Luxus - 01.04.1986, Blaðsíða 61

ÞÝÐING: ÖRN GUÐNASON
enga málamiðlun Mesti hæfileiki hönnuðar
er að túlka og byggja upp nýjan lífsstíl.
Cardin endurskóp
heiminn
»Að skapa í orðsins fyllstu merkingu þolir
„Mafn yðar á eftir að verða á hvers manns vörum,
ævi yðar mun verða ótrúleg og ég sé fyrir mér
takmarkalausa gæfu og velgengni yður til handa, allt
til æviloka. Sigurfáni yðar mun jafnvel blakta við hún
í Sidney.“
Tvítugi maðurinn sem situr
andspænis gömlu spákon-
unni getur ekki annað en brosað.
1 þetta sinn finnst honum völvan
ganga einum of langt í spádómum
sínum. Hann er heldur ekki alveg
viss hvar staðurinn Sidney er á
landakortinu. Að minnsta kosti
virðist hann vera víðsfjarri Vichy
(skammt frá Clermont-Ferrand í
Frakklandi) þar sem hann er
staddur núna - á því herrans ári
1945. Raunar þekkir hann þessa
gömlu konu vel. í þau þrjú ár sem
þau hafa borðað á sama veitinga-
húsinu hefur hann séð hana spá í
bolla fýrir kunningjahópinn, en af
einhveni undarlegri ástæðu hafði
hún alltaf neitað að spá fyrir
honum.
í dag horfir málið þó öðmvísi
við. Hann er á förum frá Vichy þar
sem hann hefur unnið sem gjald-
keri hjá Rauða krossinum. Ferðinni
er heitið til Parísar, þar sem hann
dreymir um að komast inn í lokað-
an heim hátískunnar.
Það er erfitt að gera sér grein
fýrir því hvernig hátískan var um
þetta leyti. Þetta var munaðarheim-
ur þar sem stór tískuhús á borð
við Patou höfðu meira en þúsund
manns í vinnu... Þar sem konur
pöntuðu sér 20 til 30 kjóla sem
aðeins vom gerðir í einu frumein-
taki hver.
Clngi maðurinn sem kemur til
Faubourg St Honoré með eitt
heimilisfang í vasanum á erfitt
með að átta sig á öllum þeim
nöfnum sem blasa við honum, td.
Lanvin og Paquin sem ríma reynd-
ar við Cardin, en hann gmnar ekki
að nafn hans verði einhverntíma
eins frægt og hin nöfnin tvö.
Hann fær vinnu hjá Paquin, þar
sem honum er fljótlega veitt athygli
fýrir glæsileika og dugnað.
(Indraskjótur frami
Um þetta leyti er Christian Bér-
ard (hjá Paquin) að hanna búninga
fyrir mynd Jean Cocteau „Belle et
la Béte“ (Fegurðardísin og óvætt-
urinn). Myndin byggir á gömlu
ævintýri sem fært er í nútímabún-
ing. Það er um prins í álögum en
hann getur ekki losnað úr þeim
nema einhver göfug kona elski
hann. Pierre Cardin er fyrst beðinn
að sitja fýrir sem módel í stað
aðalleikarans, Jean Marais, sem
getur ekki verið viðstaddur. Það
endar með því að Cardin er einum
falið að hanna búning óvættarins.
Þar með er hafinn glæsilegur ferill
Cardins og þeir Cocteau og Bérard
gegna þar mikilvægu hlutverki.
Arið 1946, þegar Cardin er í
þann veginn að ráða sig í vinnu
hjá Lucien Lelong eftir stutta við-
dvöl hjá Schiaparelli, biður einn af
aðalhönnuðum hússins hann að
hinkra við í nokkra mánuði því
Pierre Cardin var sæmdur „Tísku-Óskarnum“ fyrir ótrúlegan
æviferil, í Parísaróperunni, 1985. Þessum atburði var sjónvarpað
í beinni útsendingu.
hann ætli sér að opna sitt eigið
tískuhús og vill gjaman hafa hann
í vinnu hjá sér. Cardin þiggur
boðið og nokkru síðar er opnað
nýtt tískuhús undir nafni aðal-
hönnuðarins, Christians Dior, en
fjármagnað af Boussac.
„Þama stóðum við fjórir, þar á
meðal herra Rouét, á gangstétt
Avenue Montaigne sem síðar átti
eftir að verða fræg um víða
veröld," segir Cardin.
Síðan vann hann við hlið Diors
í fjögur ár og átti stóran þátt í
heimsfrægð hinnar svokölluðu
„Mew Look“ tísku. Hann hannaði
sjálfur hina frægu samsetningu
„Bar“ en það eru dragtir með
þröngu pilsi og jakka.
Árið 1950 stofnar Cardin sitt
eigið tískuhús.
„Þetta var á blómatíma kjallar-
LÚXUS 61