Morgunblaðið - 22.07.2021, Side 44

Morgunblaðið - 22.07.2021, Side 44
44 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. JÚLÍ 2021 ✝ Guðrún Þór- isdóttir fæddist í Reykjavík 10. júlí 1959. Hún lést 13. júlí 2021 á líknar- deild LSP í Kópa- vogi. Foreldrar Guð- rúnar voru Her- borg Kristjáns- dóttir, f. 20.12. 1922, d. 19.9. 1989, handavinnukennari og kjólameistari frá Holti í Þistilfirði, og Þórir Laxdal Sigurðsson, f. 24.07. 1927, d. 18.9. 2003, námstjóri í mynd- og handmennt og teiknikennari frá Akureyri. Guðrún var alltaf kölluð Rúna og var hún næstyngst af sex systkinum og hún var tví- burasystir Sigurðar Kristjáns. Systkini Rúnu eru: 1) Ágústa Rósa Laxdal Þórisdóttir, f. 1947, maki Hjörvar Garðarsson, 2) Guðfinna Anna Hjálm- arsdóttir, f. 1948, maki Grímur Ingólfsson, 3) Ingiríður Þór- isdóttir, f. 1952, maki Ingvar Einarsson, 4) Þóra Björg Þóris- dóttir, f. 1957, maki Ámundi Sigurðsson, og 5) Sigurður auglýsingastofuna Strik sem síðar varð hluti af Sameinuðu auglýsingastofunni. Rúna starf- aði alla tíð sem grafískur hönn- uður og var mjög farsæl í sínu starfi. Hún starfaði bæði sjálf- stætt og vann meðal annars fyr- ir Heklu, Íslenska hollustu, Hljómbæ og Fastus. Rúna starf- aði síðast hjá fyrirtækinu Ísam. Rúna var alla tíð mjög skap- andi og listræn. Fyrir utan námið fór hún á mörg list- námskeið m.a. í málaralist og í silfursmíði. Hún var líka mikill náttúruunnandi og hafði sér- staka unun af því að vera úti í náttúrunni og ganga á fjöll og var þá hundurinn hennar, Buska, jafnan með í för. Rúna hafði líka mikinn áhuga á tónlist og var hún með- limur í Léttsveit Reykjavíkur síðastliðin ár. Rúna bjó sér heimili með sonum sínum í Miðhúsum 28 í Reykjavík og bjó hún þar til æviloka. Fjölskylda Rúnu þakkar öll- um þeim sem hjálpuðu henni gegnum veikindi hennar, þá sérstaklega Elísabetu Örnu Helgadóttur sem bjargaði lífi hennar 2013 og Jakobi Jó- hannssyni sem gerði allt sem mögulegt var til að lengja líf hennar í lokabaráttunni. Útför Rúnu fer fram í Ás- kirkju í dag, 22. júlí 2021, klukkan 13. Kristján Þórisson, f. 1959. Synir Rúnu og Jóns Ingvars Páls- sonar eru: 1) Páll Guð- finnur verkfræð- ingur, f. 7.11. 1986. Eiginkona hans er Maren Suzanne Temple, f. 25.4. 1989, og dóttir þeirra er Rúna Suzanne Pálsdóttir, f. 3.9. 2020. Páll og fjölskylda eru búsett í Seattle í Bandaríkjunum. 2) Jón Ingvar tannlæknir, f. 22.5. 1989. Jón er búsettur í Reykjavík. Rúna og Jón skildu árið 1997. Rúna ólst upp í foreldra- húsum á Vesturbrún 6 í Reykja- vík. Hún gekk í Laugalækjar- og Laugarnesskóla og í Menntaskólann við Sund og út- skrifaðist stúdent frá MS 1979. Eftir stúdentspróf lá leiðin í Myndlista- og handíðaskólann þar sem hún útskrifaðist graf- ískur hönnuður árið 1983. Eftir útskrift stofnaði hún ásamt skólabróður sínum Elsku mamma okkar og besti vinur. Við trúum ekki enn að þú skulir vera farin frá okkur. Þetta er hræðilegur missir og orð fá ekki lýst hversu sárt við söknum þín. Þú varst allra besta mamma sem hægt er að óska sér. Við höldum enn í vonina um að vakna upp frá þessari martröð. Þú