Þjóðmál - 01.09.2017, Blaðsíða 50

48 ÞJÓÐMÁL Hausthefti 2017
Kosningarnar áttu að snúast um Brexit og
forystu May til að leiða þær viðræður af krafti.
Þær fóru þó að snúast um allt aðra hluti og
að lokum mætti segja að kosningarnar hafi
í raun endurspeglað gjá á milli kynslóða,
annað árið í röð. Ross Clark, pistlahöfundur
breska tímaritsins The Spectator, skrifaði fyrr í
sumar um hið svokallaða Kynslóðastríð
(e. Generation war) og bendir réttilega á að
til að byrja með hafi Corbyn ekki verið talinn
eiga nokkra möguleika á sigri í kosningunum.
„Hann er mun vinstrisinnaðri en nokkur for-
maður Verkamannaflokksins sem nokkru sinni
hefur sigrað í formannskjöri, og efnahags-
stefna hans var að margra áliti einfaldlega
ósamræmanleg gildum hinnar nútímalegu
og framsæknu bresku þjóðar,“ segir Clark
í grein sinni. Hann veltir einnig upp þeirri
spurningu hvort Tony Blair hafi ekki sannað
það að flokkur vinstra megin við miðju yrði
að afneita sósíalisma til að geta sigrað í
kosningum; eða að minnsta kosti að gera
það í orði kveðnu og fela hann undir feldi
jafnaðarstefnu.
***
Eftir því sem leið á kosningabaráttuna dró
saman með flokkunum. Eftir að Íhaldsflokkur-
inn viðraði þá hugmynd að leggja sérstakan
eignarskatt á verðmæti heimila missti flokkur-
inn fylgi meðal eldri kynslóða, kynslóða sem
höfðu lengi kosið flokkinn, en voru á sama
tíma húsnæðiseigendur sem sáu fram á
aukna skattbyrði.
En skoðanakannanir sýndu þó fram á aðra
og merkilegri sögu. Vissulega færði margt
eldra fólk sig yfir til Verkamannaflokksins en
sú tilfærsla var ekki jafn sláandi og tilfærslan
meðal ungs fólks.
Skoðanakönnun ICM frá 18. apríl, við upphaf
kosningabaráttunnar, sýndi að yfir 75% eldra
fólks hygðust kjósa Íhaldsflokkinn en aðeins
4% Verkamannaflokkinn. Þann 29. maí hafði
fylgið við Íhaldsflokkinn dregist saman og
stóð í 52% en fylgi Verkamannaflokksins
hafði aukist í 18%. Fyrri skoðanakönnunin
hafði sýnt að 28% fólks á aldrinum 18-24 ára
hygðust kjósa Verkamannaflokkinn og 16%
Íhaldsflokkinn. Í skoðanakönnun sem birtist
29. maí sagðist 61% þessa hóps styðja Verka-
mannaflokkinn en aðeins 12% Íhalds flokkinn.
Nú er rétt að taka þessum tölum með fyrir-
vara, þar sem um könnun var að ræða og við
vitum ekki enn hvernig mismunandi aldur-
shópar greiddu að lokum atkvæði.
***
Við höfum hins vegar næg gögn til að sjá
að mikil breyting hefur orðið á stjórnmála-
skoðunum ungs fólks á síðustu mánuðum.
Clark bendir í grein sinni á að svo seint
sem árið 2015 var ungt fólk í Bretlandi ekki
sérlega hallt undir vinstristefnu. YouGov-
greining á kosningum þess árs gaf til kynna
að 36% fólks á aldrinum 18-29 ára hefðu
kosið Verkamannaflokkinn og 32% Íhalds-
flokkinn. Í nýlegum skoðanakönnunum
„Hann er mun vinstrisinnaðri en nokkur formaður
Verkamannaflokksins sem nokkru sinni hefur sigrað í
formannskjöri, og efnahagsstefna hans var að margra áliti
einfaldlega ósamræmanleg gildum hinnar nútímalegu
og framsæknu bresku þjóðar,“ segir Clark í grein sinni um
Jeremy Corbyn. leiðtoga Verkamannaflokksins.
Þróunin í Frakklandi er með svipuðum hætti. Í nýlegum forsetakosningum
þar í landi naut Jean-Luc Mélenchon, vinstrimaður sem talaði fyrir því að
hækka tekjuskatt í 90%, mest stuðnings fólks á aldrinum 18-24 ára.