotholt-
ið fór í kaf. Ég var svo stolt yfir
því að þú vildir hafa mig með
þér þennan dag. Þegar við
gengum í átt að bílnum sýndir
þú öllum sem við mættum
stærsta fiskinn okkar og lýstir
því hvernig ég hefði dregið
hann inn.
Stundum varstu að sýna okk-
ur krökkunum eitthvað inni í
skrifstofuherberginu og ég
mátti líka alltaf koma þangað
inn þótt að þú værir að vinna.
Það var gott að sitja hjá þér og
hlusta á þig segja gamansögur í
símann. Þú lifnaðir allur við
þegar þú sagðir góðar sögur.
Þegar ég varð stærri sagðirðu
mér alla sögurnar frá því að þú
varst krakki og ungur maður.
Þetta voru hálfgerð ævintýri
vegna þess að þú varst hvatvís
og ákveðinn og fórst þínar eigin
leiðir. Ég hugsaði oft um það
hvað þú hefðir verið hugrakkur
og sterkur. Nú vildi ég óska
þess að ég gæti fengið að heyra
þessar sögur einu sinni enn.
Þú sagðir mér að afi þinn
hefði ekki verið blíður maður,
en þú lést hann ekki brjóta þig
niður heldur hélst þínu striki.
Ef eitthvað var að hjá mér
hugsaði ég oft um þig og að þú
hefðir lent í alls konar aðstæð-
um og erfiðleikum en einn og
sjálfur fannstu ömmu og skap-
aðir þér þína eigin fjölskyldu og
gott líf fyrir börnin þín og
barnabörnin. Nú þegar ég á
sjálf börn ætla ég að gera eins
og þú og leggja hart að mér fyr-
ir þau. Erlingur segir að við
séum svo lík í okkur, þó að það
sé ekki augljóst, og það vona ég
að sé satt.
Ég fæ aldrei lýst öllum
stundunum okkar saman og
hversu mikils virði þú varst
mér. Takk fyrir að elska mig og
börnin mín. Viðar og Inga Vala
og Erlingur biðja að heilsa þér.
Þín afastelpa,
Dagbjört Katrín.
Goðsögnin Atli Viðar, afi
minn, mun lifa að eilífu í hjört-
um okkar og í minningum um
brandarana hans, áruna sem
fylgdi honum og persónuleika
hans. Hann bauð alla velkomna
og átti það líka til að gera fólk
vandræðalegt.
Afi minn átti ótal sögur og
við gátum talað endalaust sam-
an. Við deildum mikilli mat-
arást, ástríðu fyrir spila-
mennsku og jafnvel fótbolta,
þótt ég skildi reyndar stundum
lítið í honum.
Afi kenndi mér um lífið og ég
mun minnast visku hans, til
dæmis kenndi hann mér að taka
alltaf aukabita af nammi þegar
það var á boðstólum.
Benna Sóley Pétursdóttir.
Atli Viðar
Jóhannesson
HINSTA KVEÐJA
Atli Viðar var góður við
alla vini og fjölskyldu, hann
átti marga vini og vildi allt-
af það besta fyrir alla. Var
stundum smá klaufi en
samt alltaf besti afi í heimi.
Þótt hann hafi verið með
krabbamein í eitt ár þá not-
aði hann það ár sem besta
ár lífs síns, hann reyndi að
gera sem mest því hann
vissi að hann hafði ekki
mikinn tíma. Við höfum líka
nýtt tímann með afa vel, við
erum búin að vera mikið á
Akureyri og höfum reynt
að gleyma því að hann var
veikur því það er mjög leið-
inlegt fyrir okkur öll. Von-
andi hefur hann það mjög
gaman á himnum með Guði
að gera króka.
Kær kveðja,
Berglind, 10 ára.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vináttu við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður
og afa,
JÓNS VALGARÐS DANÍELSSONAR.
Einnig viljum við þakka Ljósinu,
Heimaþjónustu Heru og Helga Sigurðssyni
lækni fyrir alúð og umhyggju í veikindum hans.
Guðbjörg Ágústsdóttir
Ágúst Erling Gíslason Rósalind María Gunnarsdóttir
Daníel Gunnars Jónsson Guðrún Stefánsdóttir
Svavar Jónsson Erna Kristín Valdimarsdóttir
og barnabörn
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæra
STEFÁNS ALEXANDERSSONAR
frá Ólafsvík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
krabbameinsdeildar Landspítalans fyrir gott atlæti og umönnun.
Laila Michaelsdóttir
Valborg Stefánsdóttir Gnúpur Halldórsson
Íris Stefánsdóttir Þóroddur Bjarnason
Tinna Stefánsdóttir
Alexander Stefánsson Ólína Elísabet Rögnudóttir
og barnabörnin þrettán