varst svo lífs- glöð, hlý og yndisleg kona. Við eigum svo mikið af dýrmætum minningum um allt sem við höfum upplifað saman. Við munum hvað þú söngst fallega fyrir okkur á kvöldin þegar við vorum yngri. Það var yndislegt að þú leyfðir fleirum að njóta fallegu söngradd- ar þinnar þegar þú gekkst til liðs við Léttsveitina. Þú varst svo list- ræn, vandvirk og með fallegan smekk og hvattir okkur alltaf að vera skapandi. Við fórum í svo margar ógleymanlegar ferðir saman. Staðirnir sem við heim- sóttum með þér munu alltaf eiga sérstakan stað í hjörtum okkar. Eftir erfiðan skilnað þegar við vorum ungir barðist þú fyrir því að við hefðum allt sem við þurft- um og að okkur liði öllum vel, sem tókst heldur betur. Þú stóðst í miklu mótlæti við að ala okkur upp, sem einstæð móðir, en þú gafst aldrei nokkurn tímann upp og lagðir þig alltaf alla fram. Þú studdir okkur í einu og öllu. Þú varst alltaf svo stolt af okkar af- rekum og við hefðum aldrei náð okkar árangri án þín. Við þrjú höf- um alltaf verið náin og staðið sam- an. Þú eignaðist vini hvert sem þú fórst, enda alltaf jákvæð, hjarta- hrein og góð kona. Þú varst fær, virt og samviskusöm í þínu starfi sem grafískur hönnuður. Þú elsk- aðir náttúruna og varst alltaf öfl- ug í fjallgöngum. Þú elskaðir að sjá heiminn og njóta lífsins með þínum nánustu. Þú elskaðir fjöl- skyldu þína og þér þótti alltaf vænt um rætur okkar í Holti. Draumur þinn um að eignast barnabarn rættist loksins í sept- ember þegar Rúna litla fæddist og það gerði þig svo hamingjusama. Við vonum að hún verði sem líkust ömmu sinni. Þér þótti svo vænt um Busku litlu, og hún saknar þín sárlega. Hún bíður stundum eftir þér við hurðina. Hún saknar ef- laust sérstaklega fjallgangnanna, hundasýninganna, og að angra þig á meðan þú reyndir að vinna. Það var svo magnað að sjá að þú hélst þínum góða húmor, kurteisi og sterkum baráttuvilja fram í lokin. Starfsfólk spítalans hafði einstaklega gaman af því hversu kurteis þú varst, jafnvel þegar þú áttir erfitt með að tala. Við urðum öll fyrir áfalli þegar þú greindist fyrst með krabba- mein árið 2013. Við vorum hrædd en eins og alltaf barðist þú áfram og að lokum sigraðir þú þennan sjúkdóm. Eftir þann mikla sigur datt okkur ekki í hug að þetta myndi koma fyrir aftur, hvað þá svona stuttu síðar. Mikið er ósanngjarnt að þú þyrftir að þola alvarleg veikindi tvisvar, svona ung að árum. En í gegnum þessi áföll hafðir þú gríðarlegan bar- áttuvilja og gafst aldrei upp. Þú kenndir okkur að meta hverja stund saman, að hver einasti dag- ur er dýrmætur. Tíminn þinn á þessari jörðu var allt of stuttur, en þú nýttir hann vel. Mikið erum við þakklátir að hafa átt bestu mömmu í heimi. Takk fyrir allan tímann sem við áttum saman, elsku mamma. Þú ert hetjan okk- ar og við elskum þig út af lífinu. Jón Ingvar Jónsson og Páll Guðfinnur Jónsson. Þar sem englarnir syngja sefur þú sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum lifum í trú að ljósið bjarta skæra veki þig með sól að morgni. (Bubbi Morthens) Yndislega fallega systir mín, þú varst svo geislandi, hjartahlý og glaðlynd með einstaklega hlýja nærveru sem heillaði alla þá sem kynntust þér. Ég á svo erfitt með að sætta mig við að þú sért farin úr þessu jarðlífi og ég eigi ekki eftir að njóta þinnar einstöku nærveru. Við vorum mjög samrýndar systur og áttum svo ótal mörg sameiginleg áhugamál. Við stofn- uðum saman ZYZ design utan um silfursmíðina okkar og skart- gripagerð, héldum námskeið í silf- ursmíði og tókum þátt í sýningum. Við störfuðum saman á Gallerí Korpúlfsstöðum ásamt öðrum hæfileikaríkum listakonum, þetta var skemmtilegur tími og það var alltaf gaman hjá okkur kæra syst- ir mín. Þér var svo margt til lista lagt elsku Rúna mín, með svo ótal marga hæfileika á svo mörgum sviðum. Mér er svo minnisstæð ferð okkar til Barcelona þar sem við þræddum listasöfn og gallerí, við skoðuðum fallegu verkin hans Gaudis, við vorum svo heillaðar af öllum þessum listaverkum og arkitektúr, sérstaklega kirkjunni La Sagrada Familia. List, á öllum sviðum, var okkar sameiginlega áhugamál. Yndislegu strákarnir þínir, Nonni og Palli, önnuðust þig af svo miklum kærleika. Það fór ekki fram hjá neinum sem var í kring- um ykkur hvað þeir elskuðu þig mikið og þú þá. Við öll fjölskyldan biðum eftir kraftaverki um að þú myndir sigra þennan illvíga sjúk- dóm sem þú tókst á við með miklu æðruleysi. Ég veit að þú fylgist vel með strákunum þínum, Maren og Rúnu, litlu fallegu ömmustelpunni þinni sem þú hlakkaðir svo til að njóta lífsins með. Ekki má gleyma Busku þinni sem þér þótti svo vænt um, hún á eftir að sakna þín og gönguferðanna með þér á Úlf- arsfellið. Ég er sannfærð um að það hafi verið tekið vel á móti þér í Sum- arlandinu elsku Rúna mín og þú sért umvafin öllu góða fólkinu okkar sem á undan er gengið. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer. Þó þú sért horfin úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Elsku hjartans systir mín, þú fórst allt of snemma frá okkur. Minningin um þig mun lifa með mér þar til við hittumst að nýju. Guðfinna Anna Hjálmarsdóttir. Elsku yndislega Rúna systir mín er látin eftir erfið veikindi. Það er óbærilegt að horfa á eftir henni á besta aldri og ég mun allt- af sakna hennar. Það var mikið reiðarslag þegar hún veiktist fyrir rétt rúmu ári síðan. Rúna var altaf svo sterk og bjartsýn og ætlaði að sigrast á veikindunum. Við fjöl- skyldan vorum algjörlega með henni þar. Það kom ekkert annað til greina. Rúna var hörkudugleg, klár og svo mikil fjölskyldumanneskja. Hún ól strákana sína upp ein og óstudd af miklum myndarbrag. Hún lét sig varða allt fólkið sitt og öllum þótti svo vænt um hana. Hún var hvatamaður að ættar- mótum stórfjölskyldunnar og sat í nefndinni. Hún var alltaf tilbúin að aðstoða hvenær sem var. Ég á óteljandi minningar um dásamlegar samverustundir með elsku Rúnu minni. Það er mér dýrmætt að geta leitað í þann sjóð um ókomna tíð. Rúna var listræn og skapandi frá unga aldri og var alltaf að búa til fallega hluti. Síðar þegar hún varð grafískur hönnuð- ur kynntust margir hennar fal- legu verkum. Það var yndislegt þegar Palli og Maren komu frá Seattle og eignuðust Rúnu Suzanne, fyrsta barnabarn systur minnar á Ís- landi, 3. september 2020. Rúna systir fékk að eiga dýrmætar samverustundir með fyrsta barnabarninu og nöfnu fyrstu mánuðina. Það færu ekki margar konur milli heimsálfa til að fæða sitt fyrsta barn, en það gerði Mar- en tengdadóttir Rúnu. Það sýnir kærleikann milli þeirra. Það er ekki hægt að hugsa sér betri syni en Palla og Nonna sem hugsuðu um mömmu sína af miklum kær- leik í veikindunum og sáu um að hana skorti ekkert. Hún var alltaf svo stolt af strákunum sínum og hafði fulla ástæðu til. Öll fjölskyldan á um sárt að binda við fráfall Rúnu. Mestur er þó harmur elsku Palla, Nonna, Marenar og litlu Rúnu Suzanne. Megi góður Guð gefa ykkur styrk í sorginni. Við fjölskyldan munum standa þétt við bakið á ykkur allt- af. Blessuð sé minning elsku Rúnu systur. Ingiríður (Inga). Elsku hjartans Rúna systir hefur kvatt þessa jarðvist eftir erfið veikindi síðastliðið ár. Það er sárt og sorglegt að hugsa til þess að hún hafi ekki fengið lengri tíma með sínum nánustu. Rúna var yndisleg systir, ljúf, lífsglöð, vel gefin, dugleg, reglu- söm, vandvirk, skapandi og mikil fjölskyldumanneskja. Hún var glæsileg kona með einstaklega fallegt bros og hlýja nærveru. Það eru aðeins rétt rúm tvö ár á milli mín og tvíburanna, Rúnu og Sigga. Við lékum okkur mikið saman sem krakkar og ótal góðar og skemmtilegar minningar koma upp í hugann frá bernskuárunum þegar við vorum að alast upp í faðmi fjölskyldu okkar á Vestur- brún. Það voru stórar fjölskyldur nánast í hverju húsi í nágrenninu og mikill samgangur á milli krakkanna í götunni. Á sumrin fór fjölskyldan alltaf norður í Holt í heimsókn til móð- urfjölskyldunnar, til lengri og skemmri dvalar og þaðan eigum við margar og góðar minningar. Fjölskyldan fór einnig í eina viku í Katlagil á sumrin og við systkinin héldum þeirri hefð áfram með börnunum okkar eftir að mamma og pabbi létust. Það voru sann- kallaðir sæludagar í Holti og í Katlagili. Rúna varð snemma mikill náttúruunnandi og dýravin- ur og hún naut sín vel í sveitinni. Við Rúna eignuðumst syni okk- ar á 10 ára tímabili og eru þeir all- ir fimm góðir vinir. Við höfum átt margar góðar samverustundir með stráknunum í gegnum árin og er sú tenging mjög dýrmæt. Hún var mjög stolt af sonum sín- um, Maren tengdadóttur og ömmuljósinu Rúnu litlu Pálsdótt- ur. Einstaklega sterkt og gott samband hennar við Palla og Nonna var henni mikill styrkur og það var aðdáunarvert að sjá og finna hversu þétt þeir stóðu alla tíð við bakið á mömmu sinni. Heimili Rúnu og strákanna var fallegt og smekklegt og þangað er alltaf gott að koma. Rúna var mik- ill höfðingi og góður gestgjafi og í veikindunum talaði hún gjarnan um hvernig hún vildi fagna þegar hún yrði frísk. Hún var trygg og trú sínu fólki og naut þess að vera með fjölskyldunni og góðum vin- um. Við systurnar vorum heppnar að eiga sameiginleg áhugamál og höfum farið saman í ótal fjallgöng- ur og á nokkur myndlistarnám- skeið. Við höfum líka farið í nokkrar skemmtilegar ferðir til útlanda. Síðasta ferðin sem við fórum er sérstaklega minnistæð, en það var árið 2012, þegar við fórum í góðra vina hópi til Sikil- eyjar og Aeolian-eyjanna. Áttum við dýrmætar minningar úr þeirri ferð. Örfáum vikum áður en hún lést höfðum við meðal annars gaman af að rifja upp ógleyman- lega fjallgöngu okkar á eldfjallið á eyjunni Stromboli. Við systurnar ætluðum að bralla svo margt saman í framtíð- inni og eldast saman en örlögin tóku því miður í taumana. Rúna barðist hetjulega við sjúkdóminn fram á síðustu stundu og hún ætl- aði sér að sigra og ná heilsu. Það er nánast óbærilegt að hugsa sér lífið án hennar, en góðar minning- ar munu hjálpa til við að lækna sárin. Dýpsta sæla og sorgin þunga, svífa hljóðlaust yfir storð. Þeirra mál ei talar tunga, tárin eru beggja orð. (Ólöf frá Hlöðum) Mínar dýpstu samúðarkveðjur til elsku Palla, Nonna, Marenar og Rúnu litlu. Guð blessi minningu Rúnu. Hjartans kveðja elsku systir, Þóra Björg Þórisdóttir. Það eru þung spor að fylgja Guðrúnu Þórisdóttur til grafar, kærri frænku og vinkonu, sem fallin er frá eftir erfið veikindi. Frá unga aldri kom ég reglulega í heimsókn á heimili Herborgar, móðursystur minnar, og Þóris, eiginmanns hennar, á Vestur- brún. Þau tóku mér ávallt opnum örmum og sýndu mér og öllum mínum ekkert nema ástúð og vin- áttu. Eldri dæturnar tvær, Inga og Ágústa, urðu þegar í stað vin- konur mínar þótt aldursmunur væri þá á okkur. Síðan bættist Þóra Björg í hópinn og stuttu síð- ar tvíburasystkinin, Rúna og Siggi. Rúna var ljóshærð, bros- mild hnáta, sem lét sér afar annt um Sigga, litla bróður sinn, og gætti hans sem sjáaldurs auga síns. Það var mikil væntumþykja og Guðrún Þórisdóttir HINSTA KVEÐJA Hvíldu í friði elsku Rúna mín. Þó sólin nú á grænni grundu er hjarta mitt þungt sem blý. Því burt þú varst kölluð á örskammri stundu, í huganum hrannast upp sorgarský. Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og góða, svo falleg, einlæg og hlý. En örlög þín ráðin – mig setur hljóða, við hittumst samt aftur á ný. Megi algóður guð þína sálu nú geyma, gæta að sorgmæddum, græða djúp sár Þó komin sért yfir í aðra heima. Mun minning þín lifa um ókomin ár. (Sigríður Hörn Lárusdóttir) Auður Björk Einarsdóttir. Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN Útfararþjónusta í yfir 70 ár Við tökum vel á móti ástvinum í hlýlegu og fallegu umhverfi Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, SIGURLAUG JÓNSDÓTTIR, Lautasmára 1, Kópavogi, lést á líknardeild Landspítalans fimmtudaginn 15. júlí. Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 27. júlí klukkan 13. Jón Þór Árnason Hallfríður Sigurðardóttir Páll Árnason Edda Lilja Sveinsdóttir Ásdís Árnadóttir Jón Bergsveinsson Ragnar Árnason Áslaug Björgvinsdóttir barnabörn og barnabarnabörn Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, ÁSTHILDAR LILJU MAGNÚSDÓTTUR. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hrafnistu í Hafnarfirði fyrir góða umönnun. Ragnheiður Gunnarsdóttir Ásgeir Bjarnason Magnús Gunnarsson Elísabet Karlsdóttir Sigurður Gunnarsson barnabörn og barnabarnabörn

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.